یکی از دانشیاران دانشگاه تهران معتقد است: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در دولت جدید باید به یک وزارتخانه با نام «سازمان میراث فرهنگی و محیط زیست» ارتقا پیدا کند تا جلوی تخریب‌های دیگر در این حوزه گرفته شود.
به گزارش خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، حکمت‌الله ملاصالحی که امروز (یکم مردادماه) در دومین نشست «بررسی گذشته و آینده میراث فرهنگی و باستان‌شناسی» در باشگاه دانشجویان دانشگاه تهران سخن می‌گفت، ادامه داد: ایران یک کشور معمولی نیست، کشوری قوی و با اعتبار است که جهان نیز آن را به همین نام می‌شناسد و همیشه چشمش به‌دنبال این است که یک ایران معنوی و غنی از فرهنگ تا چه اندازه می‌تواند در حوزه‌ی میراث فرهنگی پیشرفت داشته باشد.
وی اظهار کرد: انتظار نداریم رییس یک دولت، باستان‌شناس، جغرافی‌دان یا پزشک باشد، ولی او دست کم باید اطلاعاتی از فرهنگ و تاریخ داشته باشد.
در این نشست، یکی از خبرنگاران پرسید که کدام‌یک از گزینه‌های مطرح‌شده برای ریاست سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، از نظر کارشناسان پیشکسوت حوزه‌ی میراث فرهنگی می‌تواند ایده‌آل‌تر باشد؟
میرعابدین کابلی - باستان‌شناس - در این‌باره، با اشاره به درخواست رییس‌جمهور منتخب برای پایان دادن به گمانه‌زنی‌ها از طرف کارشناسان حوزه‌های مختلف برای انتخاب وزرا و مسوولان دستگاه‌های مختلف، گفت: با این وجود، همه کسانی که برای ریاست سازمان میراث فرهنگی مطرح شده‌اند، به‌جز دکتر مهدی حجت، در سمت‌ها و دستگاه‌های دیگر که هیچ ارتباطی به این حوزه نداشته‌اند، کار کرده‌اند. دکتر حجت دست کم اهل سود و سودا نیست. اگر او دوباره به این سازمان برگردد، فکر می‌کنم همکاری خوبی با باستان‌شناسان داشته باشد.
ملاصالحی نیز اظهار کرد: وقتی سازمان میراث فرهنگی ایجاد شد، در اوایل انقلاب، یکی از نهادهای نظامی یکی از تپه‌های تاریخی در تهران را اشغال کرد. بعد از آن، درگیری شدیدی بین میراث فرهنگی و آن نهاد رخ داد تا آن‌ها این تپه را تخلیه کنند؛ ولی قبول نمی‌کرند، سرانجام این دو نهاد تصمیم گرفتند از مقامات ارشد نظام کسب تکلیف کنند که ایشان گفتند درباره‌ی مسائل میراث فرهنگی بگذارید میراث فرهنگی تصمیم‌گیری کند. با همین دستور، آن نهاد نظامی از این تپه خارج شد.
به گزارش ایسنا، کابلی در ادامه گفت: کسانی که در آینده سازمان میراث فرهنگی را در دست می‌گیرند، نخست باید این سازمان را آسیب‌شناسی کنند، سپس به‌دنبال اجرایی کردن برنامه‌های خود باشند. معتقدم گردشگری نیز کمتر از میراث فرهنگی آسیب ندیده است؛ این امر را حتی در آمار ورود گردشگران خارجی به موزه‌ی ملی ایران به‌راحتی می‌توان دید.
وی تأکید کرد: اگر می‌خواهیم در هر زمینه‌ای موفق باشیم، باید اشخاص اهل فن وارد حوزه‌های کاری شوند، در حوزه‌ی میراث فرهنگی، افراد اهل فن نباید سیاسی باشند.
او با اشاره به ادغام سازمان میراث فرهنگی با گردشگری در حدود 9 سال پیش، اظهار کرد: آن زمان، شکست میراث فرهنگی آغاز شد. در آن زمان حتی یونسکو اعلام کرد دو حوزه‌ی میراث فرهنگی و گردشگری با یکدیگر هیچ سنخیتی ندارند و نباید این ادغام انجام شود، ولی این کار انجم شد.
