محمدرضا لطفي گفت: همیشه مکتب اصفهان در موسیقی ایران مطرح بوده است و اساتید موسیقی آن را به عنوان بهترین مکتب آوازی می‌شناختند.
به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه اصفهان، عصر روز گذشته (شنبه) جلسه پرسش و پاسخ با حضور محمدرضا لطفی با موضوع "مکتب موسیقی اصفهان با حضور اساتید بزرگ موسیقی این شهر" هم‌چون علی‌اصغر شاه‌زیدی و منوچهر غیوری و نیز دانشجویان و هنرجویان موسیقی در سالن سوره حوزه هنری برگزار شد.
محمدرضا لطفی در ابتدا بیان کرد: این برنامه با پیشنهاد من برای این‌که در اصفهان کار‌هایی در زمینه موسیقی انجام شود، برگزار شده تا بتوان گفت‌وگویی حرفه‌ای‌تر و تخصصی‌تر در رابطه با حل مباحث نظری موسیقی در جامعه موسیقی آن شکل داد.
وی افزود: اگر وضعیت علم نظری موسیقی از قرن دوم تا حدود قرن هشتم را بررسی کنیم، با کتاب‌های انبوهی در این زمینه روبه‌رو می‌شویم و مردم آن زمان می‌توانستند در رابطه با موسیقی بحث و تبادل نظر کنند.
این موسیقیدان با اشاره به این‌که باید بتوان مانند ادبیات، موسیقی را نیز تجزیه و تحلیل کرد، ادامه داد: گرچه در زمان ما بحث‌هایی در مورد کیفیت و ظرافت ردیف‌ها مطرح می‌شد، اما از نظر ساختاری آن هیچ کدام از اساتید بحثی را عنوان نمی‌کردند.
وی با اشاره به فعالیت‌های برخی از اساتید موسیقی پس از انقلاب اسلامی در این زمینه تصریح کرد: کتاب‌ها و مجلاتی مانند "کتاب سال شیدا" و فصل‌نامه "ماهور" در تجربه و گفت‌وگو در این حیطه به طبع رسیده، اما هنوز به صورت یک مرجع در دسترس تمام محصلان موسیقی قرار نگرفته است.
این نوازنده تار و سه‌تار با بیان این‌که یک فرهنگستان باید این تجربیات را مورد بررسی قرار دهد و به صورت کتاب دستور زبان موسیقی منتشر کند، خاطرنشان کرد: همان‌طور که همه افراد باسواد می‌توانند در مورد ادبیات، نقاشی و خوشنویسی صحبت کنند، باید بتوانند در زمینه موسیقی نیز این بحث و گفت‌وگو را داشته باشند.
لطفی اضافه کرد: متاسفانه قشر اهل موسیقی ما نسبت به هنرمندان دیگر بی‌سوادترند و این مساله تنها مربوط به زمان حاضر نیست.
وی با اشاره به این‌که مدون بودن هنر بسیار مهم است و خوشبختانه موسیقی دستگاهی به صورت مدون به دست ما رسیده، اظهار کرد: استاد تاج اصفهانی به این دلیل که مکتب آموزشی داشته، تاثیرگذارترین موسیقیدان اصفهان بوده است.
لطفی در خصوص وجود مکتب موسیقایی مخصوص اصفهان بیان کرد: در فضای موسیقی هیچ‌گاه صحبت از این نبود که اصفهان مکتب موسیقی ندارد، زیرا تمدن شهری و کلاس تاریخی دارد و مشخصات قانون‌مندی در صدا و ساز هنرمندان آن وجود دارد.
وی با اشاره به این‌که تفاوت اصفهان با دیگر شهر‌ها در موسیقی آن بیشتر دیده می‌شود، افزود: همیشه مکتب اصفهان در موسیقی ایران مطرح بوده است و اساتید موسیقی آن را به عنوان بهترین مکتب آوازی می‌شناختند.
این هنرمند با بیان مثال‌های آوازی خاطرنشان کرد: در مکتب آوازی اصفهان برخلاف تهران با ادوات تحریر به صدا لطافت و ملاحت بیشتری می‌بخشند و به همین نسبت نیز در نوازندگی هم تغییر ایجاد می‌شود.
لطفی تاکید کرد: یکی دیگر از خصوصیات مکتب اصفهان در نوع بیان شعر است که با قدرت آن را به شنونده تحمیل و انسان را بیدار می‌کند.
وی با بیان این‌که مکتب آوازی تهران از هم گسسته و پاره پاره شده است، تصریح کرد: تمام امید ما مکتب آوازی اصفهان است و جوانان موسیقی باید در همه مکاتب هنری اصفهان تحقیق کنند و آن را در تمام ایران نشر دهند.
لطفی در خصوص ساخت سازهای جدید اظهار کرد: اگر جامعه‌ای نیاز و ضرورت یک ساز جدید را احساس کند، ممکن است که به وجود بیاید، اما ساز را افراد نمی‌سازند و در یک مسیر تاریخی ایجاد می‌شود.
وی با بیان این‌که موسیقی تلفیقی، عنوان خوبی برای موسیقی نسل نو نیست، تاکید کرد: با توجه به رابطه جوانان با خارج از کشور و نیز نیازهای درونی جامعه، ضرورت موسیقی‌های نسل جدید در ایران به وجود آمده است و این مفهوم فلسفی باید در دست جوانان قرار گیرد.
این موسیقیدان با تاكيد بر اينكه خوانندگان مکتب ندارند، بیان کرد: محمدرضا شجریان یکی از تاثیرگذارترین آوازخوانان ایران است و نمی‌توان برای او مکتبی تعریف کرد.
وی افزود: برخی از خوانندگان مجموعه‌ای برای خود تعریف می‌کنند و صاحب شیوه‌های منحصربه فرد می‌شوند.
نظرات