به گزارش ایسنا، هرروز که به اربعین نزدیک‌تر می‌شدیم ناراحتی من هم دوچندان می‌شد و افسوس می‌خوردم که چرا نمی‌توانم با سیل جمعیت همراه شوم و قدمی درراه حسین (ع) بردارم، چند روزی بود این بیت را با خود زمزمه می‌کردم «گاه‌گاهی من هوایی می‌شوم، غرق نور و کبریایی می‌شوم، با خودم آهسته می‌گویم زیر لب، یا رقیه کربلایی می‌شوم؟».

شنیده بودم که اگر دل به عشق رقیه خاتون ببندی، کربلا رفتنت حتمی می‌شوم، در همین فکرها بودم که استوری اینستاگرام یکی از دوستان را دیدم که مضمونش این بود «گر دخترکی پیش پدر ناز کند / گره کرببلا همه رو باز کند؛ به خواست خدا و لطف آقامون امیرالمؤمنین (ع) و امام حسین (ع) ساخت عروسک‌های اربعین استارت خورد؛ امید داریم به رأفت مولامون امام علی (ع) و آقازاده شون امام حسین (ع)».

کنار این نوشته‌ها تصویری از عروسک چادر به سری که آماده رفتن به کربلا بود دلبری می‌کرد تا چندی پیش به فکر رفتن به کربلا بودم که برایم محال بود و حالا برای درست کردن عروسک‌های اربعین فراخوانده شده بودم «هرکسی می‌تواند مالی و هرکسی می‌تواند در کار دوخت و دوز عروسک‌ها شرکت کند بسم‌الله»، به خودم گفتم حتماً مرا حضرت رقیه (س) به این محفل دعوت کرده است.

به شوق زیارت کربلا من هم با این قافله هم‌قدمشم؛ چند روزی به اربعین باقی‌مانده و زائران زیادی در حال آماده شدن برای رفتن به سفر هستند، اما در این قافله عده‌ای از بانوان عاشق امام حسین (ع) علی‌رغم این‌که خودشان مسافر کربلا هستند گرد هم جمع شدند تا عروسک‌هایی ویژه زائران کوچک کربلا ساخته و آن‌ها را به کربلا برسانند.

محل کارگاه دفتر یکی از رسانه‌های استان قزوین بود؛ خودم را به آنجا رساندم، ده‌ها جفت کفش زنانه در پاگرد پله‌ها قرارگرفته و پرچم سیاهی به نشانه روضه عزای اهل‌بیت آویخته شده، محفل پر از عطر حسین (ع) بود، صدای ریز نوحه‌ای به گوش می‌رسید و حال و هوای سوگواری زنانه‌ای را به همراه داشت.

جمع صمیمی و معنوی بود، هرکسی با حس عاشقانه خود را به این محفل رسانده بود، یکی موهای عروسک را نصب می‌کند، یکی لباس‌هایش را و دیگری الگوها را برش می‌زند، عده‌ای نیز داخل عروسک را پر می‌کنند؛ همه آمده‌اند تا سهمی از این رزق ببرند، اینجا همگی با عشق حسین (ع) به پارچه‌های گل‌دار کوک عاشقی می‌زنند و به هیچ‌چیز جز مسیر آسمانی نجف تا کربلا و حال خوب پرواز میان ستون‌های بهشتی‌اش فکر نمی‌کنند.

همگی تلاش می‌کنند که عروسک‌ها به سفر اربعین برسد، نذر کرده‌اند که ۳۱۳ عروسک راهی کربلا کنند تا کودکان در مسیر کربلا اگر بهانه گرفتند به‌وسیله این عروسک‌ها آرام بگیرند؛ مسیر سخت است و راه زیاد، دخترکان کوچکی همراه خانواده راهی سفر هستند و سربند حضرت رقیه بر سردارند، گاهی سختی راه بهانه‌گیرشان می‌کند، این عروسک‌ها می‌روند تا آرامشان کنند.

