‌پس از سینما پرسیا یکی دیگر از قدیمی ترین سینماهای شیراز تعطیل شد، این یک خبر تلخ فرهنگی در سالی است که پیشانی‌بند آن فرهنگ است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه فارس، دو سال اخیر، سال‌های ناخوشی فرهنگ و هنر دیار فارس است، دیاری که در عرصه ورزش هم در این سال‌ها ناکامی‌هایی را چشید و هنوز در آن بخش کامش تلخ تلخ است.

سینما حافظ هم یکی از پنج سینمای باقیمانده شیراز بود، سینمایی که بعد از پرسیا، غزل خداحافظی را خواند تا این کلان‌شهر داعیه‌دار پایتختی فرهنگ! تا مردان و تصمیم‌سازان عرصه فرهنگ بدانند که باید به‌جای دعواهای زرگری بی‌نتیجه بر سر یک گذر، در پی زیرساخت‌هایی مهمتر باشند.

بنا بر روایت برخی منابع تاریخی، پای هنر هفتم نخستین بار سال 1279 به ایران باز شد و شیراز همزمان با پایتخت کشور صاحب سینمایی شد که «تماشاخانه» نام داشت.

پس از آن سینماهای دیگری در شیراز ایجاد شد که شاید بتوان گفت سینما حافظ هشتمین یا نهمین سینمای بنا نهاده شده در این شهر بود و سال 1345 نخستین فیلم خود را روی پرده نمایش برد.

این سینما در سال گشایش «پرسپولیس» نام داشت و با وجود آن که در خیابان سعدی قرار داشت، در مقطع پیروزی انقلاب به حافظ تغییر نام داد و دلیل آن وجود سینمایی با نام دیگر شاعر بلندآوازه ایران در نقطه ای دیگر از شهر بود.

تعطیلی پرسیا تا تعطیلی حافظ

دوستداران سینما در شیراز پیش از این 13 آبان 1392 با سینما «پرسیا» وداع کرده بودند و این سینمای درجه ممتاز شیراز به خاطر نگرانی ناشی از احتمال ریزش سقف در آن تاریخ تعطیل شد.

سازمان سینمایی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی آن زمان در نامه ای به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس مجوز تعطیلی موقت سینماهای پرسیا و حافظ را به طور همزمان اعلام کرده بود.

در عمل، سینما پرسیا تعطیل شد و پیش بینی مدیر و کارشناسان فنی مبنی بر ریزش سقف آن در اردیبهشت ماه امسال به وقوع پیوست.

هرچند تعطیلی سینما پرسیا با قدمت فعالیت از حوالی سال 1346 رویدادی تلخ برای دوستداران سینما در شیراز بود، بعدها ریزش سقف آن در شرایط تعطیلی به وقوع پیوست و سبب شد تلخی این رویداد برای اهالی سینما دوچندان نشود.

غروب سینما پرسیا در آسمان هنر هفتم شیراز نه تنها نمایش فیلم را متوقف کرد بلکه پایانی بر فعالیت های فرهنگی دیگر این سینما شامل انتشار نشریه، برنامه های فرهنگی، اکران فیلم های خارجی و رفت و آمد هنرمندان مطرح کشور بود و از این منظر، نگرانی هایی را برای دوستداران سینما به دنبال داشت.

در چند قدمی این سینما، سینمای درجه دو و سه شهر به نام حافظ قرار داشت که فیلم‌های دست چندم را پس از اکران در دیگر سینماهای شیراز به نمایش در می‌آورد و این سبب شده بود که روزگار ناخوش این سینما روزبه روز وخیم تر شده و از اثرگذاری این مکان فرهنگی کاسته شود تا جایی که اثری از آن در رویدادهای اثرگذار فرهنگی شهر نبود.

با تعطیلی سینما حافظ، شمار سینماهای شهر شیراز به پنج سینما کاهش یافت.

زنگ خطر برای سینماهای دیگر شیراز

رئیس اداره امور سینمایی و سمعی بصری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس معتقد است که اکثر سینماهای کنونی شهر شیراز سازه ای قدیمی و فرسوده دارند و این موضوع زنگ خطری برای آنها است تا فرایند مقاوم سازی و بهسازی را در دوره فعالیت جدی تر بگیرند.

