به گزارش ایسنا، ورود به صنعت نیازمند کسب مهارت بوده که در این میان دانشجویانی که وارد دانشگاهها شده برای پیدا کردن شغل باید دورههایی را در دانشگاه و یا خارج از دانشگاه برای یادگیری این مهارتها طی کنند که یکی از این اسباب، استفاده از این طرحهای تحقیقاتی برای یادگیری مهارت و تجربه است، چرا که صنعت علاوه بر دانستن مهارتهای تئوری به فنون عملی نیز نیاز دارد.
شرکتها در فراخوانهای مختلف نیاز به نیروی انسانی را اعلام میکنند، اما بیتوجهی به یادگیری فنون فرصتهای کاری را از دانشجو سلب میکند، بهعلاوه برخی از دانشجویان در برابر پروژههای تعریفشده از سوی اساتید انعطاف به خرج نداده و وقت کافی صرف نمیکنند، علاوه بر این اخیرا دانشگاه شهرکرد با همکاری سازمان فنی و حرفهای استان اقدام به برگزاری کلاسهای کسب مهارت کرده است، اما گویا استقبال از این دورهها کم است، در این بین باید دید علت این بیانگیزگی و کمکاری دانشجویان ریشه در کجا داشته، ورود اساتید به صنعت چه نتایجی را برای دانشگاه و دانشجو به همراه دارد و معضلات شرکتهای شکلگرفته از پروژههای تحقیقاتی چیست.
به سراغ دو تن از اساتید دانشگاه شهرکرد که با پارک علم و فناوری همکاری دارند رفتیم و در اینباره به گفتوگو نشستیم.
مجید ابنعلی دانشیار گروه برق و الکترونیک دانشگاه شهرکرد در گفتوگو با ایسنا با بیان اینکه فعالیت در صنعت جزء برنامههای همیشگی وی بوده است، اظهار کرد: طرحهای تحقیقاتی مختلفی را طی چندسال اخیر با همکاری پارک علم وفناوری آغاز کردهایم که بهعنوان مثال میتوان از تولید دستگاه مدیریت آب و انرژی نام برد که این دستگاه از جمله طرحهای صنعتی بوده که در بخشهای مختلف نظیر آب و فاضلاب روستایی، ادارات، مجتمعهای مسکونی و کشاورزی، مدیریت و هوشمندسازی گلخانهها کاربرد دارد.
اعتماد به شرکتهای دروناستانی ضعیف است
وی با اشاره به اینکه محصولات تولیدشده برخی شرکتهای استان آمادگی ورود به بازار را دارند، افزود: متاسفانه اعتماد به شرکتهای دروناستانی از سوی ارگانها کم است و تا زمانی که این بیتوجهی وجود داشته باشد، نه استاد و نه دانشجو رغبتی برای ادامه کار ندارند.
این دانشیار گروه برق دانشگاه شهرکرد ادامه داد: برای مثال وقتی شرکتی خارجی با برندی مطرح محصولات خود را به بازار داخلی کشور عرضه میکند و واردات زیاد است، دستگاهها و شرکتهای دولتی و خصوصی برای پیشبرد کار خود رغبت به بستن قرارداد با آن شرکت خارجی دارند، چراکه آن محصول برند و مطرح است و چه بسا نمونه داخلی هم کیفیتی مشابه با آن و یا حتی بیشتر داشته باشد، اما نبود بازار مناسب و توجه نکردن دستگاههای متولی تنها دلزدگی را به ارمغان میآورد بنابراین نیروهای بومی که در شرکتهای تولیدی فعالیت میکنند برای رسیدن به آن سطح از معرفی و شناسایی محصول خود در سطح کشور باید بسیار تلاش و هزینه صرف کنند.
نقش صنعت در حمایت از طرحهای دانشگاهی کمرنگ است
ابنعلی به نقش کمرنگ صنعت در حمایت از دانشگاه اشاره کرد و گفت: سهم حمایت صنایع از طرحهای تحقیقاتی بهثمر نشسته در دانشگاه شهرکرد بسیار کم است، باید مشخص شود که طرحهای پژوهشی صنایع استان تحت پوشش کجا بوده و نقش دانشگاه شهرکرد بهعنوان دانشگاه مادر استان چیست و صنعت استان در راهیابی دانشجو به بازار کار چه سهمی داشته است.
