*تأسي به سيدالشهدا (ع) در كلام شهيدان(7)* مروري بر ديدگاههاي شهيدان در مورد لزوم ادامه راه امام حسين (ع)
دوران دفاعمقدس به عنوان برگ زريني از تاريخ كشورمان همواره مايه مباهات بوده و خواهد بود و آيندگان نيز افتخار خواهند كرد كه در گذشته كساني از همين كشور در سختترين شرايط و در شرايطي كه انقلاب اسلامي تازه به پيروزي رسيده بود،در مقابل دشمن متجاوز ايستادند و نه تنها اجازه ندادند حتي يك وجب از خاك كشور در دست متجاوزان باقي بماند، بلكه آسايش و امنيت امروزي آنها نيز مديون از جان گذشتگي ايثارگران و شهيداني است كه بيهيچ چشمداشتي، جان خود را در طبق اخلاص نهادند.
شهيدان دلايل بسياري براي حضور در جبهههاي حق عليه باطل در وصيتنامههايشان بيان كردهاند. يكي از اشارات آنها تاسي به عاشورا و امام حسين (ع) بوده است.آنها ضمن تاسي به سيدالشهداء(ع) بر ادامه راه اين امام همام تاكيد كردهاند.سرويس «فرهنگ و حماسه»خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در ادامه بررسي موضوعي وصيتنامههاي شهيدان در زير به نمونههايي از اين تأسي اشاره ميكند.
شهيد محمداسماعيل رحمتي در وصييتنامه خود نوشته است: من با كمال آزادي خاطر، اين راه را كه همان راه سرخ امام حسين (ع) است، انتخاب كردم.
شهيدمحمدجليل عليزاده نيز آورده است: اين انقلاب تداوم انقلاب حسين (ع) است. شهداي ما هم دست كمي از شهداي كربلايي حسين ندارند.
شهيد عباس گنجي نيز در قسمتهايي از وصيتنامهاش نوشته است: شما همانطور كه تا به حال صداي«هل من ينصرني»امام را لبيك گفتهايد و ثابت كردهايد كه ما اهل كوفه نيستيم كه حسين را تنها بگذاريم، براي امام حسين (ع) و زن و بچههاي او و اسيري زينب (س)گريه كنيد كه امام حسين (ع) از تشنگي در صحراي كربلا شهيد شد.امام حسين (ع) فرمودهاند:شهادت يك مرتبه است. اي كاش 70 بار خدا مرا زنده ميكرد باز در راه خدا شهيد ميشدم. قاسم هنگامي كه به نبرد ميرفت گفت: من مرگ را در جلوي چشم خود شيرينتر از عسل ميبينم و شما هر وقت به ياد من افتاديد كه ميخواهيد براي من گريه كنيد براي امام حسين (ع) گريه كنيد.
اي حسين (ع) اگر آن روز تو را تنها گذاشتند و ياريت نكردند و اهل بيت شما را به اسيري بردند امروز بيا و ببين كه چگونه فرياد تو را ميزنند و از تو حمايت ميكنند.
اي حسين اي كاش شما بوديد و ياريت ميكرديم و در كنار شما شهيد ميشديم.
شهيد رضا زارع هم نوشته است:«اي قافلهدار كربلا صبر كن كه قافله پير جماران دارد ميآيد، اين قافله ما فرياد ميزند كه حسين جان ما مثل تو وارد جنگ شديم. حسين جان، ظالمانه، جنگ را به ما تحميل كردند، اما حسين جان ما مثل تو جنگ را تمام ميكنيم. حسين جان همه آرزوي زيارت دارند، همه آرزوي شهادت دارند.
آيا ديدهايد شهيدان خدائي را، آيا اينها نميدانستند كه اينگونه خواهند شد؟... اما عشق حسين و نور ايمان مگر ميگذارد كه در خانهها بمانند.
شهيد حبيب فتاحي در بخشهايي از وصيتنامه خود آورده است:من به نداي امام حسين (ع) جواب دادم، در آن هنگام كه امام حسين (ع) در آخرين لحظات نداي تاريخي «هل من ناصر ينصرني»، آيا كسي هست كه مرا ياري كند، را سر داد، كسي به اين ندا پاسخي نداد و حالا ميبينم چه كساني به نداي او لبيك مي گويند و در راه حسين (ع) ميروند.
مادرجان و خانواده عزيز نميخواهم در غفلت بميرم كه علي در محراب شهيد شد.اي جوانان مبادا با بيتفاوتي بميريد كه علياكبر حسين(ع) در راه حسين شهيد شد.
شهيد غلامرضا جعفريان نيز آورده است: «شهدا گلهاي رسيده حسينند،چون حسين صاحب گلهاست، ميدانم غم جدايي از فرزند براي هر كسي سخت و سنگين و ناراحت كننده ميباشد. اما لحظهاي برو گوشه كربلا ببين چه خبر است؟،علياصغر روي دست حسين (ع)،جان ميدهد،در كنارش علياكبر، قاسم و جعفر، پس نبايد شما ناراحت شويد، چون افتخاريست بس بزرگ كه نصيبشان شده است.
پدرم و مادرم قول ميدهم كه اگر شهادت واقعي نصيبم شد، در روز قيامت دستت را بگيرم و نزد حسين بن علي (ع) ببريم.
شهيد يعقوب مهديزاده در بخشي از وصيتنامه خطاب به مادر خود مينويسد:مادرم، عشق حسين مرا بدين وادي كشانده، نبايد حسين را تنها گذاشت و بايد به ياريش شتافت.لحظهاي فكر كن و كربلا را به ياد آور و اباعبداللهالحسين (ع) را كه تنها 72 نفر به او پيوستند تصور كن. و امروز لحظات حساسي است و امام نيز فرزند او و از تبار حسين (ع) است.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر میشود.
نظرات