محمد محمدی‌اصل در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: خرم‌آباد شهری کوهستانی است و به همین دلیل کان‌های (معادن) پرشماری از سنگ مناسب ساختمان‌سازی در پیرامون شهر وجود داشته و دارد.

وی ادامه داد: با این همه از سنگ جز به‌صورت محدود (در پی ساختمان و...) بهره‌گیری نشده است.

محمدی‌اصل اضافه کرد: ساخت‌مایه اصلی ساخت خانه در بافت قدیم شهر، عبارت از خشت و آجر بوده است. این دو ساخت‌مایه به فراوانی در کوره‌های خارج از شهر تولید می‌شده و در دسترس بوده است.

این مدرس دانشگاه اضافه کرد: خشت و آجر با دارا بودن مقاومت حرارتی بالا، نقش ویژه‌ای در تأمین آسایش حرارتی فضاهای خانه، در هر دو فصل سرد و گرم سال دارا بود.

وی افزود: این ساخت‌مایه گزینه مناسبی برای ساختمان‌سازی در خرم‌آباد بود و در قیاس با سنگ، دارای عملکرد اقلیمی بسیار بهتری است.

محمدی‌اصل اضافه کرد: با این وجود از سنگ در پی‌سازی و کف‌فرش میانسرا، ازاره، سردر خانه‌ها و... استفاده می‌شده است. این امر به دلیل نفوذ بسیار ناچیز رطوبت در سنگ و مقاومت فشاری مناسب آن است.

انتهای پیام