دكتر يوسف مجيدزاده در پايان آخرين فصل كاوش خود در تپه ازبكي، يان تپه را با داشتن آثاري از دوه‌ي تاريخي سيلك I ، قديمي‌ترين محوطه‌ي ازبكي معرفي كرد. به گزارش خبرنگار ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گمانه‌زني در تپه ازبكي در حالي به پايان رسيد كه به گفته‌ي سرپرست هيات كاوش، بخش عمده‌اي از آثار مربوط به هزاره‌ي هفتم پيش از ميلاد كه با كاوش‌هاي باستان‌شناسي از خاك بيرون آورده شده بود به دليل بي‌توجهي بخش حفاظت سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري با خاك يكسان شده است. مجيدزاده در اين باره توضيح داد: آثار معماري كاوش شده در يان تپه و جبران تپه به دليل رها شدن به مدت سه سال با خاك يكسان و بخش‌هايي از قلعه‌ي مادي تپه ازبكي نيز ويران شده است. وي با اشاره به اين كه باستان‌شناسان نبايد در حفاظت تخصص داشته باشند، گفت: پژوهشكده‌ي حفاظت سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري وظيفه‌ي نگهداري از آثار كاوش شده را بر عهده دارد، ولي تاكنون به اين وظيفه‌ي خود عمل نكرده و در اين زمينه خود را متعهد ندانسته است. باستان‌شناسان در ايران پس از كاوش‌ روي آثار، كاه‌گلي مي‌كشند كه اين كار كاهگل‌هاي چند هزار ساله را به تدريج از ميان مي‌برد. اين باستان‌شناس اضافه كرد: در سالهاي قبل كه ازبكي را كاوش كرديم با كمك پژوهشكده‌ي حفاظت سازمان ديواري آجري جلوي آثار ساختيم و فاصله‌ي بين ديوار و اثر را با ماسه پركرديم تا آب باران به بخش‌هاي تاريخي نفوذ نكند؛ ولي‌ آثار كاوش شده‌ي ازبكي سه سال گذشته كاملا رها شده بودند و اين مساله باعث شده است كه ديوارهاي آجري تخريب شوند و آثار نيز از ميان بروند. وي درباره‌ي گمانه‌زني در تپه ازبكي توضيح داد: اين احتمال وجود داشت كه در يان تپه آثاري قديمي‌تر از دوره‌ي سيلك I به دست آيد، حدود 7/5 متر در اين تپه پايين رفتيم تا به خاك بكر رسيديم. آثار دوره‌ي سيلك I نيز در 6/5 متري به دست آمد. مجيدزاده، ادامه داد: پيش از اين تصور مي‌شد كه جيران تپه با يان تپه هم دوره باشند و ساكنان زماني از يكي به ديگري نقل مكان كرده باشند ولي در جيران تپه، آثار دوره‌ي سيلك I به دست نيامد وتنها آثار دوره‌ي سيلك II در آنجا داشتيم. انتهاي پيام