سلام در برزگداشت خانم زرشناس توفیق شرکت داشتم و تاریخ را همانند فیلم مستند از نظر عبور دادم. نشست، نشست خودی و نخودی خودش را طوری ابراز میکرد که آدمی را از منظر ادبیات به ناکجا آباد سوق میداد. میهمانان همه آمده بودند از خوبی خانم زرشناس تعریف و تمجید کنند و آثار ایشان در متن گم شده بود گویا اصلا آثاری نداشت و فقط انسان خوبی بود. سخنرانان که همگی خود از نابغه های ادبیات دوران بودند در متن نوشته شده اشان غلطهای زیادی بود و میگفتم وای بر ادبیات کشور که اینان در راس آنند. مراسم با تملق گویی شروع شد و با تمجیدهای بی اثر پایان گرفت و فرهیخته گان سیاهی لشگر که نخودی( خودی نبودن) بودند بدون هیچ دستاوردی رفتند تا در جایی دیگر باز به عنوان سیاهی لشگر بیایید. و چه افسوس از ادبیات کشور ..........

سلام در برزگداشت خانم زرشناس توفیق شرکت داشتم و تاریخ را همانند فیلم مستند از نظر عبور دادم. نشست، نشست خودی و نخودی خودش را طوری ابراز میکرد که آدمی را از منظر ادبیات به ناکجا آباد سوق میداد. میهمانان همه آمده بودند از خوبی خانم زرشناس تعریف و تمجید کنند و آثار ایشان در متن گم شده بود گویا اصلا آثاری نداشت و فقط انسان خوبی بود. سخنرانان که همگی خود از نابغه های ادبیات دوران بودند در متن نوشته شده اشان غلطهای زیادی بود و میگفتم وای بر ادبیات کشور که اینان در راس آنند. مراسم با تملق گویی شروع شد و با تمجیدهای بی اثر پایان گرفت و فرهیخته گان سیاهی لشگر که نخودی( خودی نبودن) بودند بدون هیچ دستاوردی رفتند تا در جایی دیگر باز به عنوان سیاهی لشگر بیایید. و چه افسوس از ادبیات کشور ..........