مهدی شکاری در گفت و گو با ایسنا، اظهارکرد: در این استان یک میلیون و ۹۹۸ هزار و ۷۴ راس گوسفند و بره و ۳۲۱ هزار . ۶۹۳ راس بز در این استان پرورش پیدا می کند.

وی افزود: سالانه مقدار دو هزار و ۲۹۳ تن پشم در این استان تولید می شود که مقدار قابل توجهی از آن به دلیل نبود صنایع تبدیلی و تکمیلی از استان خارج می شود.

شکاری ادامه داد: پایین بودن قیمت پشم در این استان سبب شده تا تولید آن برای دامداران صرفه اقتصادی نداشته باشد در نتیجه در سال های گذشته حتی شاهد سوزاندن آن هم بودیم.

وی تاکیدکرد: از آنجاییکه یکی از مهمترین تولیدات صنایع دستی در این استان دست بافته داری همچون گلیم است و از سوی دیگر مقدار قابل توجهی از انواع فرش در این استان تولید می شود در نتیجه راه اندازی واحدهایی همچون واحد تولید نخ یکی از نیازهای اساسی استان است.

این مقام مسئول تاکیدکرد: با راه اندازی واحدهای تبدیلی و تکمیلی پشم در این استان، قسمت قابل توجهی از این محصول در استان استفاده می شود و از سوی دیگر ارزش افزوده آن نیز افزایش می یابد.

حسن علمی محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان شمالی نیز در گفت و گو با ایسنا، با تاکید بر اینکه هنوز بازار فرش از بین نرفته است، اظهار کرد: فقط ذائقه مردم برای استفاده از پشم در استان های خراسان شمالی، جنوبی، رضوی، سمنان و مازندران تغییر یافته است.

وی افزود: در گذشته مقدار زیادی از پشم تولیدی در تولید محصولاتی همچون لحاف، تشک استفاده می شد اما در حال حاضر این کالا از محصولات دیگری همچون لایکو و ... استفاده می شود.

وی ادامه داد: یکی از عللی که پشم تولیدی در خراسان شمالی مورد استقبال قرار نمی گیرد آن است که قطر پشم بیش از ۳۵ میکرون است و از سوی دیگر پشم تولیدی رنگی است و زمان رنگ رزی رنگ به خود نمی گیرد.

علمی توضیح داد: پشم های قرمز رنگ در فرآیند رنگ رزی فقط رنگ قرمز را به خود جذب می کند و پشم های با رنگ سیاه فقط رنگ سیاه را به خود جذب می کند و پشم سفید است که قابلیت رنگ کردن به انواع رنگ ها را دارد.

وی تصریح کرد: از سوی دیگر درون پشم های خراسان شمالی ژار(خر مو) وجود دارد و زمانیکه آن وارد پشم می شود به هیچ عنوان رنگ نمی گیرد.

به گفته وی در زمان های گذشته پشم منطقه خراسان فقط برای گبه بافی و نمد بافی استفاده می شد.

محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان شمالی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر برخی از دامداران مقداری از پشم موجود بر روی بدن دام را با اسپری هایی که دارای رنگ شیمیایی است رنگی می کنند که این مواد مانع جذب رنگ پشم به هنگام انجام عملیات رنگ رزی می شود و به همین دلیل بسیاری از کارخانه های تولید نخ از خریداری این گونه پشم ها خودداری می کنند.

وی تصریح کرد: همچنین طول و قطر الیاف در ناحیه گردن، شکم و گرده دام متفاوت است و بسیاری از دامداران به هنگام چینش این پشم ها را با یکدیگر مخلوط می کنند که این امر موجب پایین آمد کیفیت پشم و قیمت آن می شود.

وی با اشاره به اینکه در پشم دام چربی به نام لالوئین وجود دارد، گفت: از این چربی برای استفاده از لوازم آرایشی و صنعت چسب سازی استفاده می شود.

محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان شمالی تاکید کرد: با توجه به اینکه اقدام چندانی برای اجرای این طرح ها در این استان انجام نشده است و برای اینکه ارزش اقتصادی پشم های تولید شده در این استان افزایش یابد باید به دامداران آموزش داده شود که پشم ها را با یکدیگر مخلوط نکنند و از سوی دیگر پشم چین های ماهر در استان تریبت شوند.

انتهای پیام