از سال 75 زمزمه‌ي ورود قاچاقچيان افغاني به روستاهاي مرزي استان خراسان شنيده شد تا اين كه براي اولين بار قدم در ده گذاشتند و فهميديم كه شايعه‌اي نبوده بلكه واقعيتي دردناك است. فرشته حسن زاده دانشجوي رشته‌ي حقوق قضايي و از اهالي روستاي مرزي گوجي از توابع تربت حيدريه در گفت و گوي اختصاصي با خبرنگار اجتماعي ايسنا ضمن بيان اين مطلب گفت:‌ با ورود افغان‌ها به روستاهاي مرزي، مردم از ترس جان و مال خود و خانواده، ترك خانه‌مان كردند و راهي شهرهاي اطراف و حاشيه شهر شدند. اين مهاجرت خصوصا از روستاهايي كه در مناطق كوهستاني واقع شده بودند صورت مي‌گرفت چرا كه قاچاقچيان افغان، اغلب از داخل كوهستان به خاطر امنيتي كه داشت، گذر مي‌كردند و مردم روستاهايي كه سر راه آنها واقع‌شده بودند مجبور بودند كه غذا و خوراك آنها را تأمين كنند، اگرچه در اين ميان عده‌اي نيز از فرصت استفاده كرده و با قاچاقچيان وارد معامله مي‌شدند. وي اضافه كرد: در چنين اوضاع و احوالي تنها كاري كه نيروي انتظامي مي‌كرد، استقرار پايگاه‌هاي موقت در روستاها بود كه با وجود آنها امنيت برقرار مي‌شد. اما اين پايگاه‌ها موقت بودند و با رفتنشان دوباره همان وضعيت سابق حاكم مي‌شد. وي افزود: گروگان‌گيري از همان ابتدا وجود داشت منتهي خيلي محدود و در سطح گسترده امروزي وجود نداشت،‌به طوري كه امروز اين مسأله به مردم عادي كه هيچ رابطه‌اي با معاملات افغان‌ها و ديگران نداشتند،تسري يافته است، مردمي كه براي تامين معاش خود، دنبال كار و فعاليت خويش هستند و افغان‌ها ناگهان، آنها را به گروگان مي‌گيرند و پول هنگفتي را - كه مسلما اين عده قادر به پرداختن نيستند - از آنها خواستارند. وي خاطرنشان ساخت: در اين بين مسؤولين ذيربط هيچ اقدامي انجام نداده‌اند و اين مسأله تنها مربوط به روستاي گوجي نمي‌ شود، بلكه مسأله‌اي است در سطح شهرهاي مرزي و شرقي خراسان، و متأسفانه هر روز شاهد حادتر شدن مسأله هستيم. حسن زاده خاطرنشان ساخت: مردمي كه امنيت ندارند چگونه مي‌توانند بدون دغدغه خاطر به كار بپردازند و چگونه كشاورزاني كه آواره‌ي شهرها مي‌شوند، مي‌توانند زندگي خويش را تأمين كنند، آيا كسي هست كه پاسخ اين سؤال‌ها را دهد، مگر نه اين است كه احساس امنيت خاطر، جزو ضروري‌ترين حقوق انسان‌هاست. و چرا مسؤولين اقدامات سريع و وسيع انجام نمي‌دهند؟ وي در پايان گفت: از دولت و مسؤولين خواستاريم كه اقدامات لازم را انجام دهند ، البته نه اقدامات دفاعي و درگيري‌هاي كوچك، ‌بلكه اقدامي جدي در جهت پيشگيري از وقوع چنين حوادثي و از وسايل ارتباط جمعي و مطبوعات مي‌خواهيم كه براي آگاهي مردم در سطح كشور از اين وضعيت مصيبت بار تلاش كنند . چرا كه بسياري از مردم ايران هنوز از ورود و هجوم افغان‌ها به شهرهاي مرزي بي‌خبرند و يا اين كه برايشان باوركردني نيست و اينها ناشي از سلب مسووليت اجتماعي است و آيا حتما قاچاقچيان افغان بايد به شهرهاي بزرگ هجوم آورند تا مسؤولين آگاه شوند كه بايد اقدامي جدي و سريع انجام دهند و آيا حتما بايد اشخاص مهم و برجسته را به گروگان بگيرند تا مسؤولين امر بيدار شوند؟ انتهاي پيام