کورش کرم‌پور گفت: من به این که می‌گویند مردم شعر نمی‌‌خوانند اعتقاد ندارم چون موقعیت‌های خواندن فرق کرده است. 

این شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ـ منطقه خوزستان ـ بیان کرد: اتفاقا بر خلاف گذشته که مخاطب باید دنبال کتاب شعر می‌گشت یا به عبارتی دنبال شعر می‌گشت و آن را باید در کتاب پیدا می‌کرد امروزه "‌به هر طرف که رو کند روی او بیند".

وی افزود: موقعیت‌های خواندن متکثر شده و دیگر نیازی به جستن و در واقع دنبال کتاب گشتن نیست بلکه شعر همه جا در دسترس مخاطب است.

کرم‌پور ادامه دادا: مثلا شعر "خرمشهر" بهزاد زرین‌پور که نه تنها مخاطبان حرفه‌ای و شاعران بلکه در شبکه مجازی در دسترس خیلی‌ها قرار دارد. یا شعر "پنکه‌ انگلیسی" خود من که بعد از سال‌ها هنوز هم در شبکه‌های مجازی بارها و بارها به اشتراک گذاشته شده است. پس این که شعر خوانده نمی‌شود یا مخاطب شعر نمی‌خواند غلط است چون کتابِ شعر نمی‌خواند.

این شاعر خاطرنشان کرد: حالا این موقعیت جدید خواندن،‌ واکنش‌های متناسب با خودش را دارد. اگر قبلا عرصه ارایه فقط کاغذ بود در حال حاضر شبکه‌های مجازی بیشتر این امر را بر عهده دارند و برای سنجش خوانده شدن شعرها باید لایک‌ها را شمارش کرد. هم‌چنان که نحوه خواندن عوض شده نحوه‌ واکنش به شعرها هم تغییر کرده است.

او گفت: مخاطب شعر می‌خواند و به شعر هم واکنش نشان می‌دهد. اگر می‌خواهید بدانید که چه قدر خوانده می‌شود به تعداد انگشت‌های دستی که خورده می‌شود توجه کنید. پس شکل‌های خواندن فرق کرده و واکنش به شعر واکنش‌های دیگری است.

کرم‌پور تصریح کرد: نمی‌شود با معیارهای سنتی شکل جدید خواندن را سنجید. همین شعر "تیغ" خودم که یک شعر مدنی و اجتماعی است به شدت در فضای مجازی خوانده شده است.

این شعر در عین حال تاکید کرد: کتاب شعر وضعیت‌اش خوب نیست و شاید چیز بدی نباشد. مساله شعر است. مثلا خود من بیشتر از 10 سال است کتاب شعر چاپ نکردم اما شعر "‌تیغ" این جای خالی را پر کرده است.