به گزارش ایسنا، روزها پشت سر هم می‌گذرند، شاید باورش برای خیلی افراد راحت نباشد که نزدیک به یکسال از آمدن این مهمان ناخوانده به کشورمان می‌گذرد، البته که شرایط برای تمامی اقشار جامعه در این مدت آسان نبود، اما قطعا بیش‌ترین فشار از روزهای ابتدایی متوجه کادر درمان و مدافعان سلامت بود.

مدافعان سلامت از همان روزهای ابتدایی در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار گرفتند، شاید گفتن این کلمات به زبان راحت باشد، اما در عمل کار چندان راحتی نیست، بسیاری از افراد جامعه در بحث مبارزه با کرونا تنها رسالتشان در خانه ماندن است، اما برخی از افراد حتی این ساده‌ترین وظیفه را به‌خوبی انجام نمی‌دهند و باعث طولانی شدن روند این بیماری در کشور شدند.

 لطفی یکی از پرستاران شاغل در بخش کرونا و از اهالی شهرستان سامان چهارمحال و بختیاری است که از روزهای ابتدایی شیوع این ویروس به‌همراه همسر خود در بحث مبارزه با ویروس کرونا در حال خدمت‌رسانی به بیماران کرونایی است، قرار گرفتن در آستانه روز پرستار بهانه‌ای شد تا پای صحبت‌های این پرستار وظیفه‌شناس بنشینیم، خواندن صحبت‌های این پرستار خالی از لطف نیست، شاید این گفت‌وگو تلنگری  برای افرادی که هم‌چنان این ویروس را جدی نمی‌گیرند و برای برگزاری دورهمی شب یلدا اصرار دارند.

این پرستار شاغل در بخش‌ کرونا در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه پرستاران قبل از ورود به این شغل تمام سختی‌های آن را پذیرفته‌اند، اظهار کرد: بسیاری از مردم حاضر نیستند حتی برای چند ساعت در محیط بیمارستان قرار بگیرند و تحمل شرایط برای آن‌ها سخت است.

وی ادامه داد: سختی‌های شغل پرستاری در ایام کرونا چند برابر شده است، افزایش حجم مراجعات به مراکز درمانی و کمبود نیرو موجب فشار بر روی کادر درمان شده است، علاوه بر این موضوع استرس و فشار روانی ناشی از ابتلا به این بیماری شرایط کار در مراکز درمانی را دشوار کرده است.

لطفی با اشاره به اینکه دیدن زجر بیماران کرونایی بستری در بخش‌های ویژه کرونا بسیار غم‌انگیز است، یادآور شد: بیماران کرونایی بدحال اضطراب و ترس زیادی را تحمل می‌کنند و اطرافیان آن‌ها نیز نمی‌توانند قبول کنند که ممکن است در این شرایط عزیز خود را از دست بدهند، دیدن این صحنه‌ها موجب ناراحتی پرستاران و کادر درمان می‌شود.

این پرستار شاغل در بخش کرونا افزود: اما زمانی‌که یک بیمار کرونایی بهبود پیدا می‌کند و به آغوش خانواده برمی‌گردد بسیار شیرین است و انگیزه کادر درمان برای خدمت چند برابر می‌شود.

وی با اشاره به اینکه بسیاری از بیماران بستری در بخش کرونا نسبت به این بیماری بی‌توجه بودند، گفت: در ابتدای شیوع ویروس کرونا، بسیاری از افراد مبتلا می‌گفتند فکر نمی‌کردیم اصلا کرونایی وجود داشته باشد، همچنین بسیاری از افراد مسن نیز به‌علت بی‌مبالاتی اطرافیان خود به این ویروس مبتلا شدند، در حالیکه این افراد در خانه و در قرنطینه بودند.

لطفی تاکید کرد: شاید در ابتدای شیوع ویروس کرونا بسیاری از افراد درک درستی از این ویروس نداشتند، اما به مرور زمان و با ابتلای بسیاری از افراد جامعه به این ویروس دیگر بهانه‌ای برای اطلاع از وضعیت وجود ندارد، شاهد بودیم در این ایام خیلی از خانواده‌ها داغدار عزیزانشان شدند و این یک زنگ خطر برای سایر افراد جامعه است.

