آیت‌الله جوادی‌آملی در کتاب جرعه‌ای از صهبای حج، چگونگی دستیابی به پاداش حقیقی حج‌گزاران را تبیین کرد.

به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) این مرجع تقلید در این کتاب آورده است:

«رسول اکرم‏ (صلی الله علیه و آله و سلم) به شخص ثروتمندی که موفق به حضور در مراسم حج نشده بود فرمود: به کوه ابوقبیس بنگر اگر به اندازه این کوه طلای سرخ داشته باشی و آن را در راه خدا انفاق کنی هرگز به پاداش حج‏ گزاران، دست نخواهی‏ یافت.

سپس فرمود: حج‏ گزار چون مقدمات سفر خود را آماده کند چیزی بر نمی‌دارد و چیزی نمی‏‌نهد مگر آنکه خداوند ده حسنه برای او ثبت و ده سیّئه از او محو می‏‌کند و ده درجه او را بالا می‏‌برد. پس چون بر مرکب خود سوار شود، مرکبش گامی برنمی‏‌دارد و گامی نمی‌نهد مگر آنکه خداوند باز برای او چنان می‌کند. پس چون به گرد کعبه طواف کند از گناهان خود بیرون می‏‌آید و چون بین صفا و مروه سعی کند از گناهانش به ‏درمی‌آید و چون در عرفات توقّف کند از گناهانش خارج می‏‌شود و چون در مشعرالحرام توقّف کند از گناهانش برون می‏‌آید و چون رمی جمره کند از گناهانش خارج می‏‌شود و این‏ چنین رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) یکا یک مواقف را برشمرد و فرمود: اگر حج‏ گزار در هر یک از این مواقف درنگ کند از گناهانش بیرون می‌آید. آنگاه فرمود: تو کجا می‏‌توانی به پاداش حج‏ گزار دست‏ یابی؟!؛«أنّی لکَ أنْ‏تَبلغَ ما یَبْلُغُ الحاجُّ».

شاید مراد پیامبر گرامی‏ (صلی الله علیه و آله و سلم) از تأکید بر خروج حج ‏گزار از گناهان خویش پس از هر یک از مناسک، بیان این نکته باشد که هر یک از این اعمال در آمرزش گناهی خاص مؤثر است و برای آمرزش آن گناه واجب شده است یا آنکه گناهان چون انباشته شود و زنگار و پرده‏‌ای بر گنهکار شود، هر یک از این مناسک موجب کاستن از ضخامت این پرده‏‌ها و کنار رفتن این پوشش‌ها از دل‌ها می‌گردد.»

انتهای پیام