بهروز مرامی گفت: تشخیص بحرانی بودن یا نبودن سازه های یک سینما یا هر بنای دیگر در صلاحیت مراجع مربوطه است و آنچه می‌توان گفت این است که تاکنون مشکل جدی در ارتباط با سازه‌های پنج سینمای فعال شیراز نداشته‌ایم و امیدواریم شرایط سینماهای پرسیا و حافظ برای دیگر سینماها تکرار نشود.

وی می‌افزاید: برخی سینماها با توجه به فروش بهتر و توجه مالکان در سال‌های گذشته بیشتر مورد رسیدگی قرار گرفته‌اند، اما در مورد سینما حافظ باید گفت که فروش ناچیز این سینما، بودجه و انگیزه کافی برای مالکان سینما ایجاد نکرد تا آن را بازسازی یا مرمت کنند.

او ادامه داد: در سال های گذشته سینما حافظ بیشتر به یک سینمای مخروبه شبیه بود و هیچ گاه فیلم‌های تازه اکران را به خود ندید.

رئیس اداره امور سینمایی و سمعی بصری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس اضافه می کند: تهیه کنندگان و عوامل پخش فیلم‌ها همچون از وضعیت این سینما مطلع بودند فیلمی برای اکران در اختیار آن قرار نمی‌دادند، چرا که آنها می‌دانند که کدام سینما فروش دارد و کدام یک فروش ندارد.

مرامی در خصوص موضوع مالکیت سینما حافظ گفت و رخ‌دادهایی که هنگام تخلیه این سینما حادث شد، گفت: تا چند روز اخیر، معاونت ‌اقتصادی کمیته امداد امام خمینی (ره) را مالک سینما می‌شناختیم که ارتباطی به حیطه مسئولیت‌های اداره کل کمیته امداد استان ندارد.

وی گفت: معاونت اقتصادی کمیته امداد را مالک می‌شناختیم، چون در سال‌های گذشته مبادرت به اجاره این سینما می‌کرد، اما روزهای اخیر در هنگامه تخلیه سینما، نامه‌ای از ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) به دست ما رسید که در آن مالک سینما حوزه هنری اعلام شده است، اگرچه این نامه نمی‌تواند ملاک عمل باشد و هرگونه تغییر وضعیت مالکیت این سینما باید با پشتوانه حکم قضایی باشد.

این کارشناس البته معتقد است که برخلاف سینما پرسیا که تعطیلی آن موجب تاسف بود و خلأ آن احساس می‌شود، تعطیل شدن سینما حافظ به نفع شهر است.

مرامی با یادآوری اینکه ساختمان سینما غیرایمن بود و مخاطب چندانی هم نداشت، شاید اگر مخاطبش خوب بود، تلاش می‌کردیم مقاوم‌سازی شود، اما حافظ یک سینمای راکد فاقد توجیه بود.

او فقدان تجهیزات دیجیتال را نیز یادآور شد و گفت: شاید اگر این سینما، سینمای فعال و پویایی بود، این تجهیزات می‌توانست به صورت رایگان از سوی موسسه سینماشهر در اختیار آن قرار گیرد.

به گزارش ایسنا، علی‌رغم تمام توجیه‌ها، تعطیلی یک سینما در سالی که سال فرهنگ و اقتصاد با عزم ملی و مدیریت جهادی نام گرفته است، جای افتخار که ندارد هیچ، علامت سوال بزرگی است در ذهن همه.

اینکه یک سینما مخاطب ندارد، آنهم بعد از گذشته 35 سال از انقلابی که ریشه‌های اصلی آن فرهنگ بوده و هست، مسئولان فرهنگی باید پاسخ دهند.

اینکه چرا در یک کلان‌شهر نه‌تنها یک سالن مدرن و تمام دیجیتال نداریم، باید مسئولان فرهنگی پاسخ دهند.

اینکه چگونه شیراز مدعی پایتختی فرهنگی ایران بوده و هست، اما از زیرساخت‌ها تنها یک مجتمع فرهنگی حافظ را دارد و بس!! و البته یک گذر به‌نام گذر فرهنگ و هنر!!

شیراز به راستی در حوزه فرهنگ و هنر و ادبیات، عقب‌مانده است.

کاش به‌جای سیاسی‌کاری‌ها، به‌جای تلاش برای ممنوع کردن کنسرت و بستن گذری و ... تلاش می‌کردیم تا آبروی فرهنگ شیراز حفظ شود.

‌

انتهای پیام