به سبب تغيير نگاه نويسندگان، تفاوت استقبال ناشران و ايجاد تحول در رفاه جامعه، مضاميني همچون فقر و محروميت كه در سالهاي اوليه انقلاب وجه قالب ادبيات كودك و نوجوان ما بود، رنگ باخته است. سميرا اصلان‌پور ـ نويسنده ـ در گفت و گو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با بيان اين مطلب تصريح كرد: در حال حاضر اغلب نويسندگان مايلند دغدغه‌هاي طبقات مرفه‌تر را در آثارشان بگنجانند و ادبيات اين رده سني بيشتر جنبه‌ي تفنني يافته است. اين منتقد ادبي با بيان اينكه در دهه‌ها‌ي 60 تا 70 ادبيات كودك و نوجوان ما به طور بارز به طبقات محروم جامعه مي‌پرداخت، گفت: شايد در اين دوره اغلب نويسندگان احساس مي‌كردند كه زمينه وجود دارد تا به اين مسائل پرداخته شود؛ بنابراين با وجود اينكه اغلب نويسندگان اين قشر نبودند، اما زندگي اقشار خيلي فقير را ترسيم مي‌كردند. او در مورد موضوعات ادبيات كودك و نوجوان گفت: البته موضوعات اين دوره سني به شكل واضحي از يكديگر قابل تفكيك است؛ مثلا براي كودكان از همان ابتدا تا به امروز به موضوعاتي با شخصيت محوري حيوانات پرداخته مي‌شود. در ادبيات اين رده سني نويسندگان ما به تكرار دچار شده‌اند و بيشتر مفاهيم آموزشي را منتقل مي‌كنند. وي افزود: اما آثار ادبي نوجوانان در اوايل انقلاب بيشتر متوجه مباحثي چون انقلاب و موضوعات اجتماعي بود؛ ولي در حال حاضر اين موضوعات بيشتر تنوع يافته است. شايد تاثير آثار ترجمه‌يي كه مورد استقبال نوجوانان نيز هست، در اين زمينه‌ بي‌تاثير نبوده است. اين عضو انجمن قلم ايران با بيان اينكه دغدغه‌هاي اجتماعي در ميان نويسندگان اين رده سني كم شده است، گفت: البته فكر مي‌كنم ما هيچ وقت نبايد به سمت خاصي گرايش شديد داشته باشيم؛ بلكه نويسنده بايد متاثر از تجربيات خود و با بهره‌گيري از تخيل بنويسد؛ منتها هيچ نويسنده‌اي نبايد نسبت به مشكلات اجتماعي بي‌تفاوت باشد و صرفا تفنني بنويسد. انتهاي پيام