دو هفته اخیر نشان داده است که ایران یک امپراتوری شکننده نبوده که به سادگی فرو ریزد...

مجموعه کتاب‌های «جنگ ایران و عراق از نگاه مطبوعات جهان»، برگرفته از اسناد مطبوعاتی و بریده‌ جراید خارجی موجود در مرکز ملی اسناد دفاع‌مقدس است که پیشینه جمع‌آوری آن به روزهای آغازین بحران و تشکیل دفتر تبلیغات جبهه و جنگ بازمی‌گردد.

سرویس «فرهنگ حماسه» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) نیز با بهر‌ه‌گیری از این منبع تاریخی، گریزی به وقایع قبل از آغاز جنگ تحمیلی و بعد از آن دارد.

در جبهه شبه نظامیان مسلمان در کنار مارکسیست‌ها و ملی‌گرایان می‌جنگند

استفاده امام خمینی از طرح جنگی شاه برای دفع تهاجم عراق

زبان اصلی:انگلیسی. شماره:000472

منبع:ساندی تایمز/امیر طاهری

1359/7/13-1980-10-5

مترجم:عمادالدین قاسمی پناه

منبع خبر

براساس گزارشی از تهران، ایران هفته گذشته در جلسه‌ای با شرکت فرماندهان نیروهای مسلح، رییس جمهور بنی‌صدر و دیگران به ریاست آیت‌الله خمینی طرح یک بسیج اضطراری را تصویب کرد که می‌تواند 600 هزار تن را در جنگ علیه عراق مسلح کند. این طرح که نخستین اقدام جدی در جهت بازسازی ارتش ایران پس از سرنگونی شاه است، یک پیروزی برای فرماندهان نظامی محسوب می‌شود که در مقابل روحانیون با بنی‌صدر متحد شده‌اند . . . و شکل تجدیدنظر شده طرحی است که در سال 1971 برای یک جنگ تمام عیار علیه عراق و " حداقل یک کشور دیگر عرب" تهیه شده و پیش بینی جنگ برای حداقل سه ماه و 150 هزار چریک که همراه نیروهای منظم خواهند جنگید در آن برنامه‌ریزی شده بود.

امام خمینی اعلام کرده که اکنون تقویت ارتش " از نان شب واجب‌تر است" و این تحقیری برای دیگران است که با طرح مزبور مخالف بوده‌اند. نتیجه اجرای این طرح می‌تواند این باشد که سرانجام ارتش تعیین کننده آینده سیاسی ایران شود.

تخمین زده می‌شود که اینک حدود 30 هزار چریک ایرانی در استان خوزستان در صحنه نبرد هستند و یا در روزهای آینده به آنجا خواهند رسید.

یکی از وزرای خارجه پیشین ایران می‌گوید:" در دو سال گذشته ایران ملتی بدون دولت بوده . . . و با سازماندهی ارتش می‌تواند دولت جدیدی برای خود بسازد."1

تعدادی از افسران سابق که توسط امام خمینی کنار گذاشته یا زندانی شده بودند به عنوان " مشاور" به خدمت بازگردانده شده‌اند و بنی‌صدر آزادی حدود 500 خلبان و تکنیسین نیروی هوایی را نیز به دست آورده است.

اکنون تقصیر از هم پاشیدن این خیل افسران متوجه دریادار احمد مدنی وزیر سابق دفاع امام خمینی است که به اروپا فرار کرده است.

گفته می‌شود که فرماندهان ارتش، متحد با بنی‌صدر برای گرفتن عفو عمومی هزاران افسر و درجه‌دار تلاش می‌کنند که اکنون به جای حضور در جبهه، زندانی هستند.

به گفته منابع مطلع، فرماندهان ارتش به امام خمینی گفته‌اند که اگر ارتش اجازه نمی‌یافت امور خود را اداره کند، سربازان عراقی طی دو هفته به تهران می‌رسیدند. دلیل عمده پیشروی اولیه عراق این بود که واحدهای ایرانی نجنگیدند، بلکه تنها به مواضعی دیگر عقب نشستند. از وقتی که ارتش " نجات دهنده سرزمین مادری" نام گرفته، فضای آن عوض شده و امام خمینی از ارتش خواهش کرده تا برای استقلال ایران بجنگد.

