آزادگان سرافراز در دوران اسارت و در برخورد با وقايع محتلف،اصطلاحاتي به كار مي‌بردند كه نشاندهنده وضعيت اردوگاه‌ها بود. سرويس فرهنگ و حماسه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) به نمونه‌هايي از اين اصطلاحات اشاره مي‌كند.

                                               آب از نو مي‏آيد (هوا صليبيه)

هر زمان كه بازرسان صليب سرخ جهاني جهت بازديد به اردوگاه مي‏آمدند، نيروهاي عراقي نيز آب لوله‏كشي اردوگاه را وصل مي‏كردند و آب جريان مي‏يافت. به همين جهت براي اطلاع سايرين از بازديد صليب سرخ، اصطلاحاً گفته مي‏شد «آب از نو مي‏آيد».

                                                         آب و علف

«آب و علف» به نوعي غذا اطلاق مي‏شد كه محتويات و مخلّفات آن فقط شامل آب و علف (به اصطلاح سبزي) بود و عراقيها آن را به عنوان قرمه‏سبزي در برنامه غذايي اردوگاه موصل 1 قرار داده بودند ولي اثري از گوشت و سبزي و ... در آن ديده نمي‏شد...

                                                           آدمکش

در اردوگاه شانزده تكريت، يكي از پزشکان عراقي كه در لباس طبابت اسرا را شكنجه مي‏كرد به نام « آدمكش» معروف شده بود.

                                                            آزادگاه

برخي از آزادگان به جاي لفظ اردوگاه از اصطلاح «آزادگاه» در مكاتبات و محاورات استفاده مي‏كردند.

                                                         آزمايشگاه

بچّه‏ها به محلّ شكنجه و شكنجه‏گاه، «آزمايشگاه» مي‏گفتند، زيرا در آنجا بود كه تأثير دعا و عمق ايمان و مقاومت آزادگان مورد آزمايش قرار مي‏گرفت.

                                                           آژ - يخ

اين كلمه اسم رمزي بود كه در مورد يكي از جاسوسان نفوذي دشمن بكار برده مي‏شد تا سايرين را از حضور او مطلع سازند. كار روزانة اين شخص گشت‏زني و جمع‏آوري خبر براي عراقيها بود.

                                                     آسايشگاه دجّالين

دشمن عدة زيادي از نيروهاي مخلص و كساني را كه پايبندي بيشتري نسبت به انجام فرايض داشتند (غالباً از فرماندهان، روحانيون و پاسداران) و نسبت به هدايت و ارشاد سايرين نيز همّت مي‏گماردند، تحت عنوان «دجّال» در آسايشگاه مخصوصي به نام «آسايشگاه دجّالين» جمع آوري كرده بود مثل آسايشگاه هفت اردوگاه موصول (قاعة دجّالين).

                                         آسمان ابري است (آفتابه را آب كنيد)

اصطلاحاً رمزي بود براي مطلع ساختن سايرين از وجود نگهبانان عراقي و افراد ستون پنجم و آنتن‌ها در محوّطة آسايشگاه.

                                                         آش داغ

هر وقت كه بنا به دلايلي از قبيل لو رفتن جريان خاصي، احتمال شكنجه و ضرب و شتم عمومي و يا كتك خوردن فرد خاصي مي‏رفت، اين اصطلاح به عنوان رمز شايع مي‏شد.

                                                      آفت عراقي

در اردوگاه موصل 3 عده‏اي از برادران اقدام به باغباني و كاشت سبزيجات در محوّطة اردوگاه كرده بودند. گاهي از مواقع تمام يا قسمتي از محصولات اين باغچه توسط عراقيها سرقت مي‏شد كه در اين هنگام بچّه‏ها مي‏گفتند محصول را آفت عراقي زده است.

