ادبيات كودك ما بازگو كننده‌ي دغه‌غه‌هاي طبقه متوسط جامعه است؛ اما طبقه متوسطي كه به سمت اقشار مرفه ميل دارد. خسرو صالحي ـ نويسنده و پژوهشگر ادبي ـ با بيان اين مطلب در گفت‌و‌گو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) تصريح كرد: عمده‌ي دغه‌غه‌ي اين ادبيات به اين سمت است كه كودك در حال و هواي خاص خود بتواند راهنما باشد، بديهي است كه اين ادبيات تسهيل كننده‌ي راهي است كه براي آن قدم برداشته است. او گفت: اساسي‌ترين هدف ادبيات كودك ايجاد يك خيزش و ايجاد سؤال در ذهن كودك است؛ بنابراين اين ادبيات درواقع جرياني است كه به ايجاد يك سؤال و يك تولد و يك انگيزه در ذهن مخاطب بايد منتهي شود، ولي در چند سال اخير ادبيات ما به سمت ادبيات فرمايشي يا سفارشي ميل كرده است كه فاقد اين دو ويژگي است. وي ادبيات سفارشي را به دو نوع ادبيات سفارشي تامين كننده ارتزاق نويسنده و ادبياتي كه تامين كننده‌ي بخشي از نياز جامعه است، تقسيم كرد و گفت: در طول اين سالها، بيشتر كتابهاي سفارشي بوده است؛ يعني با شناسايي نياز جامعه و استقبال آن، اقدام به توليد كتابهايي با مضامين مورد نياز جامعه كرده‌اند. صالحي گفت: البته به اين كتابها بايد كتابهاي سفارشي را كه توسط جناح و طيف فكري خاصي در جامعه تبليغ و تشريح شده و مي‌شود را نيز اضافه كرد. بسياري از كتابهاي اين‌چنين با نياز مخاطب هيچ همسويي نداشته و ندارند و ضرر بزرگي به پيكره‌ي ادبيات كودك زده‌اند. وي گفت: سفارشي‌ نويسي ادبيات را تنزل مي‌دهد و به سمت و سويي مي‌برد كه رشد و خلاقيت آن را زايل مي‌كند. با وجود اين مساله، سفارش نويسي‌ها بيشتر متوجه ادبيات اخلاقي و مذهبي است، كه اين خود مي‌تواند زنگ خطري براي اين ادبيات باشد و رشد واقعي آن را كند كند. انتهاي پيام