خط اصلی آیت‌الله‌ها که ایران فقط برای اسلام و نه برای آب و خاک می‌جنگد، متروک شده است. تبلیغات اکنون بر میهن‌پرستی تاکید دارد نه شور مذهبی . . . بنیاد گرایی اسلامی با آنچه که تنها چند هفته قبل " ملی‌گرایی فاسد غربی" خوانده می‌شد، تعویض شده است...

سرود محبوب " ای ایران" که ممنوع شده بود، هر روز از رادیو پخش می‌شود و . . . تحریم امام خمینی در مورد موسیقی نادیده گرفته می‌شود.

این ملی‌گرایی با ناسزاهایی که توسط رهبران عرب شاه خالد و شاه حسین نثار ایران شده تحریک گشته است. شاه خالد ایرانیان را " آتش‌پرستان وحشی" خوانده و شاه حسین از عراق خواسته است تا " فارسی‌های احمق را درهم کوبد" ایرانیان نیز با " شیر شتر و گوشت سوسمار خور" خواندن اعراب این حرف‌ها را تلافی کرده‌اند.

دو هفته اخیر نشان داده است که ایران یک امپراتوری شکننده نبوده که به سادگی فرو ریزد. عراقی‌ها انتظار داشتند که دست کم، اقلیت‌های قومی ایران با شروع جنگ سر به شورش بردارند ولی تاکنون کارها برعکس بوده است.

تقریبا تمامی مخالفین امام خمینی کردها ، قبایل استان فارس، بلوچ‌ها، ترکمن‌ها و مهمتر از همه اقلیت عرب زبان خوزستان و همچنین برخی افراد برجسته رژیم گذشته همبستگی خود را در مقابل متجاوز اعلام کرده‌اند و در جبهه نبرد، شبه نظامیان مسلمان دوشادوش مارکسیست‌ها 2 و ملی‌گرایان با دشمن می‌جنگند.

فشار بر اقلیت‌های مذهبی کم شده و تصفیه‌های گسترده در سرویس‌های دولتی متوقف شده است.

رئیس جمهور بنی‌صدر تلاش دارد ایران را از انزوای دیپلماتیک خارج کند . . . کمیته ویژه‌ای برای تعیین سرنوشت دوازده گروگان آمریکایی تشکیل شده . . . ظاهرا صادق قطب‌زاده، دوست نزدیک امام خمینی، در شکل دادن به سیاست خارجی جدید ایران، که روابط عادی با آمریکا را نیز شامل می‌شود، به بنی‌صدر کمک می‌کند. که همه اینها نتیجه وضع جدید است.

اما این نتیجه‌گیری که رهبری تهران دیگر احساس خطر نمی‌کند غلط است؛ هنوز تقسیم‌بندی‌های متفاوت و عمیق بین روحانیون و رقبای غیرمذهبی شان وجود دارد و چپگرایان سعی در کسب امتیازات استراتژیک دارند.

ایرانیان می‌دانند که عراق نیروی هوایی‌اش را در اردن ذخیره کرده و بیش از 1/3 نیروی خود را به کار نگرفته است.

بعضی از شبه‌نظامیان در میان روحانیون و همچنین در بین چپ‌ها از این نگرانند که ایجاد یک ماشین جنگی یعنی تقویت ارتش منجر به یک کودتا علیه جمهوری اسلامی شود.

دلیل دیگر برای نگرانی تهران هزینه اقتصادی جنگ است. تخمین 20 میلیارد دلاری از سوی برخی منابع در مورد خرابی‌های اتفاق افتاده برای هر دو طرف جنگ تاکنون، غیر واقعی است، اما ایران از یک ضربه شدید به اقتصاد ناتوان خود آشکارا لطمه دیده است.

دولت در حال حاضر ارز کافی برای بیش از چند هفته واردات در اختیار ندارد و با توقف صادرات نفت امکان خطر ورشکستگی در میان است.

بنابراین رهبران تهران نمی‌توانند به جنگی طولانی علاقه‌مند باشند. اما اگر صدام حسین تصمیم گیرد که آنها را در موقعیتی دشوار قرار دهد،مطمئنا به چنین جنگی دست خواهند زد.

****

پاورقی:1 چند روز قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، دولت موقت مهندس بازرگان با حکم امام خمینی و حمایت پر شور مردم بر سر کار آمد و پس از آن نیز با رأی مردم، نخستین رییس جمهور کشور انتخاب شد.

2: مارکسیست‌ها هیچگاه در جبهه‌های نبرد حضور پیدا نکردند و فقط تعدادی از این گروهها به حمایت شعاری و صدور بیانیه اکتفا کردند.

انتهای پیام