ترجمه‌ی دیگری از رمان «خاطرات خانه‌ی مردگان» فئودور داستایوفسکی به قلم پرویز شهدی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار بخش کتاب خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، فئودور داستایوفسکی کتاب «خاطرات خانه‌ی مردگان» را سال 1861 منتشر کرد. در این کتاب می‌توان بازتاب دوران تبعید نویسنده را دید. این اثر پیش‌تر نیز به فارسی منتشر شده و به تازگی هم پرویز شهدی آن را با نام «خاطرات خانه‌ی مردگان» از سوی نشر مجید منتشر کرده است.
پرویز شهدی درباره‌ی دلیل ترجمه‌ی دوباره‌ی این کتاب می‌گوید: یک دلیل این است که این کتاب 40 سال پیش ترجمه شده است و لازم بود با توجه به تحول و حرکتی که زبان فارسی در این چند دهه داشته است، ترجمه‌ای دیگر از این کتاب به دست داده شود. ضمن این‌که ترجمه‌ی دوباره‌ی آثار مهم ادبیات در دنیا یک امر متعارف است و به یک ترجمه بسنده نمی‌شود. به علاوه، ترجمه‌های متعدد از این جهت اهمیت دارد که ممکن است برای مترجمی نکته‌هایی مغفول مانده باشد و مترجم دیگر آن‌ها را دریابد و در ترجمه انعکاس دهد.
از ترجمه‌های دیگر این اثر به فارسی به ترجمه‌ی محمدجعفر محجوب می‌توان اشاره کرد. این ترجمه نخستین‌بار در سازمان انتشارات جیبی منتشر شد و به تازگی چاپ ششم آن توسط نشر آمون عرضه شده است.
ابوالحسن نجفی در مدخل «خاطرات خانه مردگان» در «فرهنگ آثار» درباره‌ی این کتاب می‌گوید: این کتاب از لحاظ ادبی شکل خاصی دارد، یعنی از داستان‌های مجزایی تشکیل شده که محتوای مشترکی پیوند میان آن‌هاست. نویسنده نه تنها از زندان سیبری و شرایط زندگی حاکم بر آن شرح کاملی می‌دهد، بلکه به توصیف عده‌ای از محکومان نیز می‌پردازد و با روان‌شناسی دقیقی حالات آن‌ها را مشاهده و ترسیم می‌کند. نویسنده در طول دوران زندانش، با وجود رنج‌های جسمی و روحی، از بررسی عمیق منش‌ها و خصوصیات روانی روس‌ها دلگرمی واقعی حس می‌کرد. با کسانی که تفاله‌های جامعه شمرده می‌شدند، چند سال زندگی کرد و چنین نتیجه گرفت: «من حاضرم شهادت بدهم که در میان جاهل‌ترین و عقب‌افتاده‌ترین مردمان، در میان تیره‌روزان، نشانه‌هایی تردیدناپذیر از معنویتی بی‌نهایت زنده دیده‌ام.»
فئودور میخاییلوویچ داستایوفسکی نوامبر 1821 در روسیه به دنیا آمد. زمستان سال 1845 رمان کوتاه «مردم فقیر» را نوشت و از رهگذر آن با محافل نویسندگان بزرگ روس بُر خورد. این نویسنده به سال 1849 به اتهام براندازی دستگیر و به اعدام محکوم شد. اما از مرگ جان سالم به در برد. بعد از چهار سال حبس با بیماری صرع که تا پایان عمر او را رها نکرد، آرام آرام به زندگی بازگشت تا در ادامه‌ی زندگی‌اش شاهکارهای «جنایت و مکافات»، «ابله»، «براداران کارمازوف»، «جن‌زدگان»،«قمارباز» و آثار متعدد دیگری را خلق کند. آثار این نویسنده‌ی بزرگ تا کنون بار‌ها از سوی مترجمان متعدد به فارسی برگردانده شده است. داستایوفسکی نهم فوریه‌ی سال 1881 از دنیا رفت.
انتهای پیام
نظرات