پری اشتری با بیان اینکه یکی از آفت‌های ترجمه آثار ادبی بحث معادل‌سازی است در گفت‌وگو با ایسنا، گفت: به دلیل اینکه ما از لحاظ فرهنگ و سنت با آثار ادبی که در کشورهای دیگر خلق و ارایه می‌شوند تفاوت‌هایی داریم، بنابراین، مترجم باید برخی از ابهامات ناشی از این تفاوت‌ها را ضمن ترجمه برای کودک توضیح دهد. یا حداقل در پانوشت‌ها مسایل مبهم را برای کودک روشن کند تا کودک هنگام مطالعه سردرگم نشود.

وی با این اعتقاد که ترجمه و تألیف را نباید از هم جدا کرد گفت: در وهله اول مترجم باید در انتخاب اثر دقت کند و آگاهی داشته باشد از اینکه هنگامی که کودک اثر را مطالعه می‌کند چه تاثیری بر او خواهد گذاشت و در وهله دوم باید از مخاطب خود شناخت کافی و کامل داشته باشد.

مترجم رمان «ماهیگیر و پسرش» نوشته زولفو لیوانلی با اشاره به تفاوت تفکر نسل جدید در مقایسه با نسل‌های قبل خاطرنشان کرد: بچه‌های امروز با کودکان نسل قبل‌شان تفاوت دارند و مترجم باید به این اندیشه و واقعیت آگاه باشد که این اثر را باید برای کودک سال ۱۴۰۱ که کودکی مطلع، آگاه، باهوش، در سلطه تکنولوژی و بمباران اخبار و اطلاعات و... است. بنابراین باید براساس آگاهی کودک به ترجمه بپردازد.

اشتری یادآوری کرد: افسانه‌ها برای کودکان دهه ۶۰ یا ۷۰ جوابگو و جذاب بودند اما قطعا برای کودک امروزی دیگر خیلی تاثیرگذار نیستند.

این مترجم ادبی گفت: اینکه ما بخواهیم مفاهیم و هنجارهایی را که از نظر ما درست هستند به کودک تحمیل کنیم و به صورت سری‌دوزی فرزندی را بار بیاوریم که دروغ نمی‌گوید، احترام می‌گذارد و... امری اشتباه است و عملکرد ادبیات نیست زیرا ادبیات خود زندگی است.

وی تصریح کرد: به مانند آثار بزرگسال، در برخی موارد با ترجمه‌های ضعیف در آثار کودکان مواجه می‌شویم و ناگفته نماند که ترجمه‌های ضعیف در آثار کودک بیشتر نمایان می‌شود. به دلیل اینکه کودک را سردرگم می‌کنند؛ به ویژه کودکانی که خواندن و نوشتن بلدند و می‌خواهند خودشان آثار ادبی را بخوانند.

انتهای پیام