اگر دوباره به روز اول کارتان برگردید، خبرنگار می شوید؟ در اردبیل نه.

چرا؟ چون برای کار رسانه ای حرفه ای نه فضای فراهم دارد و نه قشر همراه.

کدام رخداد در طول دوره کاریتان شما را تکان داده است؟ قتل آتنا و گم شدن یک کودک در روز ۱۳ بدر که هیچ وقت پیدا نشد.

چرا این سوژه ها را برای خود تکان دهنده می دانید؟ آیا کاری از دستتان برامده تا بتوانید اثری بر ان واقعه بذارید؟ هر دو پرونده را تا چند ماه دنبال کردیم.در دادگاه آتنا حاضر شدیم و تا اعدام قاتل مردم را در جریان اخبار گذاشتیم. موافق اعدام نبودم. معتقدم قاتل باید مطالعه می شد برای صیانت جامعه از آسیب های مجدد. برای کودک خلخالی هم یکسال پیگیر بودم اما پیدا نشد.

کدام کار همیشه در ذهنتان ماندگار شده و آن را به نام خود در تاریخ استان و کشور ثبت کرده اید؟ این را من نمی توانم بگویم و دیگران باید نظری بدهند.خودم را در حدی نمی دانم که کار ماندگاری کرده باشم. چون چنین تصوری یعنی ایستایی و تمام شدن کار خبرنگار، یعنی توقف و این که دیگر به حد اعلا رسیده و جای رشد ندارد.

آیا شده خانواده تان بگوید ما به شما حقوق می دهیم اما دست از این کار استرس زا در تمام ابعاد زندگیتان دست بکشید؟ بله بارها.دلیل آن سختی کار بوده و پایین بودن درآمد.

پاسخ شما به خانواده چه بوده است؟ ۱۵ سال ایستادگی و ادامه کار.

آیا خودسانسوری در خبر انجام می دهید؟ هر رسانه ای چارچوب هایی دارد که بخواهی نخواهی باید رعایت شود. از طرفی به منظور رعایت اخلاق حرفه ای بارها شده حرفی را زده اند و گفته اند درج نشود و رعایت کردیم.

خبرنگاری در ایران در دوره های تاریخی چه تغییری کرده است؟ به نظر من فضای مجازی مرزهای سانسور را هم خوب و هم بد تغییر داده است.

امیدی به بازتر شدن فضای رسانه در سال های آینده دارید؟ نمی توانم با قطعیت جوابی بدهم. رسانه به اعتقاد من شاید حتی گاهی از اهداف خود منحرف شده است. اما فضای باز به سیاست گذاری های آینده برمی گردد.

چه موضوعاتی خبرنگاران را خیلی آزار می دهد؟ آنچه را که می بینند و نمی توانند کامل بنویسند.

کدام موضوع خوشحالتان می کند؟ برای بنده گره گشایی از یک معضل.

چند درصد مسوولان در پاسخ به سوژه شما طفره می روند و یا شما را بی جواب می گذارند و یا شعاری حرف می زنند؟ این به مهارت خبرنگار بستگی دارد که جوابی که می خواهد از زبان مدیر بیرون بکشد.نوع سوالات و برخورد باعث می شود که شما به مدیری میدان شعار و طفره را بدهید یا نه.

معمولا چه گروه هایی از جامعه بیشتر حرف حقیقت را به شما زده اند؟ عموما کارشناسان محافظه کارترین قشر هستند و مردم عادی رک ترین.

چقدر از فعالیت خبرنگاری درآمد دارید؟ حقوق خبرنگاران برای اغلب انها کمتر از کف حقوق کارگری است.

خبرنگاران برای آنکه نانی بخورند و زنده بمانند علاوه بر خبر چه کارهای اقتصادی انجام می دهند؟ در بورس اند؟ اسنپ کار می کنند؟ پورسانت رپورتاژ اگهی می گیرند؟ از دستگاه ها هدیه می گیرند تا برایشان خوب بنویسند؟ چه می کنند؟ بله برخی شغل های جانبی دارند و برخی شیوه های نادرست اقتصادی را استفاده می کنند و همه اینها به سیاست گذاری و نحوه حمایت از این قشر برمی گردد.

