در بخشی از وصیت‌نامه شهید علی عباس چاچ آمده است: پروردگارا، ای خدای بزرگ وای خدای همه جهان و همه موجودات روی زمین، تو ما را به جهاد در راه خودت که راه حق و حقیقت است دعوت کرده‌ای و ما دعوت تو را لبیک گفته و در راه تو قدم برداشته‌ایم.

خدایا ما را در این راه موفق بدار و ما را به راهی که صلاح و خیر خودت در آن باشد راهنمایی کن.

 ای خدای رحمان و رحیم به‌حق همه پیامبران و امامان و به‌حق خون شهدا و اشک چشم مادران و تو را به‌حق بندگان صالح و مقربان درگاهت این بنده ناچیزت را ببخش و بیامرز!

ای خدای بزرگ از کردارهای زشتم به تو پناه می‌برم بیا و از گناهان همه ما درگذر!

سلام و درود به پیشگاه مقدس رهبر عالی‌قدر، این حسین زمان امام خمینی و سلام بر کسانی که مخلصانه در راه خدا قدم برمی‌دارند.

این بنده‌ ضعیف علی عباس چاچ که خدا مرا کمک کرده و این سعادت را نصیب بنده کرده که در بین برادران رزمنده باشم، خیلی خدا را شکر می‌کنم که در همچنین زمانی قرارگرفته‌ام و چنین فرصتی را پیداکرده‌ایم که در بین برادران رزمنده باشم تا شاید لطف خداوند شامل حال اینجانب شود به تمام برادران و خواهران مسلمان توصیه می‌کنم این جنگ یک امتحان است تا کفر و اسلام از هم جدا شود و منافق و مؤمن مشخص گردد و این کار شغل همه پیامبران و امامان ما بود و از خلقت آدم تابه‌حال دین خدا دشمنانی داشته و همه هلاک شده‌اند و آثاری از آن‌ها نیست ولی دین اسلام و قرآن کریم همین هست و خواهد بود و ما باید به فکر عمل خویش باشیم تا خود را از گمراهی و هلاکت نجات دهیم.

و این دنیای مادی نیست بلکه کوله‌بار ما، عملمان است. از همه برادران و خواهران حلالیت می‌طلبم و مخصوصاً از پدر و مادر و از همسرم می‌خواهم که هرچه زحمت‌کشیده و هرچه آزار از بنده دیده مرا حلال کنند از همه خانواده‌ام می‌خواهم که پیرو قرآن و اسلام و امام باشند و از همه شما طلب مغفرت می‌کنم.

شهید علی عباس چاچ به‌عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. پانزدهم فروردین ۱۳۶۵، با سمت معاون گروهان در سلیمانیه عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت‌ها در منطقه برجا ماند وی را پس از تفحص سی‌ام تیر ۱۳۷۴، در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.

انتهای پیام