به گزارش سایکوسینترال، عادات ناپسند زیادی وجود دارند. ازجمله عادات ناپسند رها کردن کارها تا آخرین لحظه و خوردن غذاهای مضر است. درواقع هر عملی را که به‌طور منظم انجام دهید درحالی‌که نتیجه عکس چیزی باشد که شما دنبالش بودید می‌تواند به یک عادت تبدیل شود. نکته‌ای که در مورد عادات ناپسند وجود دارد این است که از بین بردن آنان به مهارت‌هایی در سازماندهی و خودکنترلی بستگی دارد. برای این کار لازم است یک‌قدم عقب بایستید و با خود فکر کنید؛ "صبر کن این کاری که من عادت به انجام آن دارم تاثیراتی دارد که من دوست ندارم پس می‌خواهم فعالیت متفاوتی انجام دهم." دقیقا اینجا، همان مرحله‌ای است که افراد با اختلال ADHD به مشکل برمی‌خورند.

عادات پسندیده می‌توانند به ما کمک و کمبودهای ما در برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری، خودکنترلی و سنجش  پیامدهای بلندمدت را جبران کنند. زمانی که عملی به‌طور خودکار به بخشی از برنامه روزانه تبدیل می‌شود، می‌توانیم بر اساس نیاز  آن دسته از عملکرد اجرایی را کنار بگذاریم اما وقتی عملی که به ما آسیب می‌رساند، به بخشی از کارهای روزمره ما تبدیل شود، فعال کردن این مهارت‌ها برای رهایی از یک عادت بد ممکن است بسیار مشکل باشد.

چیزی که می‌تواند در از بین بردن عادات روزمره ناپسند کمک کند این است که سعی کنید آن‌ها را به‌جای از بین بردن اصلاح کنید. به‌عنوان‌مثال، اگر در ساعت مشخصی از روز یک میان وعده ناسالم مصرف می‌کنید، سعی کنید به‌جای حذف کامل آن میان وعده مضر، آن را با یک میان وعده سالم یا کمتر ناسالم جایگزین کنید. اگر شما عادت دارید ابتدا سریال موردعلاقه خود را تماشا کنید و کارهای خانه را دیرتر از موعد مقرر انجام دهید، بررسی کنید، آیا این امکان وجود دارد ابتدا کارهای خانه را انجام دهید و سپس به‌عنوان پاداش سریال تماشا کنید و یا موارد مشابه دیگر؟

اولین گام برای از بین بردن عادات ناپسند آگاهی از آن‌ها است. بنابراین سعی کنید حداقل به یک عادت ناپسند که در زندگی خوددارید فکر کنید که می‌خواهید آن را اصلاح کنید و اگر این کار خیلی ساده به نظر می‌رسد فهرستی از تمام عادات ناپسندتان تهیه کنید.

افراد با اختلال کم‌توجهی یا بیش فعالی گرایش به سمت عادات ناپسند دارند. ابتدا عملی را که برای آن به‌خوبی برنامه‌ریزی نکرده‌اید را انجام می‌دهید و قبل از آنکه تشخیص دهید به عادت تبدیل می‌شود. 

رویکرد عملی امکان اصلاح عادات ناپسند است و در صورت عدم موفقیت کامل بخشی از آن کاهش می‌یابد و درجایی که لازم است پذیرفته می‌شود.

انتهای پیام