حبيبالله بهرامي:
شعر دههي 80 به تعهدهاي خود عمل نكرده است
حبيبالله بهرامي گفت: شعر دهه 80 هنوز نتوانسته به وظايف و تعهدات خود عمل كند؛ هرچند عدهاي به تعهد در شعر عقيدهاي ندارند.
اين شاعر در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خوزستان، خاطرنشان كرد: شعر بيتعهد مثل انسان بيمسؤوليت در قبال جامعه ميماند. شاعر از محيط پيراموني خود متعهد و مسؤوليتپذير ميشود و آنگاه كلمات خيالانگيز و انديشمندانه را بر زبان قلم جاري ميكند.
او با اشاره به اينكه شعر دهه 80 در زمينههاي مختلف سروده و ارايه شده، اظهار كرد: زمينههاي سياسي و اجتماعي شعر اين دهه با چاشني انتقاد بيشتر بوده؛ چرا كه شاعر ناخواسته به اين گرايشها رو كرده است.
بهرامي با بيان اينكه شاعران بيشتر تحت تأثير محيط پيراموني خود قرار ميگيرند و نگاهشان را جاري ميكنند، تصريح كرد: متشاعراني نيز هستند كه به سفارش عمل ميكنند و به اصطلاح شعرهايي ميگويند كه تنها جملات بيروح و تهي از انديشه و تخيل واقعياند.
وي در همين زمينه اضافه كرد: تخيل بهكاررفته در شعرهاي اين متشاعران حتا دور از دسترس خودشان است و خود نيز به معجون شعريشان وفادار نيستند.
او همچنين خاطرنشان كرد: وقتي شاعر مسائل و مشكلاتي را كه با آنها دست به گريبان است، حس ميكند و حتا راه تنفسش را ميبندد، به ناچار دست به قلم ميبرد و خود را تخليه ميكند، يا اينكه بايد فرياد بكشد تا صداي دلش را آرام كند.
بهرامي با بيان اينكه اصولا شعر از آنجا كه برخاسته از دل و جان است، به هر سوي و جهت و زمينهاي رو خواهد كرد، گفت: بستگي دارد انسان شاعر تحت چه عواملي و زمينههايي متأثر شده كه نگاه دلش را به جهان تابانده است.
وي با بيان اين مطلب كه شاعر، انسان حساس و انديشمند و باعاطفهاي است، تأكيد كرد: شاعر نميتواند مشكلات جامعه را ببينند و زبان نگاه را جاري نكند، دلش را به روي كاغذ نياورد و اشكهايش را واژه نسازد؛ واژههايي كه براي عدهاي آرامشبخش و براي عدهاي نيز اعصاب خردكن و آتشين هستند.
افسانه نجومي:
شعر دههي 80 زبان پيشتاز خود را حفظ كرده است
افسانه نجومي گفت: شعر دهه 80 در امتداد شعر دهه 70 است و تمام خصوصيات و مؤلفههايي كه در شعر دهه 70 مورد توجه بوده، در شعر دهه 80 بازسازي شده است.
اين شاعر در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خوزستان، خاطرنشان كرد: همانگونه كه در مطبوعات شاهديم، شعر دهه 80 با مختصات شعر دهه 70، اما با گستردگي بيشتر، نگاه جديتر شاعر به مسائلي كه مبتلابه جهان هستند و باعث وضعيت بحراني جهان شدهاند، با همان زبان تجربهگرا و نسبيتگرا، ادامه شعر دهه 70 است.
وي تأكيد كرد: شعر دهه 80 زبان پيشتاز خود را حفظ كرده و به جلو ميرود و بر موضوعات اجتماعي انگشت ميگذارد.
نجومي معتقد است: شاعر دهه 80 مثل يك منتقد كه به تمام مسائل نگاه ميكند، و چه به زبان طنز و چه هجو، هرگونه كه بتواند، فراز و فرودهاي كل جامعه بشري را برجسته و وارد شعر ميكند.
او با بيان اين مطلب كه هر آنچه در شعر ميآيد، به گونهاي پژواك است كه شاعر در جهان پيرامون ميگيرد و وارد شعر ميكند، اظهار كرد: حتا وقتي شاعر مسائل فردي خود را مطرح ميكند، محسوساتي هستند كه او از جهان واقع ميگيرد و نمودش در شعر است و شاعر در شعر دهه 80 از اين نمودها استفاده ميكند.
اين شاعر با بيان اينكه در دهه 80 شاعر از حالت فرديت بيرون ميآيد، تصريح كرد: در اين صورت ديگر من شاعرانه، من جمعي ميشود. در اين حالت وقتي شاعر از خودش حرف ميزند، منظورش مسائلي است كه در جامعه بر روي فرد تأثير ميگذارد و در واقع تمام جهان را دربر ميگيرد.
انتهاي پيام
نظرات