يك مترجم و پژوهشگر ادبي گفت: شيوه و نحوه برخورد با ادبيات كودك در نشريات عمومي بزرگسال با نوع بينش و نگاه به جايگاه كودك مرتبط است. شهرام اقبال‌زاده در گفت‌وگو با ايسنا تصريح كرد: بعد از مدرنيته و غلبه سرمايه‌داري به سبب گسترش آموزش عمومي، ادبيات كودك جايگاه ويژه‌اي يافت و از آموزش خاص افراد طبقات مرفه به همه‌ي بچه‌ها تسريع يافت. اين پژوهشگر با تاكيد بر اينكه بعد از مدرنيته كودكان به عنوان مخاطب خاصي جايگاه مدني پيدا كردند، گفت:‌ ادبيات كودك نيز به تبع اين تحولات، جايگاه خاصي يافت؛ اما از دهه‌ي 40 و پس از تاسيس كانون پرورش فكري كودكان و نوجوان و شوراي كتاب كودك، به اين گروه سني و ادبيات آن در جامعه توجه كرديم. اقبال‌زاده گفت: با وجود اينكه برخي از مسائل كودكان در نشريات ويژه آنان از جمله كيهان بچه‌ها منعكس مي‌شد، هنوز هم نشريات بزرگسال به مخاطبان كودك بها نداده و نمي‌دهند؛ چرا كه اصلا كودك براي آنها جايگاهي ندارد. وي گفت: نگرش اين نشريات نسبت به كودك، فرد صغير و درمانده است و تصور مي‌كنند كودك موجودي است كه صرفا بايد از بالا با آن برخورد كرد. جاي تاسف دارد كه اين نگاه هنوز هم در آموزش و پروش ما دنبال مي‌شود. او گفت: گاه ديده مي‌شود كه اصحاب مطبوعات ما تصور مي‌كنند افكار كساني كه در حوزه‌ي كودك كار مي‌كنند به نوعي كودكانه و عقب‌مانده نيز هست؛ بنابراين به خود اجازه مي‌دهند هر از گاهي خطاب به آنان كه جدي در اين حوزه كار مي‌كنند، بگويند حيف نيست وقتتان را روي ادبيات كودك گذاشته‌ايد. در چنين وضعيتي شاهديم تمام جوايز ادبي بزرگسالان در نشريات ما با بازخور نسبتا مناسبي مواجهند، اما بزرگترين تحولات ادبيات كودك كمترين حجم صفحات خبري را به خود اختصاص مي‌دهند؛ در حالي كه نشريات بزرگسال به سبب اينكه مخاطب جدي‌تر و عام‌تري دارند، بايد به ادبيات كودك بيشتر بها دهند. انتهاي پيام