اینجا هرروز دوستداران حضرت رقیه (س) دورهم جمع می‌شوند و اعضای کارگاه هرروز تغییر می‌کند، هرکسی می‌آید تا سهمی داشته باشد برخی یک ساعت می‌آیند و می‌روند و چندنفری نیز پایه ثابت هستند و آمده‌اند که درراه حسین (ع) بمانند، اما چه می‌شود که این نذر فرهنگی سر می‌گیرد.

شب قدر تصمیم به ساخت عروسک‌ها گرفتیم

اعظم میرزایی، خبرنگار و یکی از متولیان نذر فرهنگی عروسک‌ها می‌گوید: ایده اصلی سال گذشته به ذهنم رسید، روزی با یک خانم که عروسک بافتنی می‌فروختند آشنا شدم و با چند تن از دوستان عروسک خریداری و برای اربعین به کربلا فرستادیم که بازخوردهای خوبی گرفتیم، همان‌جا مصمم شدیم که سال آینده نیز این نذر فرهنگی را ادامه بدهیم.

وی تصریح می‌کند: امسال ماه رمضان دقیقاً شب قدر بود که تصمیم گرفتیم عروسک تهیه و ارسال کنیم اما این بار تصمیم گرفتیم خودمان عروسک‌ها را درست کنیم، هیچ‌کدام تاکنون عروسک درست نکرده بودیم و نمی‌دانستیم چه کنیم، چند روزی به محرم مانده بود و هنوز تردید داشتیم که کار را شروع کنیم یا نه!

عید غدیر کار را شروع کردیم

فاطمه نوری، خبرنگار و یکی دیگر از متولیان نذر فرهنگی عروسک‌ها درحالی‌که چادر عروسک‌ها را برش می‌زند، می‌گوید: اولین بار که این ایده به ذهنمان رسید هیچ بودجه‌ای نداشتیم گاهی اوقات پا پس می‌کشیدیم و نمی‌دانستیم که از پس این نذر برمی‌آییم یا نه ولی به امید خدا کار را شروع کردیم و یکی از دوستان هزینه خرید اولیه را تقبل کرد و وسایل اولیه را خریداری کردیم.

وی ادامه می‌دهد: دل را به دریا زدیم و شروع به کارکردیم، حتی اوایل کار نمی‌دانستیم که کارگاه را کجا برگزار کنیم و چند نفر با ما همکاری می‌کنند، بالاخره پرچم حضرت ابوالفضل (ع) را دریکی از اتاق‌های دفتر نصب کردیم و اینجا شد حسینیه ما و هرروز عاشقان امام حسین (ع) به اینجا می‌آیند و در ساخت عروسک‌ها کمک می‌کنند.
نوری خاطرنشان می‌کند: ایده این طرح از شب قدر شروع شد، بعد از کلی تردید عید غدیر کار شروع شد و برنامه‌ریزی‌ها صورت گرفت، اول محرم به‌صورت رسمی کار را شروع کردیم و حُسن ختامش مسیر اربعین است، ان شاالله.
 
هر جا سخن از رقیه جان می‌آید صوت صلوات عرشیان می‌آید/ در مجلس این سه‌ساله من معتقدم عطر خوش صاحب‌الزمان می‌آید

اگرچه کارگاه کوچک است اما دل‌های عاشقان حضرت رقیه (س) که همه گرد هم جمع شده‌اند بزرگ است، قرار است این ۳۱۳ عروسک به نیت امام زمان (عج) و حضرت رقیه (س) در مسیر پیاده‌روی اربعین پخش شود، بنابراین باید سرعت کار بالا باشد، درست کردنش زمان می‌برد اما هیچ‌کدام خسته نمی‌شوند و روزانه شش تا هفت ساعت کار می‌کنند تا عروسک‌ها به‌موقع برسد.

راست می‌گویند که «حبّ الحسین (ع) یجمعنا»؛ فقط حرارت همین عشق بی‌منتهاست که می‌تواند سردی هر فاصله و تفاوتی را ذوب کند و همه را هم‌دل و هم‌داستان کند، اینجا عاشقان سه ساله تا ۶۰ ساله در گوشه دنجی از شهر با جادوی همین عشق گردهم آمده‌اند و هرکدام در دلشان نیتی دارند و با حسین (ع) قراری بسته‌اند.