                                                      آفتاب پرست

از آنجا كه دشمن بعثي كينة عميقي نسبت به اسلام داشت، به عناوين مختلف در آزار و شكنجه، برادران آزاده ايراني مي‏كوشيد. در اين بين يكي از سربازان عراقي كه شقاوت و بيرحمي را از حد گذرانده بود تابستانها كه گرما بيداد مي‏كرد، اگرچشمش به آزاده‏اي مي‏افتاد كه در سايه نشسته بود، به سوي او هجوم مي‏برد و با وارد آوردن ضربات كابل مجبورش مي‏كرد از سايه به زير تابش طاقت فرساي خورشيد برود. به همين دليل به «آفتاب پرست» معروف شده بود. 

                                                       آفتابگردان

يكي از اسرا در اردوگاه موصل از هنگام آزادباش، يعني از صبح تا ظهر، چهرة خود را مقابل آفتاب نگاه مي‏داشت و بعد از آمار ظهر نيز همين كار را ادامه مي‏داد و بدين جهت به «آفتابگردان» شهرت پيدا كرده بود.

                                                   آفتابه را آب كنيد

رمز اعلام خطر رجوع شود به «آسمان ابري است».

به افرادي گفته مي‏شد كه اخبار مربوط به آسايشگاه‏ها و اسرا را به منظور دريافت امكانات بيشتر و يا خيانت، به خارج انتقال مي‏دادند.

                                                            آهني

روزي يكي از افسران عراقي وارد آسايشگاه شد و ديد يكي از برادان آزاده مشغول اقامة نماز و در حال سجده است و او با ميلة آهني بر سر آن برادر كوبيد و از آن پس «آهني» لقب گرفت.

                                                     آيينه نگهباني

در زمان برگزاري نماز جماعت و يا ساير آيينها و مراسم، يكي از برادران كه عهده‏دار نگهباني بود، تكّه آيينه‏اي را به دستة مسواك يا نوك انگشت و يا قطعه‏چوبي مي‏بست و براي كنترل رفت و آمد نگهبانان عراقي و آگاه ساختن به موقع سايرين، از ميان ميله‏هاي پنجره از آن استفاده مي‏كرد.

                                                         اِبْرَة

اِبره لغتي عربي و به معناي سوزن است. در بسياري از اردوگاه‏ها همراه داشتن سوزن ممنوع بود و حتي براي تعمير پوشاك نيز در اختيار اسيران قرا نمي‏گرفت. به اين جهت اسراي ايراني در دوران اسارت از ابزار و وسايل ابتدايي مثل استخوان‏هاي نازك موجود در غذا و يا از سيم خاردار با پاره‏اي تغييرات به عنوان سوزن براي دوخت و دوز استفاده مي‏كردند.

                                                       ابريق

ابريق لفظي عربي و مترادف با كلمة فارسي آفتابه است. عراقي‌ها هر دو سال يك بار نسبت به تعويض تعداد معدودي آفتابه كه مورد استفادة حدود سه هزار نفر بوده اقدام مي‏كردند و به اين جهت اسرا با آب كردن موادّ پلاستيكي و يا آفتابه‏هاي ديگر، به تعمير سوارخ‏شدگي و يا شكستگي اين وسيله‏ها مي‏پرداختند.

                                                      ابليس

اسم مستعار يكي از عراقي‌ها به نام علي بود. وي كه از نيروهاي بعثي اردوگاه بود، علي رغم داشتن ظاهري آرام، روحيه‏اي شيطاني و عقده‏اي داشت.

                                                      ابن ملجم

لقب يكي از نظاميان عراقي بود كه با كوچكترين بهانه‏اي به ضرب و شتم و شكنجة اسرا مي‏پرداخت.

                                                   ابو مشاكل

عراقيها به افرادي كه هميشه براي افرادي درد سر ايجاد مي‏كردند و در مسائلي که در اردوگاه پيش مي‏آمد دخيل بودند،«ابومشاکل» لقب مي‏دادند.

انتهاي پيام