به گزارش ساینس، گزارشهای جهانی محیط زیست هشدار میدهد که برای محافظت از زندگی در زمین و حفاظت آب و کاهش انتشار گازهای گلخانهای، اقدامات بیشتری لازم است. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد اگر در این زمینه کاری انجام نشود با آسیبهای فاجعه آمیز و جبران ناپذیری روبرو خواهیم شد.
کشورها توافق کردند که گرمایش جهانی را بر اساس توافقنامه پاریس به دو درجه سانتیگراد محدود کنند. اما تولید گازهای گلخانهای به دلیل سوختهای فسیلی، کشاورزی و حمل و نقل در بخشهای مختلف همچنان در حال افزایش است. درجه حرارت جهانی در مقایسه با سطح پیشصنعتی 1/1 درجه سلسیوس افزایش یافته است.
تنوع زیستی هم مورد تهدید قرار گرفته و براساس گزارش منتشر شده در این مورد، تاثیر فعالیتهای انسانی موجب شده، میزان جمعیت پستانداران، پرندگان، ماهیها، خزندگان و دوزیستان در 40 سال گذشته 60 درصد کاهش یابد.
به همین دلایل کشورها قرار است در سال 2020 در سه اجلاس بینالمللی بزرگ گرد هم آیند و تعهداتی برای جلوگیری از آسیبهای این تاثیرات ارائه کنند تا زندگی در زمین امکانپذیر باشد.
اجلاس تغییرات آب و هوا COP26 گلاسگوو، اسکاتلند
گروههای تحت کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوایی (UNFCCC) هر ساله برای بحث و گفت وگو در مورد روشهای بهتر برای رفع مشکلات اقلیمی جلسه برگزار میکنند، اما تاکنون، به دلیل اختلاف زیاد بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه کار مهمی در این مورد صورت نگرفته است.
امسال پس از انتقال از برزیل و سپس شیلی، این اجلاس در مادرید برگزار شد و نتایج مهمی به همراه نداشت. کشورها باید به آئیننامه موافقتنامه پاریس عمل کنند و تامین اعتبار و ایجاد بازارهای کربن را برای عملیاتی کردن این آئیننامه انجام دهند، اما هیچ یک از این موراد اتفاق نیفتاد.
مذاکرات آب و هوایی سال آینده، COP26در نوامبر سال 2020 در گلاسکو، اسکاتلند برگزار خواهد شد. امیدواریم که کشورها با عمل به توافقنامه پاریس و تعهدات جدید در سال آینده به نتایج مطلوبی دست یابند.
کلر پری اونیل، وزیر انرژی پاک انگلیس، گفت: "ما سال آینده برای دستیابی به وضوح و اطمینان در بازارهای کربن طبیعی تلاش خواهیم کرد و با همه از جمله بخش خصوصی برای قوانین روشن و اندازهگیری شفاف همکاری خواهیم کرد".
اجلاس تنوع زیستی COP15 کونمینگ، چین
در ماه اکتبر، نمایندگان بیش از 190 کشور جهان برای نهایی کردن و امضاء توافقنامه بین المللی جدید برای حمایت از تنوع زیستی در چین حضور مییابند و نتایج آن با توافقنامه پاریس در مورد تغییر اقلیم که در سال 2015 در فرانسه اجرا شد، قابل مقایسه است.
این توافقنامه جدید با نام اهداف Aichi، جایگزین توافقنامه موجود خواهد شد.این توافقنامه مجموعهای از 20 هدف است که باید تا سال 2020 برای جلوگیری از نابودی تنوع زیستی اجرا میشد. با این وجود، کشورها نتوانستند به این اهداف دست یابند. بیش از 70 درصد از راهبردهای ملی برای حمایت از تنوع زیستی، کمتر از پیش بینی اهداف جهانی، بلندپروازانه بودند.
سیستمهای طبیعی برای بقاء انسان، جنگلها، اقیانوسها و رودخانهها و همچنین حیات وحش در سراسر جهان رو به کاهش است. این موارد به ما یادآوری میکنند که باید مسیر را تغییر دهیم. وقت آن است که مصرف خود را با نیازهای طبیعت متعادل کنیم و از تنها سیارهای که خانه ماست، محافظت کنیم.
از بین 20 هدف مشخص شده در این توافقنامه، برخی اهداف پیشرفتهای بیشتری نسبت به اهداف دیگر داشتند. به عنوان مثال، بیش از 80 درصد کشورهایی که این توافقنامه را امضا کردند به هدف 11 که حفاظت از 10درصد مناطق دریایی و 17درصد از مناطق اراضی برای تنوع زیستی بود، رسیدند.
از سوی دیگر، هدف 20 که خواستار افزایش منابع مالی برای حمایت از تنوع زیستی است، یکی از اهدافی بوده که تعداد کمتری به آن نائل شدند. کمتر از 15 درصد کشورهایی که این توافقنامه را امضا کردند، توانستند تعهدات خود را تحقق بخشند و بودجه کمتری نیز ارائه دادند.
اکنون زمان آن فرا رسیده که کشورها با درس گرفتن از اشتباهات گذشته خود، مجموعه جدیدی برای حفاظت از محیط زیست اجرا کنند تا به اهداف مورد نظر زیست محیطی برسند. انتظار داریم اجلاس کونمینگ حرکت بزرگی برای محافظت بیشتر از تنوع زیستی ایجاد کند.
کنفرانس سطح بالا در اقیانوسها لیسبون ، پرتغال
لیسبون در ژوئن کنفرانس سطح بالایی را با هدف مقیاس سنجی اقدامات مستقر در اقیانوس برای اجرای هدف توسعه پایدار SDG) 14) که در آن حفاظت و استفاده پایدار از اقیانوسها و منابع دریایی مدنظر است، برگزار میکند
این مراسم دومین سال اجرای آن است و به میزبانی دولتهای پرتغال و کنیا برگزار میشود. هدف آن اتخاذ اعلامیهای از سوی دولتها برای اقدامات در زمینه حمایت از اقیانوسها و موافقت با مجموعهای از تعهدات داوطلبانه خواهد بود.
اقیانوسها حداکثر 90درصد گرما را جذب کرده و یک سوم از انتشار کربن را تولید میکنند، تغییرات آب و هوایی موجب میشود اقیانوسها اسیدیتر شوند و با افزایش یخچالهای طبیعی سطح دریا افزایش یابد و یخهای قطبی ذوب و تنوع زیستی با سختی زیادی روبرو شود.
انتهای پیام
نظرات