عضو فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص رفتار و شخصیت دکتر غلامحسین یوسفی اظهار کرد:   دکتر یوسفی شخصیت انسانی والایی داشت و می‌توانست این ویژگی را به مخاطب خودش القا کند؛ زندگی پاک، بی‌آلایش واخلاق مدارانه‌ی دکتر یوسفی، او را ممتاز می‌کرد.

این نویسنده با بیان این‌که امسال سی‌امین سالگرد درگذشت استاد غلامحسین یوسفی است گفت: استاد یوسفی علاوه بر این‌که در زمینه علم و دانش، اطلاعات زیادی داشت؛ دارای شخصیتی اخلاق‌مدار بود که باعث جذب افراد می‌شد.

وی ادامه داد: هرکدام از این ویژگی‌ها به‌تنهایی ممکن است در افراد دیگری نیز وجود داشته‌باشد؛ به‌طوری‌که ما تعداد زیادی پژوهشگر، دانشمند و عالم توانا و یا افرادی فرهیخته، بافرهنگ و بااخلاق داریم که نادر نیستند؛ ولی ممکن است تعدادشان زیاد نباشد.

این استاد زبان و ادبیات فارسی افزود: اما تعداد کسانی که این دو بعد را در کنار یکدیگر داشته‌باشند خیلی زیاد نیست؛ دکتر یوسفی از آن افرادی بود که علم و اخلاق را با هم داشت و از این نظر شخصیتی ممتاز و متفاوت بود. منظور از اخلاق، اخلاق انسانی، به معنای واقعی کلمه است.

یا حقی تأکید کرد: اخلاق انسانی به‌معنی داشتن اخلاق مدارا، مراعات، تشویق، دیگران را دیدن و برای دیگران احترام قائل شدن است؛ که این ویژگی‌ها در شخصیت او برجسته بود. او آنچه از علم، فرهنگ و تاریخ آموخته‌ بود در وجود خود متبلور می‌کرد و جوهره‌ی فرهنگ و اخلاق را که در ادبیات، فرهنگ و تاریخ گذشته‌ی ما وجود دارد را با رفتارش منعکس می‌کرد.

این نویسنده خاطرنشان کرد: یکی از ویژگی‌های دیگر ایشان رعایت نظم و ترتیب بود؛ دکتر یوسفی آداب هرچیزی، به‌خصوص آداب معلمی را خوب می‌دانست و تلفیق همین دو ویژگی، انضباط اخلاقی و نظم و ترتیب در کارهایش را نشان می‌داد.

دکتر یوسفی پژوهشگری «سعدی‌خصال» بود

وی افزود: بنابراین با رعایت این نظم و ترتیب آنچه را که می‌دانست بهتر می‌توانست منعکس کند و آموزش دهد. استاد یوسفی هیچگاه بدون یادداشت و مطالعه به کلاس درس نمی‌آمد و به دلیل همین مطالعات مداوم، همیشه به‌روز بود و سعی می‌کرد از آخرین دستاوردهای علمی، در زمینه مورد نظرش بهره‌مند شود.

این استاد زبان و ادبیات فارسی تشریح کرد: دکتر یوسفی به کارهایی که می‌کرد اعتقاد داشت و آن‌ها را با عشق و علاقه انجام می‌داد، همین رفتار و منش مناسب باعث می‌شد دانشجویان و دیگران، آنچه را او آموزش می‌داد به نحو احسن دریافت کنند و به خاطر بسپارند؛ هم‌چنین برای او احترام زیادی قائل شوند.

یاحقی گفت: او به سعدی علاقه‌ی زیادی داشت؛ اخلاق‌مداری و فرهنگ غنی که در آثار سعدی وجود دارد غلاحسین یوسفی را جذب می‌کرد؛ در واقع خودش را در آیینه‌ی سعدی می‌دید و به همین دلیل بعضی دوستان از او به عنوان یک پژوهشگر سعدی‌خصال یاد می‌کنند.

این نویسنده تصریح کرد: دکتر یوسفی قبل از تصحیح گلستان، بوستان سعدی را تصحیح کرده‌بود؛ اما برای گلستان سنگ تمام گذاشت وتمام مطالعاتی که تا آن زمان در این زمینه انجام شده بود را خواند؛ و از عصاره‌ آن‌ پژوهش‌ها به همراه دریافت‌های خودش در چاپ گلستان استفاده کرد.

وی اضافه کرد:به‌طوری‌که این کتاب از مراجع عمده دانشجویان و اساتید رشته‌ زبان و ادبیات فارسی به‌شمار می‌رود. این اثر نمونه‌ای اعلی از تفسیر گلستان سعدی است و امروزه نیز با گذشت 30 سال هنوز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انتهای پیام