چهره‌ی ماندگار معماری ایران گفت: توصیه من به افرادی که تازه وارد این عرصه شده‌اند این است که به طراحی معماری واقعا با دیدگاه هنر نگاه کنند، خیلی از افرادی که وارد این رشته میشوند، از ابتدا به فکر درآمدزایی هستند که این موضوع با هنر منافات دارد و کسی که فقط به فکر درآمد است، از طرح دور می‌شود.
خلیل سهرابیان، در گفت‌وگو با ایسنا-منطقه خراسان عنوان کرد: کسانی که از دیدگاه هنری به به معماری نگاه می‌کنند در آن پیشرفت می‌کنند به درآمد هم می‌رسند اما این راه به صورت معکوس جواب نمی‌دهد.
وی در خصوص سابقه کاری خود و موفقیت این آثار گفت: شکوفایی الماس شرق از همه‌ی آثارم بیش‌تر بود و بیش‌تر با الماس شرق شناخته شدم؛ به‌خاطر دارم زمانی که به اجرا رسید، تمام مسافرانی که به مشهد می‌آمدند راغب بودند ابتدا الماس شرق را ببینند و شکل مارپیچ بودن راه‌پله‌ها همه‌را جذب کرده بود.
این معمار برجسته تصریح کرد: متولد 1331 هستم و تحصیلات دانشگاهی را در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در دانشگاه ملی سابق یا دانشگاه تهران کنونی گذراندم؛ سال 58 فارغ‌التحصیل شدم. از سال 50 که وارد دانشگاه شدم، در دفاتر شروع به کار کردم. آن زمان در شرکتی مشغول به کار بودم که درحال ساخت دانشگاه کشاورزی شیراز بود. هم‌زمان در دانشگاه مهندسی شیراز مسابقه‌ای برگزار شد که در آن مسابقه شرکت و برنده شدیم.
وی خاطرنشان کرد: تهران بودم که سال 61 به مشهد آمدم و از طریق شرکت پیمان‌کاری، پروژه‌ای در جنوب خراسان، شهرهای کاشمر، گناباد، فردوس و بجستان داشتیم که مسئول پروژه‌های ادارات قند و شکر آن‌جا بودم. هم‌زمان با این پروژه، سال 62 ازدواج کردم و در مشهد ماندگار شدم و به تهران بازنگشتم.
چهره‌ی ماندگار معماری ایران بیان کرد: مسابقه‌ای از طرف آستان قدس، برای ساختمان‌های مسکونی چهارراه خیام برگزار شد، اول شدم. آستان قدس که متوجه شد خودم پیمان‌کار هم هستم، اجرای آن‌را به خودم واگذار کرد. در نتیجه حدود چهار سال به‌عنوان مشاور و پیمان‌کار، مشغول ساخت آن‌ها بودم.
خلیل سهرابیان اظهار کرد: سال 67 شرکت ساختمانی خود را که شرکت پیمان‌کاری بود، به صورت شراکتی تاسیس کردیم؛ کارهای ساختمانی زیادی از جمله بازار مرکزی دو واقع در چهارراه شهدا و اتاق بازرگانی در کنار باغ‌ملی انجام دادیم.
وی درخصوص شرکت ساختمانی خود افزود: شرکت هم‌چنان پا برجا است و اکثرا کارهای خیریه انجام می‌دهیم. درحال‌حاضر بیمارستان بزرگ فاطمی را با زیربنای سه هزار متری در بلوار شهیدحاتمی به صورت خیریه در دست ساخت دارم که نازک کاری‌های آن‌را شروع کرده‌ایم.
چهره‌ی ماندگار معماری ایران ابراز کرد: هم‌چنین کارهای خیریه دیگری ازجمله مجتمع آموزشگاه جامعه‌المصطفی، مرکز آموزش و خوابگاه‌های دختران بلوار صادقیه که حدود 57هزار متر زیربنا دارد و پروژه‌ای در قائم‌شهر که تقریبا به پایان رسیده را در دست انجام داریم.
خلیل سهرابیان در خصوص زیربنای کارهای خیریه تشریح کرد: به‌عنوان مثال، اورژانس عدالتیان در بیمارستان امام‌رضا را خیری به‌نام آقای عدالتیان که قصد ساخت اورژانس جدیدی داشت، به من پیشنهاد داد و من با‌توجه به این‌که کار خیریه بود، گفتم رایگان و برای خیریه بدون قبول دست‌مزد، کار را انجام می‌دهم.
