یک عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان گفت: رعایت استانداردهای مدیریتی شرط لازم است، اما کافی نیست. باید علاوه بر آن به استانداردهای ویژه، مطالبات مشتری‌ها و بازارهای محلی نیز توجه شود.

آرش شاهین در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه اصفهان، در تعریف استاندارد اظهار کرد: به پایین‌ترین سطح کیفیت قابل قبول استاندارد می‌گویند و اگر سازمان‌ها به دنبال مزیت رقابتی هستند باید به فراتر از استانداردهای مدیریتی بیندیشند.

وی افزود: استانداردهای مربوط به ویژگی کالا و خدمات که برای صنوف مختلف قابل تعریف است به مراتب تاثیرات بیشتری نسبت به استانداردهای مدیریتی دارد.

شاهین اضافه کرد: در سطح ملی وبین المللی استاندارد زیاد داریم، ولی به دلیل اینکه مکانیزم‌های نظارتی قوی نیست در برخی محصولات و خدمات کیفیت مشاهده نمی‌شود.

این عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت دانشگاه اصفهان تاکید کرد: مسئله مهمی که در پیاده‌سازی نظام‌های کیفیت مطرح است، فاز آخر آن یعنی پایش یا کنترل است که هر نظام کیفیتی باید فاز آخر را داشته باشد تا کیفیت پایدار شود، در غیر این صورت شما یک سیستمی را پیاده می‌کنید یک شب استفاده می‌کنید و فردا آن سیستم به وضعیت سابقش برمی‌گردد.

وی اضافه کرد: در دنیای امروز که کل فرآیندها و کارهای سازمان‌ها از تغییرات محیطی تاثیر می‌پذیرد برای مدیریت این تاثیر، باید کیفیت را پایش و مدیریت کنید در غیر این صورت موضعی عمل کردید و آن را سیستمی تفکر و پیاده سازی نکردید.

شاهین با بیان اینکه بحث کیفت دقیقاً با بحث رقابت همسو است، گفت: اگر بخواهید به مباحث مدیریت کیفیت بپردازید و هدف اصلی که رقابت و سودآوری است را مدنظر نداشته باشید اشتباه کرده‌اید.

این عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان تصریح کرد: در کشور چون ساختار بعضی از بخش‌ها حالت انحصاری دارد و نمی‌توان گفت محیط در ایران رقابتی کامل است، لذا نسبت به کشورهای توسعه یافته‌تر از ما شکاف بین محصولات و خدمات وجود دارد.

شاهین اضافه کرد: کشورها را به سه دسته توسعه یافته‌تر، کمتر توسعه یافته و با کمترین توسعه یافتگی تقسیم بندی می‌کنیم که ایران جزو کشورهای کمتر توسعه یافته است.

وی در خصوص راهکارهای موجود برای تولید کالای با کیفیت مطلوب گفت: اولین چیزی که نیاز داریم یک متولی است که در عین حال که نزدیک به صنعت و جامعه است با نهادهای حکومتی هم در ارتباط باشد و برای نظارت، سیاست گذاری و هدایت کل این موضوع در کل کشور، اختیار داشته باشد.

این عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت دانشگاه اصفهان در خصوص وظایف سازمان ملی استاندارد برای نظارت بر واحدهای تولیدی و صنعتی اظهار کرد: این نوع نظارت به تنهایی کافی نیست، در کشورهای دیگر انجمن‌ها متولی سیاستگذاری، تولید و هدایت دانش، روش‌ها، رویکردها، جوایز و مدل‌ها هستند اگر غیر از این عمل بکنیم شرکت‌ها، انجمن‌ها، نهادها، سازمان‌ها با عناوین مختلف در ایران وجود دارند که در حوزه کیفیت عمل می‌کنند، ولی هیچ کدام از آن‌ها ارتباط حاکمیتی را ندارند و در نتیجه تاثیرگذاری کمی دارند.

وی اضافه کرد: مانند سازمان نظام پزشکی و نظام مهندسی که در حوزه‌های مربوطه اشراف دارند و آن‌ها را رصد می‌کنند، اما هنوز در حوزه کیفیت این مسئله را نداریم.

شاهین افزود: در بخش کیفیت باید زیر ساخت‌های لازم مانند فضای رقابتی، فرهنگ پذیرش رقابت و فضای منصفانه برای رقابت داشته باشیم، اما هنوز به بلوغ لازم نرسیدیم و شاید این نیاز هنوز احساس نشده که یک متولی همه فن حریف، مسلط و وابسته به نهادهای قانونی این کار را انجام دهد.

این عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت دانشگاه اصفهان با بیان اینکه عامل دیگر در بحث کیفیت، سواد و آگاهی مورد نیاز در جامعه است، تصریح کرد: با توجه به تفاوت‌های سازمان‌های مختلف، نیاز است که در جامعه افرادی گستره دانشی بالایی داشته باشند تا بتوانند به سازمان‌ها مشاوره مناسبی دهند. امروزه این گونه نیست که ما برای یک سازمان نسخه‌ای بپیچیم و کار تمام شود.

شاهین درباره دلایل عدم گرایش مصرف کنندگان به سمت کالاهای با کیفیت مطلوب افزود: نداشتن اطمینان، نداشتن آگاهی لازم و نبودن فضای رقابتی از مهم‌ترین عوامل عدم گرایش مشتریان به سمت کالاهای باکیفیت است.

وی در بحث وفاداری مشتری اضافه کرد: برخی از مشتریان از سازمانی خرید می‌کنند اما راضی نیستند، زیرا چاره دیگری ندارند و مطمئنا اگر سازمان مدرنی با نظام و سازماندهی مناسبی بیاید، مشتریان سازمان قبلی را ترک و به سمت سازمان جدید گرایش پیدا می‌کنند.

انتهای پیام