ایوب آقاخانی در آستانه‌ی دومین سالگرد رادیو نمایش گفت: هنوز جا دارد که شبکه‌ی رادیو نمایش وزانت فرهنگی بیشتری داشته باشد، این شبکه به خاطر سیاست‌گذاری‌های کلی و کلان رسانه بیش از حد به سطح عام مخاطبان توجه می‌کند و من توقع ندارم یک شبکه‌ی تخصصی اینگونه باشد.

این کارگردان و بازیگر نمایش‌های رادیویی و تئاتر در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس رادیو خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) بیان کرد: اگر چه درصدی از مخاطبان ما عوام هستند و ان‌شاء‌الله این درصد رو به رشد هم باشد، آن عوام بیایند به کسانی بپیوندند که در مسیر رشد و ترقی فرهنگی دارند گام برمی‌دارند اما من دوست ندارم شبکه‌ی تخصصی نمایش گرایش‌های عامیانه داشته باشد.

او افزود: من نمی‌پسندم که به خاطر آن درصد از مخاطبان، سطوح برنامه را در مسیر همه‌ فهم کردن، به سمت نازل‌تر بکشانیم.

گاهی اوقات حس می‌کنم که یک فشاری چه از درون و چه از بیرون به شبکه وارد می‌شود، مبنی بر اینکه این میل افزایش پیدا کند. من در آن لحظات خیلی متاثر می‌شوم چون دوست دارم این شبکه مانند دانشگاه هنرهای نمایشی یک سطح تعریف شده، منطقی و تخصصی داشته باشد.

او عنوان کرد: نشانه رفتن جلب و جذب مخاطب عام، اصلا در سطح یک شبکه‌ی تخصصی نیست. تاکید می‌کنم من اینگونه فکر می‌کنم و اگر هم اشتباه فکر می‌کنم سلیقه و نگاه من این است و نمی‌خواهم بگویم که رسانه هم باید اینگونه رفتار کند.

این بازیگر رادیو عنوان کرد: شبکه‌ی تخصصی یعنی شبکه‌ی تخصصی و این کلمه‌ی «تخصصی» بار خاصی با خودش می‌آورد.

وی درباره‌ی عملکرد رادیو نمایش در دو سالی که از افتتاح آن می‌گذرد، نیز خاطرنشان کرد: رادیو نمایش به هر حال سعی کرده است که استانداردهای جدیدی را در شبکه‌های رادیویی ایران تعریف کند و امیدوارم بتواند به این استاندارد‌هایش پایبند باشد.

آقاخانی همچنین اظهار کرد: امیدوارم از میزان فشارهایی که بر روی این استانداردها وجود دارد در جهت اینکه رادیو نمایش را شبیه بقیه‌ی شبکه‌های رادیویی کند، کم شود و رادیو نمایش موفق شود که سطح آگاهی فرهنگی، هنری جامعه‌ی مخاطبانش را ارتقاء دهد اگرچه تا امروز خیلی کوشیده و کوشیدیم.

وی ادامه داد: اگرچه به کوشش‌های ما خدشه‌ای وارد نمی‌شود اما همچنین امیدوارم که موانع در مسیر این کوشش کمتر شود و انقباض‌های تحمیلی کمتر اتفاق بیفتد.

این بازیگر نمایش‌های رادیویی در بخشی دیگر از گفتگوی خود عنوان کرد: یک شبکه تخصصی برخوردی تخصصی می‌طلبد، حوزه‌های نظارت، برنامه‌سازی و سیاست‌گذاری‌اش برخورد غیر انقباضی می‌خواهد و این قطعا نمی‌تواند به لحاظ استانداردهای کیفی همسنگ و هم مسیر با رادیو ایران عمل کند.

آقاخانی افزود: نمی‌خواهم بگویم رادیو ایران خوب است یا بد است، نمی‌خواهم ارزش‌گذاری کنم بلکه فقط می‌خواهم بگویم این دو شبکه دو مسیر متفاوت هستند. یک شبکه تخصصی با یک شبکه سراسری عمومی خیلی متفاوت است.

او خاطرنشان کرد: من در مواردی احساس کردم مدیران سطوح بالاتر خیلی متوجه این ظرافت نیستند و اگر هستند به هر دلیلی امکان اجرای سنجیده‌ی این ضرورت را ندارند.

این کارگردان رادیویی گفت: من برای شبکه رادیو نمایش آرزو می‌کنم که در هموارترین جاده بتواند به مسیر فرهنگی خودش ادامه دهد.

او درباره اینکه چقدر از فکرهایی که در ذهن داشته است در رادیو نمایش محقق شده، بیان کرد:خیلی از فکرهایی که در ذهن داشتم در رادیو نمایش محقق شده است با توجه به آرمان‌های ذهن خودم از زمان تولد این شبکه تاکنون برنامه‌ی «دیالوگ» را که هم سن رادیو نمایش است طراحی کردم و به روی آنتن بردم.

آقاخانی افزود: خدا را شکر می‌کنم که «دیالوگ» اگرچه فشار های زیادی را تحمل کرده است اما هرگز از توقعات فرهنگی‌اش پایین نیامده است.

وی ادامه داد: همچنین خدا را شکر می‌کنم که با حمایت مدیر شبکه رادیو نمایش، معاونت صدا و مخاطبان وفادار توانستیم بالاخره جا بیندازیم که «دیالوگ» برنامه‌ای است با ادبیات گفتاری ویژه و اصلا از سطوح ذهنی طراحی شده‌اش کوتاه نمی‌آید.

کارگردان و بازیگر نمایش رادیویی «فرار از زندان» که به تازگی به روی آنتن می‌رود، خاطرنشان کرد: من تمام آرزویم این است که هر دقیقه‌ی رادیو نمایش محصول آدم‌های فرهنگی دانش‌آموخته باشد که برای آدم‌های علاقه‌مند جدی برنامه‌سازی می‌کنند.

او در پایان در پاسخ به پرسش خبرنگار ایسنا مبنی بر اینکه در طول دو سال همکاری با رادیو نمایش چقدر آزادی عمل داشته است؟ گفت: هیچ کار فرهنگی‌ای در این کشور امکان ندارد که بدون سفید شدن مو اتفاق بیفتد، در دو سال گذشته به شمار موهای سفیدم اضافه شده است.

انتهای پیام