وی قوینبودن شرکتهای دانشبنیان بهخصوص در استانهای کوچک را عاملی مضر مطرح و تصریح کرد: شرکتهای تحقیقاتی و تولیدی در استان بهسختی شکل میگیرد و یکی از علل آن استقبال بیشتر از محصولات شرکتهای مستقر در تهران و استانهای بزرگتر به نسبت شرکتهای دروناستانی است و این نشان از آن دارد که اعتماد و حمایت از نیروهای استانی کمتر است.
این دانشیار گروه برق دانشگاه شهرکرد با ابراز تاسف از اینکه بیانگیزگی سبب مهاجرت دانشجویان به تهران و خارج از کشور شده است، بیان کرد: بنابراین همه این عوامل دست به دست هم داده تا دانشجویان راههای سادهتری برای کسب درآمد پیدا کنند، نسل جوان شبکههای اجتماعی را در اختیار دارد، تحلیلها را بررسی کرده و خود تصمیم میگیرد که کدام بازار برای کسب درآمد بهتر انتخاب کند، بهعلاوه نرخ تورم در جامعه و هزینههای کلان زندگی اجازه به دانشجو نمیدهد که در رشته تخصصی خود که مورد حمایت قرار نمیگیرد، فعالیت کند.
ابنعلی در پایان گفت: بهعلاوه بیتوجهی و اعتماد نداشتن به اساتیدی که با طرحهای پیشنهادی خود و یا طرحهای محولشده به آنان وارد صنعت میشوند، شایسته نبوده و حتی خطرناک است و لازم است.
در ادامه هادی خسروی، استادیار گروه مهندسی کامپیوتر دانشگاه شهرکرد با بیان اینکه وضعیت فناوری اطلاعات این دانشگاه طی چند سال گذشته پیشرفت داشته است، اظهار کرد: بازطراحی پورتال اساتید، دانشجویان و تکمیل اطلاعات در سطح دانشکدههای مختلف، رفع مشکلات آموزش مجازی از سال ۹۳ و ایجاد شرکت در پارک علم و فناوری و استخدام چند دانشجو از جمله اقدامات مثبت این گروه بوده است.
ارتقا سطح علمی اساتید دانشگاه بر محور تعداد مقاله؛ یکی از آفات وزارت علوم
وی آییننامه ارتقا سطح علمی اساتید دانشگاه را بر محور تعداد مقاله یکی از آفات وزارت علوم دانست و تصریح کرد: استاد باید در مسیر پیشنهادی وزارت علوم حرکت کند، اگر طرحهای تحقیقاتی، پژوهشی، محصولات تولیدی و استخدام دانشجو توسط اساتید بیشتر مورد توجه قرار گیرد، انگیزه ورود به صنعت و تولید محصول بیشتر و در نتیجه آن استخدام فارغالتحصیل دانشگاهی رقم زده خواهد شد.
این عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد علاقهمندی دانشجویان برای بهعهده گرفتن طرحهای تحقیقاتی را مهم ارزیابی کرد و گفت: میزان زحمتی که در شرکتهای مهندسی کشیده میشود، در برابر کسب درآمد آن ناچیز بوده و قیمت پروژههای پیشنهادی معمولا نامناسب است.
خسروی قبول پروژه از سوی پارک علم و فناوری و پیشنهاد به شرکتها و کمک به آنها برای فروش محصول در زمینه بازاریابی را کارآمد دانست و تصریح کرد: بیشتر شرکتها و عمده سیاستگذاریها در تهران بوده که این دستورات اتخاذشده به سراسر کشور ابلاغ میشود و اگر اجازه داده میشد که استانها بهصورت مجزا به نیازهای فناورانه و توسعهای خود از سوی شرکتهای دروناستانی پاسخ دهند، شرایط بهتر پیش میرفت.
این استادیار گروه کامپیوتر دانشگاه شهرکرد با بیان اینکه تامین نیازهای فناوری استان بیشتر از سوی خارج از استان صورت میگیرد، گفت: اعتماد زیاد به محصولات تولیدی در استانهای کوچک وجود ندارد که در واقع مربوط به ذهنیتی شکلگرفته از قبل بوده که تا حدی قابل قبول است و شرکتهای بزرگ ترجیح نمیدهند که در استان کوچک شعبه داشته باشند.
انتهای پیام
نظرات