مشارکت حدود ۴۰ نفر در ساخت عروسک‌ها

اعظم میرزایی می‌گوید: اول کار چهار نفر بودیم اما با اطلاع‌رسانی در فضای مجازی و به شکل چهره به چهره با همکاری روزانه با همکاری حدود ۱۵ نفر ساخت عروسک‌ها ادامه پیدا کرد، مجموعاً حدود ۴۰ نفر در ساخت عروسک‌ها مشارکت کردند.

وی تأکید می‌کند: خانم‌ها فراخوان ما را در فضای مجازی دیدند و از نقاط مختلف آمدند و در آماده‌سازی عروسک‌ها کمک کردند، بعضی عزیزان پارچه‌ها را به منزلشان بردند و لباس عروسک‌ها را دوختند؛ حتی بعضی از دوستان هم که به دلیل بُعد مسافت نتوانستند در کنار ما باشند، توفیق همراهی با این کار زیبا را از دست ندادند و از طریق مالی کمک کردند.

این خادم حسین (ع) بیان می‌کند: بالاخره هزینه ساخت عروسک‌ها تأمین شد از اوایل محرم با یکی از دوستان مشترکمان به یک خانم کارآفرین که در عرصه عروسک‌سازی فعال است آشنا شدیم و او الگوهای عروسک‌ها را در اختیار ما قرارداد.

وی می‌گوید: اولویت با دختربچه‌های عراقی است که در موکب‌ها خدمت می‌کنند اما این هدیه فقط مختص آن‌ها نیست و عروسک به همه دختربچه‌های حاضر در مسیر اهدا می‌شود تا خستگی‌شان در این مسیر طولانی در برود و خاطره خوشی از این سفر در ذهنشان باقی بماند.

قرار بود فقط روش کار را یاد بدهم اما پاگیر شدم

فهیمه ذوالقدر کارآفرینی است که در ساخت عروسک فعال است، دوخت نمونه اولیه عروسک کار او بوده و مهارتش در کارهای هنری باعث شده در نقش مربی یاران تازه‌وارد عمل کند و خوشحال است که این جمع باصفا برای بعضی از بانوان و دختران به‌منزله کارگاه آموزشی بوده، می‌گوید: کاملاً اتفاقی و از طریق یکی از دوستانم با این جمع آشنا شدم، زمانی که فهمیدم می‌خواهند عروسک درست کنند و به کربلا بفرستند من هم قبول کردم و آمدم اینجا برایشان الگوهای عروسک‌ها را کشیدم.

وی ادامه می‌دهد: امسال شرایط شرکت در پیاده‌روی اربعین را نداشتم و در ذهنم بود برای کسانی که به پیاده‌روی اربعین می‌روند کاری انجام دهم، امیدوارم با مشارکت در این کار سهمی هرچند جزئی در پیاده‌روی اربعین داشته باشم.

ذوالقدر تأکید می‌کند: معتقد هستم که امام حسین (ع) من را لایق دانست تا بتوانم گوشه‌ای از کار را بگیرم و گفتند برای بچه‌هایی که در مسیر کربلا هستند هدیه‌ای بدهند من قرار شد الگو را بکشم و روش کار را یاد بدهم اما پاگیر شدم و بخشی از کار را بر عهده گرفتم و پا به‌پای دوستان گروه آمدم.

گاهی بساط عشق خودش جور می‌شود

میرزایی در ادامه می‌گوید: تلاش کردیم الگویی طراحی کنیم که همه افراد بتوانند در آماده‌سازی‌اش مشارکت کنند، حتی اگر هنر خاصی نداشته باشند. این‌طور است که وقتی خانم‌ها تماس می‌گیرند و می‌گویند دوست داریم در این کار سهیم باشیم اما هیچ کاری بلد نیستیم، در جوابشان می‌گوییم: شما بیایید، اینجا برای همه، کار داریم.

