به نقل از ارث، نتایج بررسی محققان نشان می‌دهد، گندمیان که برای کشاورزی به آن وابسته هستیم برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی به باکتری‌های سالم نیاز دارند. میکروب‌ها در گندمیان نقش مهمی دارند زیرا آنها را از عوامل بیماری‌زا و اشعه ماوراء بنفش محافظت و عناصر غذایی مانند نیتروژن را تامین و هورمون‌هایی برای تقویت سلامت و رشد گیاه فراهم می‌کنند. همچنین برای مدیریت خشکسالی موثر هستند.

نتایج این تحقیق حاکی از آن است که افزایش و شدت شرایط خشکسالی ناشی از تغییرات آب‌وهوایی در سراسر کره‌ زمین، توانایی بقای میکروبیوم را تضعیف خواهد کرد. پیش از این تحقیق، به خوبی درک نشده بود که چگونه گندمیان و میکروبیوم آنها از یکدیگر حمایت می‌کنند. علاوه بر این، درباره اثرات خشکسالی در جوامع باکتری نیز موارد زیادی ناشناخته بود.

بیش از نیمی از محصولات کشاورزی مرتبط با گندمیان است، بنابراین باکتری‌های ساکن در این گیاهان بر موارد بسیاری از زندگی انسان، ازجمله امنیت‌غذایی و توسعه اقتصادی نقش خواهد داشت.

کلاوس نوسلین، محقق ارشد این تحقیق گفت: هدف این بود که بتوانیم به منظور حمایت از کشاورزی پایدار، فعل و انفعالات بین گیاهان و باکتری‌های میزبان آنها را مدیریت کنیم به همین دلیل، دانشمندان بر نوعی از این گیاهان در مناطق معتدل و گرمسیری متمرکز شدند.

محققان، گندمیان مناطق معتدل و گرمسیری را در دو گلخانه متفاوت با شرایط آب‌وهوایی طبیعی پرورش دادند و بعد از رشد، آنها در سه زیرگروه با شرایط آب‌وهوایی مطلوب، شرایط خشکسالی معمول و شرایط خشکسالی شدید تقسیم و دی‌ان‌ای (DNA) باکتری‌های موجود در هر ۶ گروه را تجزیه و تحلیل و سپس مقایسه کردند.

مشخص شد، زمانی‌که باکتری‌ها علائم فشار ناشی از خشکسالی را نشان دادند، گیاهان نیز چنین علائمی را تجربه کردند. همان‌طور که انتظار می‌رفت، گندمیان گرمسیری بهتر از گندمیان معتدل در برابر خشکی مقاومت کردند. البته در شرایط خشکسالی شدید، همه جوامع باکتریایی تغییرات قابل‌توجهی را به نمایش گذاشتند. شرایط بسیار خشک منجر به کاهش باکتری‌ها در کل و تنوع کمتر بین میکروبیوم‌ها شد.

شایان‌ذکر است، در بعضی موارد، خشکسالی شدید باعث افزایش تعداد باکتری‌هایی می‌شود که می‌توانند برای گندمیان مضر باشند. البته چند باکتری مفید در شرایط خشکسالی خفیف رشد می‌کنند.

بچتولد، محقق دیگر این بررسی گفت: این نتایج می‌تواند برای هوازدگی در شرایط خشکسالی‌ در دهه‌های آینده مفید باشد.

نتایج این تحقیق در نشریه Applied and Environment Microbiology منتشر شده است.

انتهای پیام