دکتر مهدی یوسفی در گفتوگو با ایسنا در خصوص برنامههای دانشکده طب سنتی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی مشهد در زمینه بیماری کرونا اظهار کرد: ما در بیماری کرونا بارها به شکل مکتوب و رسمی به دانشگاه علوم پزشکی مشهد اعلام کردیم که حاضر هستیم در بخشهای بالینی ورود پیدا کنیم و در کنار طب رایج به درمان بیماران کرونایی کمک کنیم. حتی حاضر هستیم مسئولیت قانونی بیماران را بپذیریم و علاوه بر درمانهای رایج از درمانهای طب سنتی هم کمک بگیریم اما تاکنون هیچ دستورالعملی صادر نشده و ما نمیتوانیم به صورت مستقیم برای درمان بیماران وارد بیمارستان شویم.
وی افزود: تنها میتوانیم به صورت غیر رسمی، اگر مشورتی از ما خواستند که تاکنون چنین موردی نبوده، انجام دهیم و سپس پزشک معالج تصمیم بگیرد که آیا این مشورت را اعمال کند یا خیر. اوایل شیوع بیماری کرونا، توصیهنامه درمانی به معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی مشهد ارائه دادیم که آنها هم برای سازمان نظام پزشکی ارسال کردند که اگر پزشکان عمومی با بیماران کووید -۱۹مواجه شدند، برای کنترل علائم از چه رویکردها و روشهای درمانی طبیعی و طب سنتی میتوانند استفاده کنند.
رئیس دانشکده طب مکمل و ایرانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد خاطرنشان کرد: این توصیهنامه درمانی به وزارتخانه کمک کرد که پروتکلها و شیوهنامههای بهداشتی، پیشگیری و درمانی را تدوین کند که در قالب دو سه مجموعه در اختیار اعضای هیات علمی و پزشکان قرار گرفت. همچنین تعداد زیادی کلیپهای تصویری از طریق روابط عمومی دانشگاه ضبط و در سایت دانشکده بارگذاری و برای جامعه پزشکی اجرا شد. بنابراین ما تنها توانستیم در مسائل آموزشی با این روشها فعالیتی در زمینه بیماری کرونا داشته باشیم.
وی بیان کرد: در حوزه درمانی هم سلامتکدهها وجود دارد و بسیاری از بیماران کرونایی مراجعه میکنند و با استفاده از روشهای طبیعی و سنتی در کنار درمانهایی که در طب رایج است، درمان میشوند. اگر مسئولان مربوطه به روش درمان طبیعی و سنتی اعتقاد داشتند و توجه میکردند میتوانستیم با هزینههای بسیار پایینتر بیماران کرونایی را درمان کنیم.
یوسفی با بیان اینکه از طرحهای پژوهشی در زمینه بیماری کرونا حمایت صورت نمیگیرد، تصریح کرد: اکثر همکاران ما در کشور اجازه ورود به بیمارستانها را ندارند و به این دلیل انجام پژوهشها با دشواری مواجه است. پزشکان طب رایج هم که اکثرا درگیر مسائل خاص خود هستند و ممکن است بسیاری از آنها دانش کافی یا علاقه به طب سنتی را نداشته باشند و همکاری نکنند. بنابراین هیچ عامل انگیزشی از طرف وزارتخانه طراحی نشده که افرادی درمانهای طبیعی را انجام میدهند مشوقهایی را از سوی این نهاد دریافت کنند.
وی با اشاره به اینکه در کشور چین تجربه موفق طب سنتی را شاهد بودیم، عنوان کرد: در سطح کلان کشور انگیزه و اراده وجود ندارد و طبیعی است که شاهد نتایجی باشیم که اکنون با آن مواجه هستیم. در حال حاضر همه سیستم بهداشتی درمانی کشورها اولویت کار خود را روی کنترل بیماری، کاهش مرگ و میر و دادن سرویسهای عادی قرار دادند و باید این پرسش را مطرح کرد که چرا در کشور ما از طب سنتی حمایت نمیشود؟
رئیس دانشکده طب مکمل و ایرانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد خاطرنشان کرد: همانطور که مطرح شد در زمینه پژوهش هم دانشگاههای مختلف مشغول به پژوهش هستند و فعالیتهای زیادی انجام میدهند و بالغ بر ۵۰ تا ۶۰ طرح پژوهشی در حوزه داروهای گیاهی و طب سنتی انجام شده یا در حال انجام است اما نتایج این پژوهش به گونهای نبوده که امیدهای جدید را ایجاد کند. چراکه اطلاعات به راحتی در اختیار ما قرار نمیگیرد و به همین دلیل تعداد پژوهشها کاهش پیدا کرده است.
یوسفی اظهار کرد: پژوهشهایی مانند شیرین بیان، زردچوبه، سیر، گل زوفا و موارد دیگر وجود دارد که همه این طرحها مصوب شدند اما در مرحله اجرا با دشواریهایی مواجه بودیم و در فاز دوم مطالعات کارآزمایی بالینی هم با تعداد نمونههای بسیار اندک نمیتوان پژوهشهای مفید و کاربردی را انجام داد زیرا زیرساختهای لازم وجود ندارد و کار را برای پژوهشها سخت کرده است.
انتهای پیام
نظرات