علی صیادی‌نژاد در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با بیماری پسوریازیس، اظهار کرد: بیماری پسوریازیس از جمله بیماری‌های پوستی التهابی مزمن است که نوع معمول آن با ضایعات پوستی نسبتا برجسته و قرمز رنگ و پوسته‌های خشک، مشخص می‌شود و آرنج‌ها و زانوها عمده‌ترین محل‌های درگیر با پسوریازیس است.

وی با بیان اینکه بیماری پسوریازیس در همه نژادها و بین زنان و مردان به صورت مزمن یا حاد مشاهده می‌شود، افزود: این بیماری انواع وسیع و گسترده‌ای دارد که می‌تواند طیفی از علائم بالینی را با خود به همراه داشته باشد و سر، کف دست و پا و حتی ناخن‌ها را درگیر کند.

این پزشک با بیان اینکه احتمال ابتلا به بیماری پسوریازیس در رده‌های سنی ۲۰ و ۶۰ سالگی، بیشتر است، تصریح کرد: بیماری پسوریازیس معمولا بین ۱ تا ۳ درصد جمعیت را در جوامع مختلف درگیر می‌کند و علت بروز این بیماری هنوز به طور قطعی مشخص نشده ولی عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد این بیماری نقش دارند.

متخصص پوست با بیان اینکه عفونت‌ها، تروما یا ضربه و استرس اعم از فیزیکی و ذهنی از جمله عوامل محیطی است که می‌تواند منجر به بیماری پسوریازیس شود، گفت: در اثر عوامل محیطی و ژنتیکی، برخی تغییرات در سیستم ایمنی فرد ایجاد می‌شود که این تغییرات باعث ایجاد التهاب و در نهایت، ضایعات پسوریازیسی می‌شود.

صیادی‌نژاد، عوامل روحی - روانی را در تشدید پسوریازیس موثر دانست و اظهار کرد: بیماری پسوریازیس بسته به شدت آن، می‌تواند ریسک بیماری‌های قلبی عروقی را در فرد مبتلا افزایش دهد، مفاصل را درگیر کند یا با بعضی بیماری‌های التهابی گوارشی یا سندروم متابولیک ارتباط داشته باشد.

وی در رابطه با درمان بیماری پسوریازیس، افزود: متاسفانه فعلا درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و داروهای موجود تنها می‌توانند بیماری را کنترل کنند به طور کلی درمان این بیماری معمولا با داروهای موضعی آغاز می‌شود و ممکن است با داروهای قوی و گران‌قیمت ادامه یابد. از همین رو هنگام درمان، علاوه بر بیماری‌های زمینه‌ای، باید شرایط فردی و شغلی بیمار نیز در نظر گرفته شود.

این پزشک با بیان اینکه تشخیص به موقع بیماری پسوریازیس در کنترل بیماری و کاهش هزینه‌های بعدی موثر بوده و روش تشخیص آن، معاینه فیزیکی و در صورت لزوم، نمونه‌برداری پوستی است، خاطرنشان کرد: این بیماران باید بدانند با یک بیماری مزمن و طولانی‌مدت دست به گریبان هستند که ممکن است تا آخر عمر، با آن‌ها همراه باشد. بنابراین باید آن را کنترل کنند تا بتوانند مثل یک فرد عادی در جامعه زندگی کنند.

انتهای پیام