تا به حال فکر کرده اید که میرزا بنویس روابط عمومی ها شده اید؟ این صحت دارد؟ نه. حتی اگر در اداره ای کمک حال روابط عمومی بوده ام تلاش کردم نظر حرفه ای اعمال شود و از درج اخبار کذب خودداری کنم. البته گاهی محدودیت ایجاد می کنند اما در نهایت قلم به دست خبرنگار است.

حال خبرنگار ۸۰ ساله و ۹۰ ساله شهرتان چطور است؟ من خبرنگار با این سن و سال نمی شناسم.

چه روحیاتی باید داشته باشی تا در این کار بمانی و حذف نشوی؟ خبرنگاری برای کسانی که واقعا خبرنگار هستند یک دغدغه روحی اجتماعی است. خبرنگار شب و روز و زمستان و تابستان نمی شناسد. هدف، انعکاس صحیح واقعیت با وجود تمام موانع است. خبرنگاری واقعی به اعتقاد بنده کاری است در حد ناممکن و ما فقط مشق خبر می نویسیم.

خبرنگاران دیگر کشورها چه تفاوتی با ما دارند و آنها چه حمایت هایی می شوند که خبرنگاران ایرانی نمی شوند؟ حمایت مادی و قانونی و مهمتر از همه منزلت اجتماعی. اما لازم است به کار خبرنگاران هم نگاه کنیم که چقدر حرفه ای تر و متعهد تر و اخلاقی تر از خود ما هستند و برای کارشان حتی از جانشان می گذرند.

خبرنگاران از دولت و حکومت چه می خواهد؟ چرا دستگاه ها خود رو ملزم به پرداخت بیمه سختی کار و بیمه بیکاری به تامین اجتماعی نمی دانند؟ خوب دولت همیشه از بار مسئولیت فرار می کند. این خلا را باید تشکل صنفی رفع کند و مطالبه گر باشد ما خبرنگارها مطالبه گر و متحد نیستیم پس هیچ مشکلی حل نخواهد شد و گاهی دولت از سر دلسوزی کاری برای ما خواهد کرد.

در روز چند کلمه می نویسید؟ روزانه شاید بیش از هزار کاراکتر. وجب کردن نوشتار به اعتقاد من برابر با توان خبرنگار نیست.

دوست دارید بیشتر از چه سوژه هایی ینویسید؟ مهم چیزی است که نوشته می شود. مشکل عمده و اساسی فرهنگ است و من به این حوزه متمرکز هستم.

نظر مردم درباره کار شما چیست؟ فکر می کنند عمر هدر دادن است؟ چه توصیفی از کار شما دارند؟ نمی دانم از خودشان باید پرسید. اصولا مردم فکر می کنند اگر در کاری، شما در کوتاه مدت صاحب ثروت، قدرت و موقعیت شدید کار خوبی است. چنین تعاریفی با کار فرهنگی در تعارض است.

آیا شده در جریان خبر شما را کتک بزنند؟ در جریان تهیه خبر بله. مسابقات جهانی والیبال سر درگیری خبرنگارانی که رفته بودند روی کفپوش دو میلیاردی و ما اعتراض کردیم.

به یاد دارید محافظان مسئولان برخورد بدی با شما داشته باشند؟ بله بارها پیش آمده و حتی شده به جلسه اجازه ورود ندادند.

تا به حال راپورت شما به مدیر رسانه تان به ناحق بدهند؟ بله بارها. اما همیشه به دلیل رفتار و عملکرد شفاف ناکام مانده است.

آیا شده مصاحبه شونده حاضر به مصاحبه نشود؟ شما چه کردید؟ بله بارها پیش آمده و ما مجبور به مصاحبه کردیم. رسانه بیش از آنچه به نظر می رسد قدرتمند است.

شیرین تربن و تلخ ترین خاطره اتان از حوزه خبر کدام ها هستند؟ شیرین ترین تامین خانه یک خانواده نیازمند و تلخ ترین به ذهنم نمی رسد.

اصلا شده با فراغت استراحت کنید؟ بله استراحت هم داشتم اما همه جا همه حال دید خبری داشته ام به قضایا.

آیا همه کس و همه چیز را در نقش سوژه می بینید؟ بیشتر مواقع. البته نه در روابط و زندگی شخصی.

انتهای پیام