به گزارش ایسنا، علی حسینی در همایش آموزشی زعفران کاران کرمانشاه که امروز(اول) آذر در اتاق بازرگانی کرمانشاه برگزار شد، به تولیدات زعفران در کشور اشاره و اظهار کرد: از مجموع ۴۳۰ تن تولید سالانه زعفران در دنیا ۴۰۰ تن آن در کشور ما تولید می شود.

وی سپس سطح زیر کشت زعفران در کشور را ۱۲۰ هزار هکتار اعلام کرد و افزود: عمده زعفران کاری در کشور را در دو استان خراسان جنوبی و رضوی داریم.

 عضو هیئت رئیسه شورای ملی زعفران ایران با اشاره به کم بودن عملکرد تولید زعفران در واحد سطح، اضافه کرد: در حال حاضر سالانه ۴۰۰ تن زعفران در کشور تولید می شود، این در حالیست که این میزان می تواند بدون افزایش سطح زیر کشت دو برابر شود.

 وی با اعلام اینکه در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد زعفران دنیا در کشور ما تولید می شود، گفت: در حال حاضر بیش از ۵۰ کشور دنیا در حوزه زعفران جزو اهداف صادراتی کشور ما هستند، هرچند این تعداد در مقایسه با ۱۸۰ کشور دنیا که جزو اهداف صادراتی هستند، کم است و ما در این زمینه ضعیف کار کرده ایم.

عضو هیئت رئیسه شورای ملی زعفران ایران سپس  با اشاره به سابقه زعفران کاری در کشور، اظهار کرد: سابقه زعفران کاری در کشور به سه هزار سال پیش برمی گردد.

حسینی با بیان اینکه کرمانشاه زادگاه و پیشینه تاریخی کشت زعفران کشور و حتی جهان را به دوش می کشد، گفت: تاریخچه کشت زعفران نشان از این دارد که زعفران  از زاگرس به دیگر نقاط کشور رفته و با توجه به خشکسالی های پی در پی به شرق کشور مهاجرت کرده است، به نحوی که حدود هزار سال است که در خراسان جنوبی کشت می شود.

وی در ادامه با اشاره به مناسب بودن کشت زعفران در شرایط کم آبی اذعان کرد: اگر کشت زعفران نبود شاید هزاران سال پیش استانی مثل خراسان جنوبی خالی از سکنه شده بود.

 حسینی در ادامه با اشاره به اینکه در حال حاضر بیش از ۲۰ استان کشور درگیر کم آبی و خشکسالی هستند، گفت: با بیشتر شدن خشکسالی ها باید توسعه کشت زعفران در برنامه کشور قرار گیرد.

وی تاکید کرد: با توجه با شرایط اقلیمی کشور ناچاریم با زعفران بمانیم، زیرا کم آبی ما را رنج خواهد داد.

عضو هیئت رئیسه شورای ملی زعفران ایران در ادامه  بهترین زمین برای کشت زعفران را زمین رسی شنی دانست و افزود: با شخم زدن چند باره، استفاده از کود گاوی به میزان ۳۰ تا ۳۵ تن در هکتار، کشت  و آبیاری های به موقع و... می توان افزایش تولید را در کشت زعفران شاهد بود.

انتهای پیام