برای اهالی موسیقی در هرمزگان یا دوستداران و علاقمندانی که فضای موسیقی را در این استان جنوبی دنبال می‌کنند «محمد شهسواری» چهره ی ناشناخته‌ای نیست. چهره‌ای که می‌توان او را کاملا از جنس موسیقی دانست.
محمد شهسواری گیتار می‌نوازد و آموزش آن را سال‌هاست برای علاقمندان این رشته دنبال می‌کند. در کنار نوازندگی و آموزش، او خواننده و ترانه‌سرای قابلی نیز هست. آلبوم «خیال» او همچنان در ذهن اهالی موسیقی خوش می‌درخشد. آلبومی که اتفاقا در همان روزهای انتشارش باعث شد دست به قلم شوم و در موردش بنویسم.
«تو که یادت نین» (تو که یادت نیست) عنوان اولین مجموعه ترانه ی محمد شهسواری به گویش بندرعباسی است. مرور ترانه‌های این مجموعه، شما را به عنوان مخاطب در نخستین گام با فضای ساده ی ترانه‌ها مواجه می‌کند.
سادگی به شیوه‌ای که شهسواری در ترانه‌هایش از آن سود برده بیش از آن که به عنوان یک گزینۀ معنا در برابر دشواری و پیچیدگی متن قرار گیرد، در واقع یک آشنایی‌زدایی محسوب می‌شود از این منظر که ترانه‌سرا با بهره‌گیری از فضا و ساختاری ساده مخاطبش را غافلگیر می‌کند یک غافلگیری شیرین که گاهی با کشف لحظه‌های ناب نیز همراه می‌شود. ترانۀ «خو رنگی» در آلبوم خیال، از همین دست ترانه‌هاست.
انتهای پیام
نظرات