دکتر «مجتبی یاسینی» در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، خانواده را کوچکترین واحد اجتماعی عنوان می‌کند و می‌گوید: چگونگی رفتار و تعامل افراد خانواده پایه‌گذار چگونگی روابط آینده اجتماعی افراد است لذا سلسله مراتب و رعایت در آن اهمیت زیادی دارد که به آن هرم قدرت در خانواده گفته می‌شود.
وی به جایگاه زن و مرد در هرم قدرت خانواده اشاره و اضافه می‌کند: در خانواده‌های مرد سالار، مرد در راس هرم و در خانواده‌های زن سالار، زن در راس هرم قدرت قرار دارد.
این روان‌پزشک اضافه می‌کند: در هر خانواده مشکلاتی وجود دارد که می‌تواند آگاهانه یا ناآگاهانه موجب اختلافات خانواده‌ها شود اما «بدبینی حسادت‌گونه» یکی از عوامل ناآگاهانه اختلاف بین زن و شوهر محسوب می‌شود که می‌تواند در هر دو جنس زن و مرد وجود داشته باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد با بیان این که کمتر از یک درصد افراد جامعه دچار این مشکل می‌شوند، تصریح می‌کند: میزان شیوع این بدبینی حسادت‌گونه در زنان نسبت به مردان بیشتر است اما این حس بدبینی، طیفی دارد که در یک سوی این طیف، افراد تنها دارای حس بدبینی و در سوی دیگر طیف افراد دچار نوعی بیماری عصبی هستند.
یاسینی در رابطه با افرادی که دچار حس بدبینی می‌شوند، می‌گوید: فرد در این حالت مدام نگران مسائلی مانند این که آیا همسرش تعهد کافی دارد یا آیا شوهرش نسبت به زنان دیگر نظر سوئی دارد و حتی در مورد رفت و آمدهای همسرش نگران است.
وی اضافه می‌کند: در این نوع حس، زمانی که مرد یا زن به همسر خود توضیحاتی منطقی بدهد، فرد بدبین قانع می‌شود و تا زمانی که دوباره رفتار مشکوکی از همسر خود مشاهده نکند، مجاب است.
این متخصص در رابطه با طیف دیگر این بدبینی، اظهار می‌کند: زمانی که در زن یا مرد نسبت به رفتارها، برخوردها و غیبت‌های همسر، شکی قوی وجود داشته باشد و با توضیحات منطقی همسر، بستگان و دوستان نیز متقاعد نشود، بیماری عصبی فرد را به دنبال خواهد داشت.
وی اضافه می‌کند: در این حالت، فرد بر این باور است که همسرش در حال خیانت به اوست و به دنبال راه رسوا کردن همسرش می‌گردد.
وی در همین راستا ادامه می‌دهد: این افراد مدام به این فکر می‌کنند که موبایل و رفت و آمدهای همسرشان را زیر نظر داشته باشند و حتی غیبت‌های چند دقیقه‌ای همسرشان نیز برایشان مهم می‌شود.
این مسئول با بیان این که فرد دچار بیماری بدبینی حسادت گونه در رفتارهای خود دچار باور اشتباهی می‌شود، می‌گوید: این باور به اصطلاح روانشناسی «هذیان» نام دارد و در این حالت، مشکل مورد نظر با هیچ دلیل و توجیهی قابل رفع نیست و الزاماً این نوع زنان و حتی مردان باید با مصرف دارو مشکل خود را رفع کنند.
وی ادامه می‌دهد: شخصی که دچار این بدبینی حسادت‌گونه می‌شود، اعتقادی به بیماری خود ندارد و این باور نیز مانعی بزرگ برای درمان شخص محسوب می‌شود به طوری که یکی از مشکلات این خانواده‌ها و روان پزشکان، عدم مراجعه فرد است لذا باید روان پزشک در مواجه با چنین بیماری، با ظرافت برخورد و بیمار را درمان کند.
این روان پزشک با تاکید بر این که این قبیل افراد معمولا در بخشهای دیگر زندگی خود مثل شغل و روابط اجتماعی و خواب و خوراک مشکلی ندارند، می‌گوید: البته افرادی که دارای این شدت از بیماری هستند، باید حتما از دارو استفاده کنند.
وی به ضرورت مشاوره در افرادی که فقط دارای حس بدبینی هستند، اشاره و تصریح می‌کند: این افراد باید مشاوره و بازسازی روان شناختی شوند، چرا که عوامل درگیر شدن با این معضل متعدد است و فاکتورهای بیولوژیکی، روانشناختی و محیطی نیز بر آن تاثیر دارند.
این روان پزشک با بیان این که افراد دچار سابقه خانوادگی حساسیت و بدبینی بیشتر در معرض ابتلا به این معضل عصبی هستند، می‌گوید: ممکن است در دیگر افراد چنین خانواده‌هایی هم این عامل شکل بگیرد، از طرفی سایر عوامل نامبرده نیز در افرادی با زندگی بسته‌تر و روابط اجتماعی کمتر، بیشتر دیده می‌شود.
یاسینی در پایان نیزاستفاده از بچه‌ها به عنوان ابزاری برای رسوایی و پی بردن به حقیقت در زنان را اقدامی بسیار اشتباه می‌داند و می‌گوید: گاهی مرد و زن دچار این بیماری، از بچه‌ها برای پی بردن به واقعیت سو استفاده می‌کنند که این اقدام منجر به تبانی بین رده‌های قدرت در خانواده می‌شود و ممکن است بعدها فرزندان از این اختلاف زن و شوهر سوء استفاده کنند و کنترل این فرزندان دچار مشکل شود.
انتهای پیام
نظرات