جوانان، از اعتصابات جهانی گرفته تا ابتکارات محلی، فقط وارث سیارهای در حال گرم شدن نیستند، بلکه آنان بهطور فعال آینده این سیاره را شکل میدهند. آنان خواستار اقدام فوری، ارائه راهحلهای نوآورانه و الهامبخش هستند تا به نسل بعدی متولیان محیط زیست تبدیل شوند.
نقش جوانان در اقدامات اقلیمی صرفا نمادین نیست و در امید به آیندهای پایدار، محوری محسوب میشود، با این حال، نقش جوانان بسیار فراتر از کنشگری و اعتراض است. جوانان همچنین بهعنوان نوآوران و کارآفرینان قدرتمندی ظهور میکنند که راهحلهای عملی برای چالشهای زیستمحیطی ارائه میدهند. از ایجاد خطوط تولید مد پایدار و طراحی محصولات سازگار با محیط زیست گرفته تا توسعه برنامههایی که ردپای کربن را ردیابی یا کشاورزی شهری را تسهیل میکنند، خلاقیت و دانش فنی آنان به سمت بهبودهای ملموس زیستمحیطی هدایت میشود.
دانشگاهها و موسسات تحقیقاتی، شاهد موجی از ذهنهای جوان هستند که تحصیلات و حرفه خود را به فناوریهای انرژی تجدیدپذیر، کشاورزی پایدار، مدیریت پسماند و علوم حفاظت از محیط زیست اختصاص میدهند. آنان مرزهای ممکن را جابجا و دانش علمی را به راهحلهای عملی و واقعی تبدیل میکنند که میتوانند تغییرات سیستماتیک را ایجاد کنند.
در سراسر جهان، جنبشی پویا از جوانان، چالشی دشوار را بر عهده گرفته است که «مقابله با تغییرات اقلیمی و ساختن آیندهای تابآور» نام دارد. ظهور این جنبش به رهبری جوانان، نقش تعیینکنندهای در تسریع اقدامات اقلیمی در سالهای اخیر داشته است.
جوانان با خلاقیت، انگیزه و عزم راسخ، از تغییر حمایت کرده و آن را اجرا کردهاند و نقشهایی را بهعنوان پاسخدهندگان خط مقدم، نوآوران اقلیمی، مدافعان و سازندگان صلح بر عهده گرفتهاند. آنان برای نمایندگی در میز مذاکره تلاش کردهاند و صدای خود را در تعریف آینده اقدامات اقلیمی به گوش دیگران رساندهاند. این جوانان برای به صحنه آوردن عدالت اقلیمی، دوشادوش مردم بومی و سایر جوامع آسیبپذیر، مبارزه کردهاند.
جوانان با وجود این تلاشهای چشمگیر، همیشه حمایت لازم را برای مشارکت در اقدامات اقلیمی دریافت نمیکنند. آنان به فرصتهای بیشتری نیاز دارند تا مهارتهای سبز خود را تقویت، در مذاکرات و سیاستگذاریها شرکت کنند و به رهبرانی تبدیل شوند که جهان در این برهه حساس به آنان نیاز دارد.
برنامه حمایت توسعه سازمان ملل متحد به جوانان کمک میکند تا بهطور فعال نحوه دستیابی و نظارت بر تعهدات اقلیمی کشورهای خود را شکل دهند، ضمن اینکه اطمینان حاصل میشود که آنان فرصتهایی برای ایجاد مهارتهای عملی، پیشبرد راهحلهای نوآورانه و آزادسازی پتانسیل رهبری خود دارند.
طبق گزارش ساستنبل، نکته مهم این است که جوانان در خانوادهها و جوامع خود نیز بهعنوان مربی و رابط عمل میکنند. اغلب، آنان کسانی هستند که گفتوگوهای مربوط به تغییرات اقلیمی را مطرح میکنند، نسلهای قدیمیتر را به چالش میکشند تا در عادات خود تجدید نظر کنند و خواستار مسوولیتپذیری بیشتر در مورد محیط زیست شوند.
آنان داوطلبانه در پروژههای حفاظت محلی و در طرحهای کاشت درخت شرکت میکنند، همچنین پاکسازیهای جامعه را سازماندهی کرده و همسالان خود را از طریق باشگاههای مدرسه و برنامههای ترویجی آموزش میدهند. جوانان با نشان دادن تعهد شخصی و حمایت از سبک زندگی پایدار، الهامبخش تغییرات رفتاری هستند که بهطور جمعی میتوانند تاثیر قابلتوجهی داشته باشند.
انتهای پیام
نظرات