این پرستار با اشاره به اینکه شاهدیم  برخی از افرادی که تست کرونای آن‌ها مثبت شده است، بیماری خود را پنهان می‌کنند، بیان کرد: این افراد به امورات روزمره خود مشغول هستند و قرنظینه خانگی را رعایت نمی‌کنند، شاید کرونا بر روی این افراد تاثیر چندانی نداشته باشد، اما انتقال این ویروس به اطرافیان می‌تواند جان آن‌ها را به خطر بیاندازد.

وی اضافه کرد: در بخش‌های کرونایی روزانه شاهد فوت بیماران کرونایی هستیم، بیماران بدحال بستری در بخش‌های کرونایی شرایط سختی را پشت سر می‌گذارند، این بیماران مرتبا از پرستاران درخواست اکسیژن دارند، اما به هر میزان که اکسیژن را افزایش بدهیم تاثیری در بهبود وضعیت آن‌ها نخواهد داشت.

لطفی با تاکید بر اینکه در خانه ماندن کار سختی نیست، گفت: افراد شاید درک درستی از وضعیت بیماران بدحال کرونایی بستری در بخش‌های ویژه بیمارستان ندارند، چرا باید با بی‌توجهی به نکات بهداشتی خود را در چنین شرایطی قرار دهیم، زمانی‌که وضعیت بیماران بدحال کرونایی را می‌بینیم بسیار نگران هستیم که در صورت ابتلا به این وضعیت دچار نشویم.

این پرستار شاغل در بخش کرونایی در ادامه با بیان اینکه قرار گرفتن زیر دستگاه ونتیلاتور کار بسیار سختی است، خاطرنشان کرد: زمانی‌که سطح اکسیژن خون بیمار کرونایی پایین می‌آید و قادر به تنفس نیست، لوله‌ای به ضخامت انگشت اشاره در مجرای تنفسی بیمار قرار داده می‌شود، درد ناشی از قرار گرفتن این لوله فراتر از تصور افراد است.

وی ادامه داد: همچنین روزانه لوله‌ای به طول 30 سانتی‌متر برای انجام عملیات ساکشن و خروج ترشحات وارد مجرای تنفسی بیمار می‌شود، بیمارانی که در زیر دستگاه ونتیلاتور قرار می‌گیرند نمی‌توانند صحبت کنند و برای اینکه این بیماران لوله را از داخل مجرای تنفسی خود خارج نکنند، دست و پای آن‌ها به تخت بسته می‌شود، شاید اگر افراد این شرایط را درک کنند، نسبت به محافظت از خود در برابر بیماری اهتمام بیش‌تری داشته باشند.

لطفی عنوان کرد: همه پرستاران دلتنگ خانواده خود هستند، دوست دارند بدون نگرانی عزیزان خود را در آغوش بکشند، اما باتوجه به این‌که پرستاران در بخش‌های پرخطر و در معرض ابتلا به کرونا قرار دارند، نزدیک به یکسال است که به دیدن عزیزان خود نرفته‌اند، زیرا سلامتی آن‌ها برای ما اولویت است.

این پرستار توضیح داد: برخی از بیماران به پرستاران می‌گویند، من نمی‌توانم ماسک بزنم، تنفس با ماسک کار سختی است، باید به این افراد بگویم اگر تحمل ماسک برای شما سخت است، شرایط پرستاران و کادر درمان که علاوه بر ماسک باید از گان، شیلد، عینک، دستکش و پاپوش برای مدت طولانی در شیفت کاری و بدون استراحت استفاده کنند، چه اندازه می‌تواند دشوار است.

لطفی با اشاره به فرا رسیدن شب یلدا، تصریح کرد: از مردم عاجزانه تقاضامندیم شب یلدا را به‌صورت مجازی برگزار کنند، کادر درمان خسته شده‌اند، رعایت کردن مردم موجب می‌شود، زمستان آرامی را پشت سر بگذاریم.

این پرستار شاغل در بخش کرونا در پایان یادآور شد: پرستاران در این ایام باوجود شرایط جسمی نامناسب، داشتن بیماری زمینه‌ای، داشتن پدر و مادر مسن، فرزند خردسال، همسر بیمار و ... ایثارگرانه به بیماران خدمت کردند، حتی شاهد شهادت مدافعان سلامت نیز بودیم، برای شکست کرونا نیازمند همراهی و همکاری مردم هستیم.

انتهای پیام