هادی حمیدی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در هنگام بروز انواع مختلف مشکلات در طول زندگی، علاوه بر خسارت‌های فیزیکی، مالی و جانی، خسارت‌های روحی و روانی نیز به افراد تحمیل می‌شود که به مراتب می‌تواند مهلک‌تر، خطرناک‌تر و آسیب‌زاتر از سایر خسارت‌ها باشد.

وی با اشاره به اختلال سوگ پس از بروز اتفاقات ناخوشایند در زندگی، بیان کرد: حال با توجه به این نکته که در مقطع زمانی حاضر، جامعه جهانی مبتلا به بیماری کشنده‌ای به نام کرونا شده است و افراد هر روز شاهد از بین رفتن اعضای خانواده خود هستند، یکی از مهم‌ترین اختلالاتی که می‌تواند با بیماری کرونا همراه شود و روان افراد را هدف قرار بگیرد، اختلال سوگ است.

حمیدی ادامه داد: آنچه در راهنمای تشخیصی اختلالات روانی به عنوان اختلال سوگ تعریف می‌شود، ناظر بر پیامدهایی است که پس از فقدان شخص یا چیزی که فرد به آن احساس تعلق می‌کند، در زندگی فرد اتفاق می‌افتد.

وی افزود: بسیاری از علائم اختلال سوگ با علائم اختلال افسردگی اساسی (MDE) مشترک است؛ داشتن خلق افسرده(مانند احساس غم، پوچی و یا ناامیدی)، کاهش محسوس علاقه یا لذت در فعالیت‌های روزمره، بی‌خوابی یا پرخوابی تقریباً هر روزه، بی‌قراری یا کندی روانی حرکتی، کاهش توانایی تمرکز و تفکر، افکار عود کننده در مورد مرگ از جمله علائم و نشانه‌های بروز اختلال سوگ در فرد است.

این روانشناس اظهار کرد: البته در مواردی اختلال سوگ با اختلال افسردگی اساسی تفاوت دارد؛ به عنوان مثال عاطفه غالب در سوگ احساس تهی بودن و فقدان است، در حالی که در افسردگی اساسی، عاطفه غالب خلق افسرده مداوم است(فرد نمی‌تواند انتظار شادی یا لذت داشته باشد.).

حمیدی ادامه داد: خلق افسرده ثبات و دوام بیشتری نسبت به سوگ دارد و علائم سوگ با گذشت زمان کاهش پیدا می‌کنند و اغلب به صورت موجی (در رابطه با فکر و خاطرات فرد یا پدیده‌ای مفقود شده است) بروز می‌کنند.

وی تصریح کرد: برای اختلال سوگ پنج مرحله در نظر گرفته شده است؛ شوک و انکار(Denial) ؛ معمولاً اولین واکنش و پاسخ فرد در مقابل از دست دادن فرد محبوب، انکار است. خشم(Anger) ؛ پس از پذیرش حادثه اتفاق افتاده، فرد واکنش‌هایی از سر خشم و شکوِه بروز می‌دهد. سومین مرحله چانه‌زنی(Bargaining)  است که فرد در این مرحله به هر راه و روشی برای گریختن از موقعیت دست می‌زند.

وی افزود: چهارمین مرحله افسردگی(Depression)  است که در این مرحله فرد علائمی شبیه به افسردگی مانند غم، احساس پوچی، احساس گناه و سایر موارد مشابه را از خود بروز می‌دهد. مرحله پنجم پذیرش(Acceptance)  است که در صورتی که فرد به اقدامات سازنده دست بزند و مراحل درمان آغاز شود، وارد مرحله آخر یعنی پذیرش می‌شود.

حمیدی یادآور شد: از راه‌های پیشگیری از بروز اختلال سوگ، می‌توان به مواردی مانند گسترش ارتباطات خانوادگی، گسترش تفریحات مورد علاقه، کنترل افکار منفی، تخلیه هیجانات مربوط به سوگ(عزاداری کردن)، تجربه لذت‌های کوچک و زودگذر(سفر، تغذیه خوب، خواب خوب و ...) اشاره کرد.

انتهای پیام