وی بیان کرد: ساخت بیمارستان خیریه‌ای در هرات، حدود سال‌های 80-82 به‌عهده‌ی من بود و دولت ایران به این دلیل، من را به عنوان صادر کننده‌ی نمونه‌ی خدمات فنی مهندسی انتخاب کرد. هزینه‌های ساخت بخش زنان این بیمارستان 100 تخت‌خوابی ، توسط چند خیر افغانستانی، ساکن آلمان تامین می‌شد.
چهره‌ی ماندگار معماری ایران خاطرنشان کرد: البته فقط ساختمان‌هایی که جنبه‌ی خدمات عمومی دارند مثل دانشکده‌ها، مساجد و از این قبیل را به‌صورت خیریه می‌سازم.
خلیل سهرابیان درخصوص افلاک‌نمای نیشابور تشریح کرد: حدودا سال 78 برای پروژه‌ی افلاک‌نمای نیشابور، بین 16 شرکت مشاور، مسابقه‌ای برگزار شد که من شرکت کردم و طراحی ارسالی از طرف من، رتبه‌ی نخست را آورد و پس از انتخاب، شروع به اجرا شد؛ اما چون هزینه‌ی آن از خودیاری مردم نیشابور است، هم‌چنان پروژه ادامه دارد و افلاک‌نمای نیشابور در مجاورت آرامگاه خیام هنوز در حال انجام است که گاهی از آن خبرگیری می‌کنم.
وی ابراز کرد: اواخر سال 78، با پروژه‌ی الماس شرق هم‌زمان شد که به‌صورت شخصی و خارج از فضای شرکت، آن را به من سپردند تا یک مجتمع تجاری بسازم؛ که البته آن زمان، اسم الماس شرق نداشت. طرحی که ارائه دادم مورد تائید شرکت سپاد قرار گرفت و به اجرا در آمد و اسم الماس شرق را برای آن انتخاب کردند. هم‌چنین کارهای مختلفی از جمله برج آلتون که تقریبا اولین برج بلند در مشهد است، پیشنهاد می‌شد که انجام می‌دادم.
چهره‌ی ماندگار معماری ایران درمورد قبول هم‌زمان طراحی و اجرا، بیان کرد: دوران دانشجویی که شرح‌حال زندگی معماران بزرگ را مطالعه می‌کردم، می‌دیدم معماران بزرگ، همگی دستی در اجرای ساختمان داشته‌اند و معمار موفق کسی است که ساختمان‌سازی بلد باشد و این موضوع، غیر از درگیر شدن با ساختمان، به هیچ شکل دیگری امکان‌پذیر نیست و باید کار کاملا لمس شود؛ در نتیجه هردو را با‌هم به‌عهده گرفتم و اتفاقا کارهایی که هم‌زمان مشاور و مجری هستم، موفق‌تر انجام شدند چون با دقت بیش‌تری می‌توانم آن را انجام دهم.
خلیل سهرابیان درخصوص دخیل بودن نظر کارفرماها در کار گفت: یکی از مشکلات موجود در کار ساخت‌وساز، متاسفانه دخیل بودن بیش‌ازحد نظر کارفرماها در کار است اما اگر 60-70 درصد از نقطه نظرات من پیاده شود هم راضی هستم. کارفرماها بیش‌تر در جنبه‌های مادی از قبیل انتخاب مصالح نازک کاری و بهداشتی نقش دارند.
وی درمورد مصالح ساختمانی تشریح کرد: در ایران ساختمان‌ها را با فلز و بتن می‌توان ساخت و من از هردو استفاده می‌برم و نوع بنا، نما و سلیقه‌ی کارفرما در انتخاب مصالح تاثیر دارد. کارهای فلزی سریع‌تر انجام می‌شود ولی هزینه باید سریع و یک‌جا پرداخت شود اما کارهای بتنی به تدریج انجام می‌شود و پروژه طولانی‌تر می‌شود اما چون کارفرماها به تدریج هزینه می‌کنند، بیش‌تر به کارهای بتنی راغب هستند.
چهره‌ی ماندگار معماری ایران افزود: در کارهای بتنی، اسکلت و ستون‌ها قطور میشوند، بعضی پروژه‌ها ایجاب می‌کنند به دلیل ظریف بودن پایه‌ها، کارفرما را مجاب کنیم کار را با فلز انجام دهیم.
خلیل سهرابیان ابراز کرد: برج آلتون دو سال در کشور از سمت دانشگاه شریف تهران مقام آورد و اول شد؛ یک سال ازنظر سازه‌های بتنی مقام آورد و سال دیگر از نظر طراحی و نوع کار، مقام اول کشوری را به‌دست آورد؛ یکی از دلایل آن پارکینگ طبقاتی است که به شکل شیب‌دار بالا می‌رود.
نظرات