جعفر نجیبی در گفتوگو با ایسنا، در خصوص محل نصب مجسمههای ساخته شده در نخستین سمپوزیوم مجسمهسازی مفاخر مشهد، اظهار کرد: قرار بر این است که این سردیسها در خیابانها یا میدانهایی از شهر که به نام این مفاخر و شهدا نامگذاری شدهاست، قرار گیرد، با توجه به مشاهیر والایی که استان خراسان دارد، حرکت خوبی است و باید با ساخت اثر هنری، مقام و خاطرات این مفاخر را زنده نگه داریم.
این هنرمند مجسمهساز اضافه کرد: لذا من پیشنهاد کردم پارک مشاهیر، مانند موزهای روباز در مشهد احداث و مجسمهها در آن نصب شود تا گردشگران از این پارک، علاوهبر زیارت حرم مطهر امام رضا(ع) و سایر مکانهای دیدنی، بازدید کنند و با مشاهیر ارزشمند استان خراسان آشنا شوند.
وی درخصوص ساخت مجسمه اظهار کرد: مجسمهای که ساخته میشود باید اسکلت آناتومی و آرماتوربندی داشتهباشد؛ هنرمند نیز برای ساخت مجسمه باید درباره شخصیت عکسی که در اختیار دارد مطالعه کند و اطلاعاتی راجع به شغل و حرفه آن بهدست آورد.
این استادیار دانشگاه نیشابور تشریح کرد: سردیسی که من ساختهام مربوط به فیلسوفی دینی به نام محمدرضا حکیمی است؛ این سردیس ترکیبی از احساس درونی خودم و حس درونی این فیلسوف است، که با مطالعه درباره شخصیت او متوجه آن شدهام.
نجیبی خاطرنشان کرد: در ابتدای کار، من این فیلسوف را نمیشناختم و لذا با استفاده از مطالعات و روانشناسی چهرهای که انجام دادم، احساس کردم او شخصیتی سختیکشیده دارد و سعی کردم این غم و اندوه را در چهره ایشان نشان دهم.
این هنرمند مجسمهساز تأکید کرد: احساساتی که هنرمند سعی در نشان دادن آنها دارد باید درونی و معنوی باشند؛ در غیر اینصورت اگر سرد و بیروح باشند، تأثیری بر مخاطب نخواهند گذاشت.
وی افزود: برگزاری این سمپوزیومها خوب است، به این دلیل که ارتباط مردم با هنر مجسمهسازی افزایش مییابد و به یادگیری مراحل کار برای افرد علاقهمند نیز کمک میکند.
این استادیار دانشگاه نیشابور ضمن اشاره به این که ایراداتی نیز موجود است، ادامه داد: یکی از این ایرادات انتخاب سلیقهای هنرمندان، بهدلیل سیاستگذاریهایی است که وجود دارد؛ ایراد دیگری که بهنظر من این سمپوزیومها دارد، مربوط به بودجه کمی است که ارگانها در اختیار دارند و به تبع آن سعی میکنند کار را ارزان تمام کنند.
نجیبی با بیان این که ممکن است در بین این مجسمهها شاهکاری هنری نیز بهوجود آید، گفت: اما وقتی برای این شاهکار از متریال (مواد) فایبرگلاس استفاده شود، ماندگاری آن کم شده و زود از بین میرود. معمولا مجسمههایی که در تاریخ ماندگار شدهاند از جنس برنز و سنگ بودهاند؛ بهطوریکه قدمت بعضی از مفرغهای لرستان به 3هزار سال هم میرسد.
این هنرمند مجسمهساز تصریح کرد: با توجه به اینکه برنز بعد از نقره سومین فلز ارزشمند است، بهعلاوه زیبایی و ماندگاری نیز دارد، به مسئولان پیشنهاد میکنیم که برای ساخت مجسمهها از برنز استفاده کنند، همچنین مثال ترکی «از گوشت ارزان، آبگوشت خوب درست نمیشود» را در این خصوص بیان میکنم که به گوش مسئولان برسد.
وی خاطرنشان کرد: با استفاده از برنز، نه تنها ارزش هنری این مجسمهها؛ بلکه ارزش متریالی آنها با گذشت زمان افزایش پیدا میکند؛ اما برای جلوگیری از سرقت آنها نیز باید بیشتر مراقبت کنیم.
این استادیار دانشگاه نیشابور اظهارکرد: مسئولان سمپوزیوم، شهردار و شورای شهر ذوق و شوق خود را نسبت به برگزاری سمپوزیوم با بازدید از آثار به ما نشان دادهاند، اما به این دلیل که اولین سمپوزیومی است که در مشهد برگزار میشود، نواقصی همچون خوب نبودن کیفیت متریال وجود دارد.
نجیبی اضافه کرد: شاید یکی از دلایل وجود این نواقص کمک نگرفتن از تجربیات افرادی است که در این زمینه فعالیت داشتهاند و یا در سمپوزیومهای دیگری شرکت کردهاند. این اتفاق ممکن است به دلیل مشغله کاری افراد یا عدم پیشنهاد مسئولان این سمپوزیوم باشد.
این هنرمند مجسمهساز بیان کرد: لذا برای برطرفشدن این نواقص در سمپوزیومهای آینده مانند سمپوزیوم چوب، بهتر است از تجربیات این افراد استفاده شود.
وی ادامه داد: با استفاده از تحقیقی که طی دوماه در پاریس انجام دادم، متوجه شدم پاریس با جمعیت 60 میلیون نفری خود 70 میلیون گردشگر دارد که برای افزایش درآمد کشور بسیار مهم و مفید است، ما نیز با ساخت آثار خوب هنری و کارشناسی میتوانیم به اقتصاد کشور کمک کنیم.
این استادیار دانشگاه نیشابور گفت: من تشکر میکنم که در کنار بودجهای که برای پروژههای عمرانی در نظر گرفته شده، درصدی هم به کارهای هنری اختصاص داده میشود و این باعث میشود هنرمندان و فارغالتحصیلان رشتههای هنری، تأمین و حمایت شوند.
انتهای پیام
نظرات