وی خاطرنشان می‌کند: در ساخت این عروسک‌ها به نکات تربیتی و فرهنگی توجه شده است و سعی کردیم تا عروسک‌ها به نحوی طراحی شود تا کودکان بتوانند به‌راحتی با آن‌ها ارتباط برقرار کنند و عروسک‌ها در دو حالت با چادر و بدون چادر ببینند و همزادپنداری کنند.

این فعال فرهنگی بیان می‌کند: با توجه به این‌که پیاده‌روی اربعین یک حرکت عظیم فرهنگی است و امام حسین (ع) به جهانیان شناسانده می‌شود، تصمیم گرفتیم تا با طراحی پیکسل‌هایی با شعار «الحسین یجمعنا» و طراحی عروسک‌ها به شکل محجبه در این حرکت عظیم نقشی هرچند کوچک داشته باشیم.

گاهی بساط عشق خودش جور می‌شود؛ این،‌ حکایت بسیاری از افرادی است که فرصت و توفیق مشارکت در آماده‌سازی عروسک‌های اربعین نصیبشان شده است؛ به‌ویژه آن‌هایی که در صف جامانده‌ها قرارگرفته‌اند، اکرم که یکی از همین عاشقان است، می‌گوید: «از طریق فضای مجازی با این گروه آشنا شدم، آدرس محل کارشان را گرفتم و همراه دختر سه ساله‌ام به اینجا آمدم. آن‌قدر جمعشان گرم و صمیمی است که خیلی زود جذبشان شدم. خدا حفظشان کند؛ خودشان هم مثل عروسک‌هایشان، مهربان و خوش‌قلب هستند.»

عروسک‌هایی برای خادمان کوچک عراقی

برخی از اعضای کارگاه نیز نقش کنترل کیفیت را بر عهده‌دارند و عروسک‌ها را پس از ساخت مورد بررسی قرار می‌دهند و ایستگاه آخر هستند، مسئول بازرسی عروسک‌ها می‌گویند: برگشتی هم داریم ها! با وسواس عروسک‌ها را بررسی می‌کنیم. اگر احساس کنیم عروسکی چشمش، موهایش یا لبش دل‌نشین نیست، از خط تولید کنار می‌گذاریمش! باید برود تعمیر و ایرادش اصلاح شود.

محدثه یکی دیگر از فعالان این کارگاه می‌گوید: برای سرعت کار، درست کردن موهای عروسک را به خانه بردم و همه خانواده هم با اشتیاق کمکم کردند، حتی پدرم! محدثه همه این کارها را تشکری می‌داند در مقابل خدمت بی‌ریای کودکان عراقی «نمی‌دانید بچه‌های عراقی چطور خودشان را به زائران می‌چسبانند. می‌خواهند به هر طریقی شده، یک کاری برایت بکنند؛ حتی با جفت کردن کفش‌هایت. به همین دلیل است که زائران هم دلشان می‌خواهد دست‌خالی به دیدار آن‌ها نروند» قرار است بعد از پایان کار، به هرکدام از عاشقانی که به‌صورت نقدی یا یدی در آماده شدن عروسک‌ها مشارکت کرده‌اند، تعدادی عروسک بدهند تا با خود به پیاده‌روی اربعین ببرند و در مسیر، به کودکان عراقی و سایر کودکان هدیه کنند.

شمارش معکوس ساخت این عروسک‌ها درست با پایان پیاده‌روی اربعین پارسال آغاز شد و حالا کوله‌بار مهربانی‌شان برای زائران و خادمان کوچک این همایش بزرگ،‌ حسابی پر است. اعضای کارگاه برای دیدار با دختربچه‌های کوچک عراقی و زائرین کوچک ایرانی لحظه‌شماری می‌کنند؛ این عروسک‌ها قرار است به دست خادمان کوچک عراقی که در مسیر پیاده‌روی اربعین از زائران پذیرایی می‌کنند، برسد.

انتهای پیام