به گزارش ایسنا بر اساس خبر رسیده از روابط عمومی بنیاد سعدی، کارگاه روانشناسی اجتماعی در یادگیری زبان دوم به همت بنیاد سعدی و با تدریس دکتر رضا پیشقدم استاد گروه زبان انگلیسی و گروه علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد برای 30 نفر از استادان آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبانان برگزار شد.

در این دوره تلاش شد  تا مدرسان زبان دوم ‌بیشتر با ‌برخی مفاهیم روان‌شناسی اجتماعی در یادگیری زبان دوم آشنایی پیدا کنند و آنها را بیشتر و موثرتر در کلاس خود به کار گیرند. مباحث این کارگاه شش‌ساعته شامل نگاهی به مفهوم و کاربرد نوازه‎گری و ‌نوازه‌گیری در کلاس درس، چگونه «هوش هیجان-حسی» به تدریس کمک می کند؟ و نسبیت حسی (هیجامد) و زباهنگ در آموزش‌ زبان دوم بودند.

بر اساس این خبر، علاوه بر «فرضیه نسبیت حسی»، چهار واژه تخصصی «نوازه»، «هیجامد»، «زباهنگ» و «هوش هیجان-حسی» از ابداعات واژگانی دکتر پیشقدم در بحث روانشناسی هستند.

به گفته این عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد، «نوازه» به معنی لمس کردن معنوی افراد از طریق ارتباط چشمی و کلامی است. این استاد علوم تربیتی تاکید دارد که میان کلمه نوازش و نوازه باید فرق قائل شد و در کلاس درس شاگردان نیاز به نوازه‎گری معلم، یعنی برقراری ارتباط کلامی و چشمی مناسب دارند و هرچه نوازه‌گری مناسب‌تر و بیشتر باشد در یادگیری و آموزش رشد بسزایی خواهد داشت.

بر اساس آنچه در این کارگاه آموزشی تدریس شد، لبخند زدن، دانستن نام شاگردان، ستایش کردن شاگردان و پاسخ دادن به تماس‌های تلفنی آنان از جمله رفتارهایی است که به ارتباط موثر یا نوازه‎گری میان معلم و شاگرد منجر می‎شود.

«زباهنگ» (زبان و فرهنگ) نیز به ساختارها و عباراتی از زبان اشاره دارد که نما و شمای فرهنگی یک قوم را نشان می‌دهد. یافتن این زباهنگ‌ها نیاز به بررسی دقیق قطعات زبانی در بستر جامعه وگاهی تاریخ دارند. برای تدریس زبان فارسی، نیاز به دانستن فرهنگی است که این ساختارها و عبارات از آن منتج شده‎اند. مفهوم «هیجامد» تلفیقی از دو واژه هیجان و بسامد است که به تأثیر هیجانات ناشی از استفاده حواس در یادگیری مفاهیم گوناگون اشاره می‌کند. بر اساس نظریه هیجامد، زبان‌آموزان هیجانات متفاوتی را در حین یادگیری مهارت‌های زبانی تجربه می‌کنند که در یادگیری آنان تاثیر دارد. هر قدر زبان‎آموزان هیجامد بیشتری نسبت به موضوع داشته باشند به همان اندازه تمایل آنان نسبت به خواندن متن بالاتر است.

پیشقدم  پس از عنوان شش حس حرکتی، بویایی، چشایی، لامسه، دیداری و شنیداری، از احساساتی مانند شاد شدن، متعجب شدن، از کوره در رفتن،  غمگین شدن، منزجر شدن و ترس نیز نام برد که آنها را از جمله احساسات اصلی بشر دانست و گفت مؤلفان کتاب‌های درسی باید از تأثیر رنگ‌ها و طرح‎ها و متن‌هایی که انتخاب می‌کنند در ایجاد هیجانات در مخاطبان آگاه باشند؛ زیرا هر شکل یا رنگ از فرهنگی به فرهنگ دیگر مفاهیم متنوعی را دارد.

انتهای پیام