کابلی با اشاره به بحث‌هایی که این روزها در مجلس درباره‌ی ایجاد وزارت گردشگری مطرح می‌شود، افزود: میراث فرهنگی و صنایع دستی دو حوزه‌ی نزدیک به هم هستند، اما گردشگری با میراث فرهنگی بسیار تفاوت دارد. بنابراین هر کدام نیازمند روسای متخصص هستند که رییس آینده سازمان میراث فرهنگی باید این موضوع را مد نظر قرار دهد. هیچ کسی نباید از روی خیرخواهی رییس آینده‌ی این سازمان را به رییس‌جمهور منتخب تحمیل کند، این حق رییس‌جمهور منتخب است که هر کسی را می‌خواهد انتخاب کند.
سیاوش صابری - کارشناس مرمت - نیز درباره‌ی انتظاراتی که کارشناسان و مسوولان سازمان میراث فرهنگی از رییس آینده‌ی این سازمان دارند، گفت: او باید به مسائل این حوزه اشراف داشته باشد و بتواند ارتباطی مستقیم با بدنه‌ی کارشناسی سازمان برقرار کند. در این زمینه، نخست باید آشنایی کاملی با حوزه‌ی میراث فرهنگی پیدا کند، پس از آن با آسیب‌شناسی شرایط موجود، راهکارها در این زمینه را تبیین و نهایتا آن‌ها را اجرایی کند. در کنار این موارد، داشتن توان مدیریت و برنامه‌ریزی مناسب، اهمیت زیادی دارد.
ناصر نوروز‌زاده چگینی - باستان‌شناس - در این زمینه اظهار کرد: رییس آینده‌ی این سازمان باید ببیند مردم چه انتظاراتی از حوزه‌ی میراث فرهنگی دارند. او باید صاحب اندیشه و جزو رجل فرهنگی باشد، شخصی عالم به این حوزه که اهل تعامل عالمانه است و توانایی‌های تخصصی افراد زیر دست خود را می‌شناسد و هیچ تسامحی در حوزه‌ی میراث فرهنگی ندارد، چون این حوزه در دست ما امانت است و باید آن را به آیندگان برسانیم.
این عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی با تأکید بر این‌که افراد فرهنگی از این دست در کشور زیاد نیستند، ادامه داد: ما مسوول انتخاب رییس آینده‌ی سازمان میراث فرهنگی نیستیم، اما معتقدیم رییس‌جمهور منتخب باید کسی را انتخاب کند که رضایت همه را فراهم کند، چون اکنون فرصت آزمون و تمرین نیست. باید از گذشته درس بگیریم و راه آینده را پیش بگیریم، چون تغییرات در ثانیه ثانیه زندگی‌مان رخ می‌دهند.
جلیل گلشن - باستان‌شناس - نیز در این نشست وضعیت هشت سال دفاع مقدس را مشابه وضعیت کنونی سازمان میراث فرهنگی دانست و اظهار کرد: همه‌ی مردم در آن زمان خود را در وضعیت کشور سهیم می‌دانستند. اکنون نیز همین اتفاق افتاده است. به همین دلیل، همه تلاش می‌کنند به رییس‌جمهور منتخب در انتخاب افراد مناسب در حوزه‌های مختلف کمک کنند.
معاون پیشین پژوهشی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ادامه داد: معتقدم رییس آینده‌ی این سازمان نخست باید به جنبه‌ی سازنده‌ی میراث فرهنگی در توسعه‌ی کلی کشور معتقد باشد. سپس در این حوزه، متخصص باشد و شناخت لازم را از حوزه‌های زیر دست خود داشته باشد. او باید در اولویت‌های خود به فکر ایجاد یک اتاق فکر باشد تا بتواند در حداقل زمان، خسارت‌ها و اتفاقات را سروسامان دهد.
رییس پیشین موزه‌ی ملی ایران مهم‌ترین سرمایه‌ی رییس آینده‌ی سازمان میراث فرهنگی را کارشناسان دلسوز و با تجربه‌ی این حوزه دانست و اضافه کرد: در طول سال‌های گذشته، افراد بسیار زیادی به این سازمان وارد شدند که بیشتر آن‌ها در حد خدمات می‌توانستند کار انجام دهند و نه در حد یک کارشناس؛ ولی رییس آینده‌ی این سازمان می‌تواند از مشاوران دلسوز و با تجربه‌ای که سال‌های سال در این حوزه فعالیت کرده‌ند استفاده و بستر مناسبی برای رشد و شکوفایی کارشناسان نخبه ایجاد کند.
انتهای پیام
نظرات