با توجه به اهمیت بسیار زیاد این شواهد و پس از انجام چندین فصل کاوش باستانشناسی توسط استاد مهدی رهبر، آثار ارزشمند و منحصر بهفرد معماری از دوره ساسانی به دست آمد. این شواهد در محدودهای حدود چهار هکتار قرار دارد و تاکنون بخش کوچکی از آن از زیر خاک خارج شده است.
قسمت اصلی بندیان، ساختمان مرکزی یا نیایشگاه است که در برگیرنده تالاری مربع شکل به ابعاد ۵.۸ در۵.۱۰ متر بوده و سقف آن بر روی چهارستون گچبری شده زیبا قرار داشته است. بر روی دیوارهای داخلی این تالار، هفت صحنه گچبری شده قرار گرفته که از حیث تاریخی و هنری واجد ارزشهای فراوانی است.
صحنه شکار گوزن توسط پادشاه سوار بر اسب، صحنه جنگ پادشاه ساسانی با پادشاه اجنبی(هپتالی)، صحنه پیروزی پادشاه ایرانی بر دشمن اجنبی، یک صحنه مذهبی شامل تصویری از فرشته آناهیتا، الهه فراوانی و آبهای روان با ظرف آبی در دست که در حال ریختن روی زمین و زنبقهاست و صحنههای معرفی شخصیتهای مهم دوره ساسانی، صحنه تاجبخشی و صحنه ضیافت از جمله آنهاست؛ این صحنهها با نوارهای ترسیم شده با طرحهای برگ انگور یا چلیپا شکل محدود شدهاند.
در انتهای این تالار، راهرویی به سمت داخل ساختمان ارتباط پیدا میکند که به یک آتشکده با فضای چهارطاقی با ابعاد چهار متر در چهار متر وارد میشود و آتشدان گچی بسیار زیبایی در میانه آن قرار دارد.
در سمت شمال این آتشکده، اتاقی کوچک با سه استودان گچی قرار دارد. روی استودانها نقوش اساطیری گاو گیریفون، مار، عقرب و صحنههای شکار دیده میشود؛ در جنوب چهارطاقی آتشکده نیز فضایی مدور بهعنوان «برشنوم گاه» یا محل تطهیر بوده است.
نیایشگاه بندیان به ظاهر در مجموعهای از بناهای حکومتی یا «دستکرد» قرار داشته است. بر اساس مدارک موجود این ساختمانها در زمان بهرام پنجم(۴۳۸/۴۲۰ میلادی) بعد از جنگ با پادشاه هپتالی و کشتن او ساخته شده و در زمان پیروز پادشاه ساسانی که به دست هپتالیها کشته شد، تخریب شده است.
براساس کتیبههای کشفشده به خط پهلوی که بر بدنه دیوارهای گچی تالار نقش بسته شده، درگز فعلی همان «دستگردی» است که با «مرو» یک واحد سیاسی را تشکیل میداده و مقر یکی از مرزبانیهای دوره ساسانی بوده است.
مضمون کتیبهها حکم انتصاب شخصی به نام «یزداد» از طرف یک مقام عالی رتبه به نام «وید شاپور» به دژبانی مرو است. هماکنون این مجموعه معماری در پوشش اولین سایتموزه طراحی شده در شرق ایران، مکان مناسبی برای معرفی بخشی از هنر دوره ساسانی خراسان است.
در خارج از ساختمان مرکزی و به فاصله چهل متری شرق آن، یک سازه برجی شکل از دوره ساسانی بر جای مانده که دخمه تدفین یا برج خاموشان است. در این برج، بخش مهمی از مراسم مذهبی و خاص تدفین در آیین زرتشت انجام میشده که از قداست زیادی برخوردار بوده است.
اقامتگاه حاکم یا تالار تشریفات، عمارت نسبتا بزرگی است که در فاصله ۹۰ متری جنوب غرب ساختمان نیایشگاه قرار دارد، این ساختمان با طرح تالار ستوندار محل زندگی یزداد شاپوران یا همان حاکم بندیان است.
در کنار نیایشگاه بندیان، محوطه تاریخی یاریمتپه با ۳۷ متر ارتفاع، یکی از مهمترین محوطههای تاریخی شرق ایران است، این تپه بلندپیکر، در فاصله ۳۰۰ متری غرب مجموعه بندیان و در کناره رودخانه درونگر قرار گرفته است.
با توجه به شناسایی طیف بسیار گسترده دادههای سفالی از زمان پیش از تاریخ تا دوران تاریخی، این محوطه بیشترین دوره استقرار پیدرپی سکونت در خراسان را داراست.
محمود طغرایی، مدیر پایگاه میراثفرهنگی بندیان درگز، درباره اقدامات انجامشده در این مجموعه، اظهار کرد: پس از اتمام کاوش باستانشناسان در محوطه مرکزی بندیان و ساماندهی و انجام اقدامات گسترده مرمتی و حفاظتی شواهد کشف شده، بر روی عوارض معماری، پوشش بزرگی طراحی و ساخته شد و در سال ۱۳۸۹ بهعنوان سایتموزه بندیان به بهرهبرداری رسید.
وی افزود: نورپردازی گچبریها، بازسازی یکی از استودانها، ساماندهی و مستندسازی فنی نقوش از جمله اقدامات مهم در داخل فضای سایتموزه در سالهای گذشته است. طراحی محوطهسازی مجموعه در راستای ساماندهی مسیر گردشگران نیز از اقدامات مهم سال ۹۸ و سال جاری است.
طغرایی ادامه داد: مرمت برج خاموشی، تالار تشریفات یا ساختمان اقامتگاهی حاکم و توسعه و تکمیل طرح محوطهسازی در تمام محدوده مجموعه از برنامههای سالهای آینده این پایگاه است. ایجاد نمایشگاه دستاوردهای بندیان که در برگیرنده تصاویر و شرحی از مراحل کشف و تأسیس سایتموزه مذکور در یکی از فضاهای ساختمان اداری موجود بوده، از دیگر برنامههای در دست انجام است.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی در ادامه بیان کرد: شهرستان درگز از جمله شهرستانهای خراسان رضوی با ویژگیهای خاص گردشگری است که علاوه بر گردشگری تفریحی، با داشتن مجموعه تاریخی بندیان، میتواند گردشگر تاریخی و فرهنگی را نیز جذب کند. مجموعه بندیان درگز بخشی از تاریخ و هویت خراسان بزرگ است که اگرچه به صورت اتفاقی این محوطه باستانی کشف شده اما مطالعات بسیار ارزشمندی در این محوطه صورت گرفته و اکنون این محوطه باستانی سندی از تاریخ و هویت خراسان و ایران کهن است.
براساس گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی، وی اضافه کرد: محوطه باستانی بندیان درگز هنوز نه تنها برای مردم بلکه برای باستانشناسان نیز کاملا شناخته نشده و هنوز بخشی از آن در برنامه مطالعه و تحقیق قرار دارد. بندیان درگز ظرفیت ثبت در فهرست میراث جهانی را دارد که هماکنون مقدمات آن در حال انجام است.
انتهای پیام
نظرات