احمد رسولزاده خاطراتش را مكتوب ميكند؛ «جادوي تئاتر و دوبله مرا پنجاه سال در اين كار نگه داشت»
نام آشناي گفتار متن آثار مستند، پس از گذشت نيمقرن دوبله معتقد است: دوبلور نميتواند حالتي را از خودش اختراع كند؛ بلكه هر چيزي كه بازيگر ميگويد را بايد به مخاطب منتقل كند. برخي از افراد ميگويند دوبله يك تقليد است، اما من در پاسخ به آنها ميگويم كه دوبله يك هنر است.
به گزارش خبرنگار سرويس راديو ايسنا، احمد رسولزاده با اشاره به ورود خود به اين حرفه گفت: در سال 1309 در تبريز متولد شدم. در سن 22 سالگي بر اساس آگهي به مدت هفت سال در كنار افرادي از جمله شهلا رياحي و مجيد محسني تئاتر كار كردم. همزمان با كودتاي 1332 و تعطيل شدن راديو من نيز تئاتر را رها كردم.
وي افزود: از طريق يكي از دوستانم وارد حرفه دوبله شدم. اين سحر و جادوي تئاتر و دوبله باعث شد كه من حدود پنجاه سال در اين كار بمانم. در حال حاضر كما بيش تا جايي كه نيروي بدنيم اجازه دهد، كارم را ادامه ميدهم.
اين پيشكسوت دوبله با بيان اين كه وقتي او وارد دوبله شد، سه يا چهار سال بيشتر از عمر دوبله در ايران نميگذشت، ادامه داد: نخستين استوديوي دوبله در ايران، سانترال نام داشت. اولين فيلم دوبله شده در ايران با استقبال زيادي روبرو شد و همين امر باعث ترغيب تجار فيلم براي دوبله كردن فيلمها در استوديوهاي خودشان شد.
وي با بيان اين كه نقش اسپنسر گريس كه در «پيرمرد و دريا» به جاي او حرف زدم را خيلي دوست دارم، تصريح كرد: فيلم را خودم دوبله كردم و در آن خودم به جاي هاركينگز حرف زدم.
رسولزاده خاطر نشان كرد: صداي من بيشتر از چهرهام براي مردم آشناست. بارها عكسالعملهاي جالبي از آنها ديدهام.
وي در خصوص تاثير صدا در انتقال پيام گفت: براي صدا ميتوان يك موسسهاي به عنوان صداشناسي ترتيب داد. مثلا براي يك پيرمرد دنيا ديده، نبايد يك صداي صاف و تخت انتخاب كرد، بلكه بايد در پس از صدا يك دنيا نهفته باشد.
رسولزاده دربارهي اين جمله «تنها صداست كه ميماند» افزود: اين جمله مربوط به فروغ فرخزاد است؛ منظور او از صدا، صداي هنر با مفاهيم والاي انساني مثل عشق است.
اين پيشكسوت صداپيشگي درباره تقسيمبنديهاي صدا از نظر تناليته تصريح كرد: به تعداد افراد روي زمين تنوع صدايي وجود دارد. انتخاب صداها تجربه ميخواهد. صداي هر دوبلوري بايد تثبيت شده باشد تا بتوان آن صدا را براي نقشها در نظر گرفت.
وي خاطرنشان كرد: صداي من بيشتر براي افراد تحصيلكرده، كشيشها و در كل براي شخصيتهاي مثبت انتخاب ميشود. شايد اين مفاهيم در صداي من نهفته باشد.
اين چهره ماندگار دوبله خاطرنشان كرد: بسياري از افرد تصور ميكنند كه دوبله كار راحت و آساني است يك دوبلور بايد همانند يك بازيگر حس بگيرد و اين انرژي زيادي ميگيرد.
وي با بيان اين كه بيشتر دوست دارد در برنامههاي مستند حرف بزند، گفت: تصميم دارم خاطراتم را مكتوب كنم.
رسولزاده در پايان از عطاءالله كاملي، بهرام زند، انوري، منوچهر اسماعيلي، واليزاده، خسرو خسروشاهي، به عنوان بهترين افراد در دوبله نام برد و خاطر نشان كرد: زماني كه دوبله وارد ايران شد آموزش خاصي وجود نداشت و دوبلورها از طريق تجربه مسايل را ياد ميگرفتند. بيشتر دوبلورهاي خوب از تئاتر شروع كردهاند و در آنجا صدايشان را آماده كردهاند.
به گزارش ايسنا، برنامهي گفتگوي روز راديو گفتگو چندي پيش ميزبان احمد رسولزاده پيشكسوت و چهره ماندگار دوبله بود.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر میشود.
نظرات