گیلان ۱۵ هزار و ۷۹۳ دهنه چشمه شناسایی شده دارد و این به این معناست که ممکن است چشمه های دیگری هم در دل طبیعت این استان باشد که شناسایی و ثبت نشده اند.

شهرستان تالش اما با ۲۹۶۶ دهنه چشمه، بیشترین چشمه های گیلان را در دل زمین های خود جا داده است.

در زمینه تامین آب آشامیدنی در برخی مناطق کوهستانی برای برخی مناطق قدم هایی برداشته شده و در مواردی هم برای آبزی پروری از آب چشمه ها استفاده شده است اما فقط جرعه ای از ظرفیت هایی این دلجوشه های سرد و گرم زمین، به کام اقتصاد و توسعه گیلان رسیده است.

یکی از کابردهای مهم چشمه ها برای عشایر گیلان است و این افراد برای تامین آب مورد نیازشان از چشمه ها بهره برداری می کنند.  

فرامرز هادی زاده در گفت و گو با ایسنا گفت: در مناطق عشایرنشین گیلان برای تامین آب دام ها به عنوان آبشخورهای طبیعی و همچنین برای آبیاری رویشگاه های علوفه مراتع از آب چشمه ها استفاده می شود.

وی افزود: سال گذشته ۷۹۰ میلیون تومان اعتبار صرفا برای تامین آب از چشمه ها در شهرستان های ماسال،تالش و رضوانشهر برای تامین آب اختصاص یافت و امسال هم یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تاکنون به ما علاوه بر این شهرستان ها، به شهرستان شفت از اعتبارات ملی آب به این شهرستان ها اختصاص یافته است.

آمار واقعی جمعیت عشایر منجر به تخصیص اعتبارات درست به استان می شود

هادی زاده ادامه داد: مطالعات امکان سنجی و پتانسیل های عشایری شهرستان های استان گیلان را در دست کار داریم و هم اکنون در شهرستان رودبار طرح مطالعاتی با اختصاص ۱۳۰ میلیون تومان از محل اعتبارات سازمان امور عشایر کشوری در آینده نزدیک شروع خواهد شد.

رییس اداره امور عشایر گیلان با بیان اینکه از سال ۸۷ آمار دوباره ای از عشایر کشور گرفته نشده است،خاطرنشان کرد: با توجه به ثبت آماری که در گیلان انجام شد است و جمعیت آمار کنونی عشایر گیلان بیشتر از میزانی است که در کشور وجود دارد، لازم است مطالعات آماری عشایر در شهرستانهای  شرق گیلان نیز انجام شود تا این قشر در شهرستانهای شرق گیلان از خدمات رسانی محروم نمانند.

وی افزود: در برخی مناطق هم با ایجاد شبکه های آبرسانی و لوله کشی، آب خنک و تگری چشمه های کوهستان، به اتراق گاه های دامداران کوچنده و سکونتگاه های اهالی این مناطق آورده می شود.

آب،راه و اعتبارات از دغدغه های عشایر گیلان

هادی زاده مهم ترین دغدغه عشایر را نداشتن راه مناسب، و کمبود اعتبارات عنوان کرد و ادامه داد: برای تامین آب آشامیدنی سالم و مطمئن، آب چشمه ها از طریق لوله کشی به داخل مخزن هایی انتقال داده می شود و از آنجا از طریق لوله های آبرسانی به سکونتگاه ها و اتراق گاه های اهالی کوهستان برده می شود.

وی با اشاره به اینکه معمولا فاصله محل چشمه تا محل اتراق و اسکان عشایر بسیار زیاد و از طرفی ایجاد شبکه آبرسانی هزینه بر است، گفت: در نیمه های تابستان دبی بسیاری از چشمه ها هم کم و یا آب آن خشک می شود.

رییس اداره امور عشایر گیلان افزود: این موانع دست مان را برای استفاده از آب چشمه ها می بندد و مجبوریم در مناطقی شبکه آبرسانی ایجاد کنیم که دبی چشمه ها متناسب باشد و اتراق گاه ها هم به چشمه ها نزدیک باشد.

ساماندهی چشمه ها برای عشایر گیلان در دستور کار

هادی زاده خاطرنشان کرد: برای نخستین بار از محل بند (ه) تبصره 4 قانون بودجه سال های ۹۸ و ۹۹ اعتباراتی برای ایجاد شبکه های آبرسانی از طریق چشمه ها در شهرستان های تالش، ماسال، رضوانشهر، شفت، فومن و رودبار اختصاص یافته است که در پارسال، ۱۴ چشمه در ۱۴ منطقه ییلاقی گیلان با ایجاد شبکه های آب آشامیدنی، ساماندهی شد و این کار در مناطق دیگر هم در حال اجرا است.

وی با بیان اینکه ایجاد شبکه های آبرسانی از طریق آب چشمه های کوهستانی زمینه ساز هجوم افراد برای ساخت و ساز در مناطق بکری که چشمه ها در آن قرار دارد، نمی شود، گفت: تلاش می کنیم مناطقی را برای ایجاد شبکه آبرسانی انتخاب و معرفی کنیم که زیرساخت های کافی از جمله راه دسترسی مناسب و برق برای توسعه ساخت و ساز را نداشته باشد، تا امکان حمل مصالح، ساختمان سازی و تغییر کاربری منابع طبیعی وجود نداشته باشد.

انتهای پیام