دکتر سید کاظم طباطبائی‌ در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص شخصیت دکترمحمود رامیار اظهار کرد: دکتر رامیار زمانی که در سال 46 کتاب تاریخ قرآن خود را چاپ کرد، ما در دانشگاه‌های ایران رشته یا گرایشی تحت عنوان مطالعات قرآنی یا علوم قرآن و حدیث نداشتیم. در آن زمان در دانشکده‌های الهیات دو رشته معقول و منقول وجود داشت که رشته معقول شامل منطق، فلسفه، کلام و عرفان و رشته منقول شامل فقه و حدیث، تفسیر، تاریخ و سیره بوده است.

وی افزود: دکتر رامیار تحصیلات خود را در دوره لیسانس در رشته منقول گذراند و بعد نیز در رشته علوم سیاسی تحصیل کرد، اما با وجود اینکه دکتر رامیار برای اولین بار تحت عنوان تاریخ قرآن کتاب نوشته و منتشر کرده،  در آن زمان هنوز در دانشگاه‌های ایران رشته‌ای تحت عنوان علوم قرآن و حدیث و مطالعات قرآنی وجود نداشته است. در حوزه‌های علمیه نیز بیشتر مباحث سنتی حوزه از جمله فقه و اصول، مباحث عربی، نحو و بلاغت مطرح بوده و به این بحث‌ها نمی‌پرداخته‌اند.

دکتر رامیار در حوزه مطالعات تاریخ قرآن پیشگام است

این استاد دانشگاه با بیان اینکه «دکتر رامیار در حوزه مطالعات تاریخ قرآن پیشگام است»، عنوان کرد: برخی عنوان «تاریخ قرآن» را عنوان دقیقی نمی‌دانند، بلکه بیشتر معتقدند باید از اصطلاح «تاریخ مصاحف» استفاده کنیم، زیرا قرآن خود پدیده ای تاریخ‌مند نیست، بلکه آنچه تاریخ‌مند است مصاحف یا نسخه های قرآن است. چون آنچه در این حوزه بحث می‌شود، راجع به چگونگی نوشتن، ثبت و ضبط، تدوین، جمع‌آوری و گردآوری قرآن بوده و اینکه با چه خطی کتابت شده و این خط چه تطوراتی را پشت سر گذاشته؛ بنابراین عنوان «تاریخ مصاحف» بهتر و دقیق تراز «تاریخ قرآن» است.

طباطبائی‌ افزود: مرحوم رامیار در این حوزه در حد خود پیشگام و کارش تاثیرگذار بوده است.البته آثارآن مرحوم به تاریخ قرآن محدود نیست، اما بیشتر اورا با کتاب  تاریخ قرآنش می‌شناسند، در حالی که کتابی از فرانسه تحت عنوان در آستانه قران ترجمه کرده است، کتابی تحت عنوان در آستانه سال‌زاد پیامبر دارد که راجع به فرهنگ و موقعیت فرهنگی و اجتماعی عرب پیش از اسلام است. لازم به ذکر است که وقتی دکتر رامیار استاد دانشگاه مشهد بوده، عضو گروه قرآن و حدیث نبوده و چنین گروه و دپارتمانی هم نداشتیم، بلکه او عضو گروه ادیان و عرفان بوده، بنابراین به بحث‌هایی در حوزه ادیان نیز پرداخته است.

استاد دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: رامیار کتابی در باب نبوت اسرائیلی و مسیحی دارد. او کتاب دیگری هم تحت عنوان فهارس‌القرآن تهیه کرده که امروز شاید  کمتر بدان توجه می کنند.چون امروز با جست‌وجوی آنلاین و آفلاین سریع به یک آیه یا موضوع در قرآن دست می یابیم‌.ولی در سال ۱۳۴۵ این کار نو و بدیع بوده است.  او این اثر را قبل ازحضور در دانشگاه نوشته است.استاد قرآنی را که در ترکیه چاپ شده همراه با کشف‌الآیات و فهارست موضوعی چاپ کرده است.وی خاطرنشان کرد: به نظر می‌آید که دکتر رامیار احتمالا تحت تاثیر مرحوم سید محمد فرزان بوده است. مرحوم فرزان استادی برجسته، انسانی شریف و علامه‌ای بزرگوارو از مردم بیرجند بوده، اما در تهران فعالیت می‌کرد و بسیار بر ادبیات و شعر کلاسیک عربی، مطالعات قرآنی و قرائات مسلط بود. دکتر رامیار با مرحوم فروزان مأنوس بوده و تحت تاثیر ایشان به این حوزه از مطالعات اسلامی علاقه‌مند شده است. امیدواریم دوستان فرهنگ دوست ما در سلسله شب‌های بخارا

برنامه‌ای نیز برای مرحوم فروزان برگزار کنند، فروزان گرچه استاد دانشگاه مشهد نبوده، اما خراسانی بود و جا دارد که در دانشگاه مشهد یکی از برنامه‌های شب بخارا به ایشان اختصاص پیدا کند.

دکتر رامیار کتابخانه‌ای بسیار غنی داشت

این استاد دانشگاه در خصوص کتابخانه مرحوم رامیار، گفت: مرحوم رامیار کتابخانه‌ای بسیار غنی داشت؛ یعنی بیشترهمان کتاب‌هایی را که در منابع تاریخ قرآن به چشم می‌خورد در تملک شخصی داشته است. او خیلی از مجله‌های ادواری را که در حوزه مطالعات اسلامی و قرآنی در اروپا چاپ می‌شد نیز در تملک خود داشته است. بعد ازفوت دکتر رامیار کتابخانه ایشان را میان دانشکده الهیات مشهد، دانشکده الهیات تهران و دانشکده ادبیات مشهد تقسیم کردند. بسیاری از کتاب‌های ایشان، کتاب‌هایی است که اگر این کتاب‌ها نبود، افراد بسیاری از دسترسی به این کتاب‌ها محروم می‌ ماندند.

انصاف مرحوم رامیار در آثار ایشان هویدا است

طباطبائی‌ بیان کرد: دانشجوی دکتر رامیار نبودم، در ابتدا که وارد دانشگاه مشهد شدم نیز ایشان ایران نبودند و بعد از برگشتن، زمانی طول نکشید که انقلاب شد و بعد انقلاب نیز او را بازنشسته کردند، بنابراین درسی با ایشان نداشتم، اما چون با استادانی که با دکتر رامیار معاصر بودند، همکار شدم، در خصوص روحیه ایشان صحبت می‌کردیم. انصاف مرحوم رامیار در آثار ایشان هویدا است. دکتر رامیار مشوق استادهای جوان بود و حتی اگر سیاه‌مشق هم می‌نوشتند از آنها تعریف و تمجید کرده و به ادامه کار تشویق می‌کردند.

استاد دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد اضافه کرد: یکی دیگر از جنبه‌های شخصیت ایشان فعالیت‌های فرهنگی وی بوده است. او شخصیت‌هایی را از تهران برای سخنرانی و ارائه سمیناربه دانشکده دعوت می‌کردند، در کنگره هزاره شیخ طوسی نیز اکثر استادان مطرح آن زمان و حتی استادان جهان شرکت کردند، در زمان تحصیلم در دانشکده الهیات دانشگاه  تهران استادان، آن کنگره را استثنایی می‌دانستند. مرحوم دکتر بهشتی قبل از انقلاب به دعوت رامیار در دانشکده ما سخنرانی داشت، مرحوم مجتبی مینوی و مرحوم استاد مطهری به دعوت دکتر رامیار در دانشکده سخنرانی داشتند. جنبه دیگر مرحوم رامیار سخاوت ایشان بود.